Susuzluktan ölmek üzereyim Allah bilir burda kaç gün kaldım.
"Benden alıp veremediğin ney?" Dedim konuşmaya bile niyetim yoktu.
"Bilmem , Canım sıkılıyor" Dedi ben onun oyuncağı mıydım?Yaşlı olmasına rağmen böyle davranıyordu "şimdi yanına biri gelcek iyi davran yoksa..." Dedi
"Ne yoksa?" Dedim
"Senin böbreklerini satarım"Dedi bende kahkaha attım.Annem şu an ne yapıyordu? Beni arıyor muydu? Tabiki de arıyordur , babam zaten ortalığı yıkmıştır ya Kardeşim?
"Geldi ben çıkıyorum bu birşey yaparsa beni ara" içeriye aynı yaşlarımda bir çocuk geldi.Saçları çok havalı ve yakışıklıydı , kasları da vardı.Ne kadar salağım bu durumda bile düşündüğüm şeye bak.
"Su getirir misin?" Dedim çünkü şu an ölmek üzereydim.
"Olur"deyip gitti.Elinde 1litre su şişesi vardı. "Ben Mete" deyip elini uzattı.
"Bende Ebrar" dedim ama elini tutmadım "bana Ne yapacaksın?" Dedim.
"Hiç , kurtarılmana yardım etçem" Dedi neden bana yardım etmek istemişti?
"Neden?" Dedim "istiyorsan seni burda bırakıp gidiyim" Dedi ay ne kadar salağım.
"Yok...yok kalsın" dedim "Ee nasıl kurtaracaksın beni?"
"Çok kolay seni çözcem sende gitçeksin."
"Olur" dedim sevinçle...
Muhammet;
Lan ben bu kıza tek başına dolaşma demedim mi?
"Nerde olabilir" Dedim
"Bilmem , sizi nerde kaçırdılar?" Dedi annem
"Doğruya" dedim ve ceketimi alıp evden dışarı çıktım.
Umut;
Benim derdim yokmuş gibi birde Ebrar çıktı başıma Ne kadar salak bir kız.
"Ben neden yardım edeyim bana Ne" dedim Sıla'ya birlikte bizim evde oturuyorduk.Çok düzel bir kız
"Öyle olsun" Dedi ve gitti arkadından elimi salladım.
Ebrar;
"İşe yaradı"deyip Mete'yi yanağından öptüm "çok sağ ol"dedim ve yoluma devam ettim.
