Evimdeki Şeytan

11

BU WATTPADI YAPAN GERİZEKALI CANADALIYI BULUP DÖVE DÖVE GEBERTMEK ŞSTİYORUM YEMİNLE. Kusura bakmayın şuan çok sinirliyim özene bezene yazdığım upuzun bölüm silindi!! Malesef yb değil eski bölümü yayınladım tekrardan.

LÜTFEN OKUYUN !!

Öncelikle bu bölümü @TCEmelimCarmenSin ve en uzun yorumu yapan gerçek olmasa da bana gerçekten yakın olan canım ikizim @katenight 'a ithaf ettiğimi belirtmek isterim :))

Ayrıca okunma sayısı 887 kişi olmuş hadi şunu 1k yapalım da bende okuyucularıma Evimdeki Şeytan Ailesi diyebileyim :D

Veeee üzülerek söylüyorum ki aynı anda 2 hikaye yazmak çok zor olduğu için ACJC'yi yazmaya ara vereceğim (tabi bir bölüm daha yayınladıktan sonra) ama merak etmeyin daha sonra devam edeceğim.

Sizi yb ile başbaşa bırakıyorum :D

---------------

Hayır.

Hayır hayır bu olamaz. Bu. Burada. Olamaz.

Ama malesef bu beynimin bana oynadığı bir oyun değildi. Karşımda canlı kanlı Okan duruyordu. Okan mı? Tanıştırayım; belalım...

Ama öyle herkesin abartarak anlattığı belalım değil. Gerçekten çok tehlikeli biri; son derece takıntılı biri. Hemde bana. Onunla kısa süre çıkmamıza rağmen onun değişik ve beni korkutmaya başlayan davranışlarını fark ettiğimde ayrılma kararı aldım. Başta o da bu durumu kabul etse bile aradan çok geçmeden tekrar veraber olmak istediğini söyleyip peşimi bırakmamıştı.

Onun için 2 yıl içerisinde 3 okul değiştirip 2 kere de taşındık. Tabiki de anneme okul değiştirmek istememin nedeni olarak Okan'ı anlatmadım. Okan'ı anlatacağıma okuldan atılmak için disiplin suçu işledim. Ama evleri değiştirmek tamamen annemin fikriydi. Önceden de dediğim gibi annem yeniliklere biraz fazla düşkün...

Herneyse.

Okan yanımda şaşkınlıkla bize bakan Hazal'ı umursamadan arkamdan sarılmaya devam etti. Bir tek Hazal'ı umursamasa neyse, ama konsere yanında getirdiği büyük olan göğüs ve kalçalarını ortaya çıkaran bir kıyafet giymiş olan kızıl saçlı kızı da dikkate almıyordu. Hoş, kız da rahatsız olmuşa benzemiyordu bu durumdan.

Sonunda kendime geldim ve Okan'ı sertçe kendimden ittirdim. Onun o pis yüzüne bakmaktan bile utanıyordum.

Bir iki adım geriledikten sonra hayal kırıklığına uğradığını belli edercesine baktı. "Yapma böyle aşkım. Birbirimizi bu kadar özlediğimiz yetmez mi sencede?" dedi.

"Öncelikle, bana sakın aşkım deme. Biz seninle sevgili falan değiliz."

"Demek zor kızı oynamak istiyorsun he? Sevdim..." derken muzipçe gülümsüyordu.

Ve devam etti "Dünya küçük. Benden o kadar kaçtın. Kaç tane okul değiştirdin. Ama bak şimdi; sen, ben. Aynı yerdeyiz."

Onun böyle hastalıklı konuşmaları beni daha da korkutuyordu.

"O-Okan, l-l-lütfen yapma. Ben seni sevmiyorum. Neden anlamak istemiyorsun. Lütfen çık artık hayatımdan." sesimin titremesine ve kekelememe engel olamamıştım.

"Merak etme sevgilim, ben seni çok seviyorum. Ve benim sevgim ikimize de yeter."

Tam ona arkamı dönmüş Hazal'la beraber oradan uzaklaşacaktık ki kolumdan tutup beni kendine çevirdi "Arya... Seni bir daha bırakmayacağım. Hayır hayır, o hatayı ikinci sefer yapmam."

"Sen, sen hastasın Okan." dememle kolumu ondan kurtarıp Hazal'la kalabalığın arasında izimizi kaybettirmeyi başardık.

Konser ne kadar güzel geçse de hayal ettiğim kadar eğlenemedim. Kafamda sürekli Okan'ın dedikleri geliyordu ve hatırladıkça da aynı ortamda olduğumuz için sürekli etrafımdaki insanları kontrol ediyordum o mu diye.