DİKKAT! Yaramaz İkizler #DİKKAT!ikizler Serisi 1

8 BÖLÜM (SÜRPRİZ)

Evet bölümde geldi... aslında dün atacaktım bölümü ama bölümün sonlarına doğru bölüm karıştığı için düzelttim ondan sebepte geç geldi.

İnşallah beğeneceğiniz bir bölüm olumuştur iyi okumalar...

ALAN WALKER= DARKSİDE

*"*"*"*

Eğlenceli geçen bir akşam üstü sonrasında Canla eve gelmiştik ve Can'a döktüğüm uzun diller sonucunda beraber uyumayı kabul ettirmiştim. Şu an ise beraber yatakta uzanmış kendi yaptığımız tavana bakıyorduk

"Can sence ben en çok neyi seviyorum?" Can okşadığı saçlarıma bir buse kondurarak

"Beni." Demişti hafif gülerek

"Onu demiyorum!" Dediğimde Can;

"Müzik dinlemeyi ve resim çizmeyi ama resim çizmeyi daha çok seviyorsun çünkü resim yapmanın seni rahatlattığını düşünüyorsun içini döktüğün bir aktivite senin için." Kocaman bir gülümseme belirmişti yüzümde

"Can aslında ben resim çizmeyi yaşayamadığımız o çocukluğumuzu yaşadığımızı varsayarak çiziyorum." Can elini belime sararak

"Benim Özdemir Asaf'ı neden sevdiğimi bilir misin? Bana onu sevme mi sağlayan ne bilir misin peki?" Aslında Can'ın Özdemir Asaf'ı sevdiğini biliyordum ama nedenini bilmiyordum şu an söylediği şey ise bunu merak etmemi sağlamıştı.

"Aslında bilmiyorum ama merak etmiyor da değilim!" Can gülerek

"Onu sevmem ilk o tek satırdan oluşan kelimelerle başlamışdı. 'Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz' bu kelimeler en ucra köşem de yer edindi sonra ise onun o dörtlüğüyle karşılaştım.
'Çocuklukta büyüktür, oyunlara girmedim..
O bahçelerde kaldı oynanmamış oyunlar.
Ben şimdi anlayorum oyunda çocukları;
Ne zaman, nerede, baksam beni de oynayorlar.'
Bu satırlar hatırlattı bana asıl kendimi o oynanmamış çocukluğumu!" Can'ın kurduğu kelimeler fazla güzeldi herhalde böyle bir şiir yazarını okumamak bir hataydı.

"Bu sözler bir kitab'a ait olmalı hangi kitap peki?" Can derin bir nefes alarak

"Hatırlar mısın? bana oku derdin, oku ki bil derdin, bil ki derdini anlatmaya kelimelerin yetsin derdin, okudum bildim de öğrendim aslında bir çok acının var olduğuna ve derdimi anlatmaya kelimelerim oldu ama bencil değildim. Çünkü derdi benden büyük olan vardı eğer derdimi yüksek görseydim ona yaptığım bencillik olurdu!" Can'a bakarak

"Mesala nasıl dertler okudun!" Güldü bana bakarak dolu olmuş gözlerini umursamayarak anlatmaya başladı.

"Mesela 15 yaşında bir kız çocuğunun babası yaşında biri ile evlenmesi, Afrika'daki insanların açlıktan ve yahut susuzluktan ölmesi, küçük bir çocuğun yalnız büyümesi, bir babanın küçük evladını enkazın altından çıkarması ve benzeri acılar! Bazen düşünüyorum da benim ne derdim var evet bir annem yok ama babam biraz olsun var işi olmadığı zamanlar bize ilgi gösterecek bir potansiyele sahip biri ve bir çok kişinin sahip olmasını istediği bir hayatımız var aslında sadece bir yerde acımız var oda değmeyecek biri için!" Gözümden damlayan gözyaşını silerek

"Ama biz de yalnız büyüdük!" Can saçlarıma bir öpücük kondurarak

"Biz yalnız büyümedik ki benim için sen, senin için ben vardım bu da yalnız olmadığımızın anlamı sevdiklerimizi de kaybet miyoruz aslında hep yanımızdalar en azından anıları bizimle! Bak güzelim mesela annemizin olmaması başka sevdiklerimizin de olmaması değil bazen Buğra beni çok sinir ediyor hani keşke diyorum ama devamını getiremiyorum çünkü aptal ama değer vermesini biliyor bak benim 3 arkadaşım var onlar da arkadaş değil aslında kardeş neden mi Buğra ve Caner salaktır ama konu birimizin canının yanması olunca kendilerini feda edecek potansiyele sahip kişiler senin de busen var sende ona kardeşim diyorsun, bak bazen bir yanın boş olur ama bir yanın dolu kalır bizimde anne babamız da bir yanımız boş ama arkadaşlık konusunda dolu bir yanımız var bizi seven en değirli arkadaşlara sahibiz ve bu da bizim en güzel yanımız, küçüklükten beri acılarımıza beraber göğüs gerdik ama bazı insanların acılarına göğüs germesine yardım edecek kimseleri yok!" İlk defa yaşadığım acılar küçük geldi belki de dik durmamdaki sebep buydu yanımda ikizimin olması benim en büyük hazinemdi. Bir anda aklıma gelen fikirle yatakta oturur pozisyona geçerek