Lover - Zervis

0.7

Bölüm bu kadar gecikti çünkü canım wattpad önce bilgisayardan yazıp telefona geçtiğimde yazdıklarımı saymadığı için tüm geceki yazmalarım boşa gitti, yaklaşık 1000 kelime :') gel de baştan yaz.

(ಥ ͜ʖಥ)

"Zeref?"

Mavis o kadar şok oldu ki sadece donup kaldı. Zeref'in o olduğundan adı gibi emin olmuştu.

"Daha benden hoşlanmaya başlamadan kim olduğumu farkettin, senden daha azını beklemezdim. "

Zeref yutkundu.

"Ama hayatımı mahvetmiş oldum. "

Zeref Mavis'e sardığı kollarını yavaşça çekti. Mavis yüzünde donuk bir ifadeyle hiç kımıldamıyordu. Mavis ani bir hamleyle ayağa kalktı ve Zeref'in gözlerinin içine baktı.

"Yine sana bitmeyen sevgimi mi kullanacaksın Zeref?"

Mavis ağlamaya başladı.

"Hala karşıma çıkabiliyorsun ha, gülünç haldesin. Bana ne demeli, yine yutup sana karşılık veriyorum."

Mavis Zeref'e bir tokat attı. Sonra tüm gücüyle vurabildiği kadar vurmaya başladı. Nefes nefese kalıp yorulduğunda vurmayı bıraktı. Zeref hiç bir tepki vermemişti. Sadece Mavis'in ona vurmasına izin veriyordu. Zeref birden Mavis'e kocaman sarıldı.

"Bu belki son defa sana sarılışım bu yüzden lütfen, bana izin ver. Sana açıklayacağım. Dinlemek ister misin."

Mavis kafasını hafifçe salladı. Mavis de Zeref de yatağa oturdu ve Zeref söze başladı.

"Mavis, ben çok ama çok değiştim. Artık eskisi gibi değilim."

"Nasıl yani?"

"Önceden yaşadıklarımız, yani biliyorsun ben ve ailem kötü işler yapıyorduk. Hırsızlıktan tut katilliğe kadar. Tabi ben hiçbiriyle artık uğraşmıyorum, şirketlerin verilerine sızıp çökertmeyle uğraşıyorum. Elimi kötü işlere bulaştırmam tekrardan. Sana yaptığım her şey için özür dilerim, artık bunlar olmayacak çünkü beni bunun için zorlayan kişiler yok. Babam ve annemden bahsediyorum."

Zeref'in hafiften gözleri dolmaya başlamış, Mavis zaten ağlıyordu.

"A-Annene ve babana ne oldu?"

"Annem trafik kazası geçirince babam kafayı yedi."

Tişörtünü yukarı sıyırıp karnındaki yaraları gösterdi.

"Babam bana onun isteklerine uymayınca bunları yapmaya başladı. Annemin arkasından birsürü kötü şey söylemeye başladı, Natsu annemden beri bizimle yaşamıyor. Kaçıp gidebildi, iyi ki de yaptı. Babama gelirsek şuanda tımarhanede tedavi görüyor, tedavisi bitince hapisi boylayacak."

Mavis daha çok ağlamaya başlamıştı. Yavaşça Zeref'e yaklaşıp ona sarıldı.

"Ama seni nasıl affedeceğimi bilmiyorum, seni her ne kadar çok sevsem de... "

Mavis sarılmayı bırakıp konuşmaya devam etti.

"Olanlar için üzgünüm, ama yapabileceğim bir şey yok. Yüzüne baktıkça senden koruyamadığım Zera ve ailesi en önemlisi de kendi ailem aklıma geliyor. "

Zeref elini Mavis'in yüzüne koydu.

"Özür dilerim Mavis, her şeyi berbat ettim. Ama şimdi bu hatamı düzelteceğim ve bunu sen olmadan yapamam. "

"Seni seviyorum Zeref, ve hep sevdim ama buna hazır mıyım bilmiyorum. Hala yüzüne baktığımda Zera'ya ve ailesine, hatta aileme yaptıkların aklıma geliyor. "