Oy ve yorumlara göre diğer bölüm gelecektir.SEVİYOM SİZİ^^
Multimediada Kıvanç'ın şuanki hali var.
^^^^Hatırlatma^^^^
Hayatımda ilk defa birisi bir şeyimi koz olarak kullanıyordu ve bu hiç iyi hissettirmiyordu.
Ve bu cümle bana önümüzdeki günlerin hiç iç açıcı olmadığını gösterdi.
"Şimdi öp bakalım beni !"
Ve ben hayatımda yaşamadığım o korku dolu acıyı ilk defa o an yaşadım.
^^^^^^^^
Böyle bir şey söylediğine inanamıyordum.Hangi insan böyle bir şey söyleyebilirdi ki zaten.Hadi bir anlık deli cesareti diyelim ama ya söyledikten sonra gözlerimin içine dik dik bakması ve yapacağımı gerçekten beklemesi de nedir ?
Bir anlık zaten hiç bir şey düşünememiş.Sadece gözlerimi açabildiğim kadar çok açmıştım.Hem bana o kadar yakındı ki birazdan sanki o beni öpecekti.Gözlerini de yeni fark ediyordum.Sanki beni içine çekecekmiş gibilerdi.Daha çok korktum.Bir an gerçekten onu öpmeyi düşündüm.Gözlerim dudaklarına gitti ama gözlerimi hemen kaçırdım.
Ağzımı açtığımı ve konuşmaya çalıştığımı bile yeni fark ediyorum.Oysaki benim gibi 2 kere kaçırılan bir kızın böyle şeylere tepki vermemesi gerekiyordu değil mi ?
Ondan uzaklaşmam gerekiyordu.Ellerim kollarına gitti.
Hayır, HAYIR!
Bu çocuğun kasları da mı varmış ?Hayır onu itmem lazımdı.Hadi kızım Hayal senin sevgilin var.Onun da aynı böyle kasları var.
İç sesimse bana karşıydı.
'Hayır tatlım böylesini ilk defa buldun.'
Hayır kapa çeneni!
Neyse iç sesimin böyle cevap vermesinden dolayı sinirlendim ve onu itmeyi başardım.
Neyseki yorgundu ki geriye hareket etti.
Sonra birden yere düştü.
Ne yapacağımı bilemedim.Bacağını tutuyor ve çok acıyor diyordu.
Bende bu durumlarda dediğim şeyi söylemeye başladım.
"Çok özür dilerim.Gerçekten çok özür dilerim."
Kalkması için elimi uzattım.
"Gerçekten ben nası- Aaaahhh!"
Bir anda kendimi onun üzerinde bulmuştum.
"Ne yapıyorsun?!"
Bana yan yan gülerek bakıyordu.
"Birde burda bir şansımı deneyeyim dedim."
"Zaten ancak şansını deneyebilirsin.Çünkü öyle bir şey olmayacak."
"He yani günlüğünü herkese okumamı istiyorsun."
"Şey ben-"
Sonra onun üzerinde olduğumu hatırladım ve üzerinden aceleyle kalktım.
O hala yerde yatıyorken kapı açıldı ve annem, babam ve ablam içeri girdiler.
Tabii Kıvanç'ın yerde bir seksen yattığını görünce hemen yanına gittiler.
Annem her zamanki çenesiyle başladı.
"Kıvanç oğlum ne oldu sana?Neden böyle yerde yatıyorsun?Yoksa bizim kız mı bir şey yaptı?Ay!Yoksa o kendini bilmez annesinden terbiye almamış terbiyesiz çocuk mu geldi yine?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçış Yok !
Roman pour Adolescents"Ben sana benim dediklerime uymazsan olacakları söyledim güzelim.Sıra sende ne diyorsun ?" İstemsizce alt dudağım titremeye başlıyor.Ve olacakların farkında olmadan hayatımın en zor "tamam" kelimesini söylüyorum.O kadar kötü ki.Boğazıma takılan çık...
