voice; renjun

1 "Welcome!"

▷Justin Bieber - Love Yourself

Renjun, iş bulmanın verdiği heyecan ile kıpır kıpırdı. Yeni boyatmış olduğu sarı saçlarını sağ eliyle düzeltip, arkaya attı ve bugünden itibaren çalışacağı kafenin bahçesine giriş yaptı.

Seocho'da işlek bir bölgede bulunan bu minik ve güzel auraya sahip olan kafe kendince iyi iş çıkarıyordu. Bahçe çok büyük değildi, kafe sahibinin çiçekleri için yeterli bir alana sahipti ve oldukça hoş görünüyordu. Kafenin kapısına giden kısa yol dışında bahçe demir korumalıklar ile çevrelenmişti.

Sokağa bakan duvarlar boydan boya camdı, yalnızca kafenin iç tarafında bulunan yerler taştan duvarlara sahipti, kapıda camdandı. Bu iç ısıtan, hafif retro havasına sahip kafeye girebilmek için öncelikle üç basamaklı, kahverenginin oldukça koyu bir tonunda olan merdivenlerden çıkmak gerekliydi.

Renjun merdivenleri hızla çıkıp, camdan kapıyı araladı. Birisi içeriye girdiğinde çıkan o klasik ses kulaklarına dolunca gülümsemeden edemedi. Etrafa tekrar göz gezdirdi. Masalar, yer ve diğer bir çok şey kahverenginin tonlarındaydı. Loş ışıklar ile her şey daha güzeldi. Ufak, süslemeler dükkanın görünümü tamamlanıyordu. Canlı performans için herkesin görebileceği bir yerde ufak bir alan bırakılmıştı. Yanında, biraz uzağında tezgah ve kasa vardı. Tezgahın arkasında, üst tarafta herkesin görebileceği bir yerde kara tahta kendini belli ediyordu. Burada neler ikram edilebilir, kafenin açılış-kapanış saatleri, işçilerin güzel görünsün diye yaptığı bazı karalamalar yer alıyordu. Son olarak bir de kasanın karşısındaki duvarda büyük bir pano vardı, buraya müşteriler renkli not kağıtlarına bir şeyler yazıp raptiyeleyebiliyorladı.

Küçük olmasına rağmen, içinde çok şey barındıran kafe akşam saatleri olduğu için dolmuştu bile. Burayı çok fazla insan bilmezdi ama bilenler de devamlı müşteriler olurdu. İç ısıtan, huzurlu ortamı bir kez tanıyan ve hissedenler burayı bırakamazdı Renjun'de onlardan biriydi.

Renjun, artık lise son sınıfa geçmişti ve ailesine yük olmayı istemiyordu. Bu yüzden kendine part-time bir iş aramaya başlamıştı. Çok geçmeden Seocho sokaklarında yürürken iş ilanını görmüş ve kendini buraya atmıştı. Kafenin sahibi olan Bayan Bae, son derece tatlı birisiydi. Onunla bir süre konuşmuş ve işi kapmıştı. Burada çalışacak olmaktan mutluluk duyuyordu.

Okul biter bitmez buraya gelecek ve garsonluk yapacaktı. Akşam saatleri geldiğinde ise diğer bir çalışan olan Jeno gitar çalarken, o söyleyecekti. Çalışma arkadaşlarına gelecek olursak iki kişilerdi, Jaemin ve Jeno. Jaemin kasada durmakla ve içeceklerle ilgilenmekle sorumluyken, Jeno garsonluk yapmakla sorumluydu. Son zamanlarda müşteriler fazlasıyla artmıştı ve Jeno zorlanmaya başlamıştı. Aynı zamanda temizlikte yapmaları gerekiyordu, Bayan Bae arka tarafta tatlılar ile ilgileniyordu ve geriye kimse kalmıyordu. Boş kimse yoktu, tam zor durumdalarken Renjun devreye girmiş ve işler hafiflemişti.

Renjun'i fark eden Jaemin gülümsedi ve selam verdi. "Selam çekirge, ben senin üst mevkin Na Jaemin!"

"Hey, Nana o senden büyük düzgün konuşman gerekli ve bende senin üst mevkinim. Şimdi kasaya dönmeni öneriyorum." dedi Jeno, sipariş notunu kasaya bırakırken. Bir yandanda sırıtıyordu.

"Ağh, eğlencesiz çocuk. Yalnızca şaka yapıyordum! Hoşgeldin Renjun, sıkı çalışalım." dedi Jaemin ve dişlerini göstererek güldü. Ardından kasaya geri döndü. Ortam sıcak gibiydi, alışırsa her şey iyi olacaktı.

Boş durmanın pek iyi olmayacağını hisseden Renjun arka tarafa, Bayan Bae'nin yanına gitti.

"Bayan Bae, ben geldim." dedi Renjun hafif çekingen bir tavırla. Biraz alışsa herkesin canını okuyacak kapasiteye sahipti ama işte, alışamamıştı.