Lover - Zervis

2.3

300 okunmaya ulaşmışız çok teşekkür ederim:3

Zeref ve Mavis, zamanın ne kadar hızlı geçtiğini farketmemişlerdi. Akşam yemeği saati gelmişti. Kapıyı çalmadan odaya dalan hıyar Natsu, büyük bir romantikliği böldü.

"Ehm, ehmehm."

"NATSUU!"

Zeref, Natsu'ya ölümcül bakışlarını yolladı. Mavis ise yorganın altına saklanmıştı. Natsu, Zeref'in elindeki fotoğraf albümüne gözünü dikti.

"Asıl işiniz bittiğinde geldiğim için şanslısınız eheh. Ama bu ne yaptığınızı öğrenmediğim anlamına gelmiyor."

"Natsu, belanı bende arama lan hıyar!"

Natsu kapıyı açtı ve dışarıya bağırdı.

"AMCA OLUYORUĞM!!"

Zeref ayağa kalktı ve Natsu'yu uzunca bir süre kovaladı. Natsu azıcık dayak yedikten sonra Lucy'nin yanına gitti.

Zeref odaya bir bardak çilekli süt ile döndü.

"Maviis, bak sana ne getirdim!"

Mavis'in gözleri parladı.

"YEHUUU!"

Zeref çilekli sütü Mavis'e bırakıp dolabın önüne geçti.

"Ne arıyorsun?"

"Tişört."

Zeref dolabın içindeki her şeyi deşti. Büyük bir kısmını yere atmıştı.

"Zeref tişörtle dolu bir dolapta cidden hiç mi tişört bulamadın?"

"Tişört buldum, ama küçük tişört bulamadım. Sana giydirmek için."

"Eve dönsek olmaz mı?"

Zeref'i düşünceli bir hal aldı.

"Biraz daha burada kalsak iyi olur. Ben yarın bavulunu alıp gelirim."

"Neden?"

"Burada herkesle beraber biraz duralım."

Yalandı. Zeref'in asıl gitmek istememe sebebi babasının bir şey bırakmış olduğunu düşünmesiydi. Her ihtimale karşı yarın tek başına gidip kontrol edecekti.

Zeref, Mavis'in yanına yattı. Zeref çoktan uyumuştu. Maviş de tam mayışmıştı ki kapı çaldı. Mavis seslendi.

"Gel."

Gelen Lucy'di. Mavis doğruldu.

"Hoşgeldin Lucy!"

"Mavis! Geri dönmene çok sevindim."

Lucy konuya açıkça girişti.

"Ayrıca daha son geldiğimizde Zeref ile yaşadıklarım aklıma gelir diye yurda gelmeyi az kalsın reddediyordun. Ne çabuk böyle oldu."

Lucy gözlerini Zeref'e dikti.

"Evet biz onunla konuştuk, aramızdaki her şeyi de çözdük."

Mavis gülümsedi.

"Üzgünüm ama yurtta tam olarak kalmayı düşünmüyorum. Zeref'in evinde beraber kalacağız."

Lucy'nin biraz yüzü düştü.

"Keşke burada kalsaydın. Beraber vakit geçirirdik. Umm ş-şey, sence Natsu'nun benden hoşlanıyor olma ihtimali var mı?"

Mavis kıkırdadı.

"Bence bunu kendisine sorsan daha iyi olur. Ama benim görüşüme göre evet, var."

Lucy kızardı.

"Teşekkür ederim, seni çok meşgul etmek istemiyorum. İyi geceler."

Tebessüm edip odadan çıktı.

Tüm olanlar Mavis'in aklını kurcalayıp duruyordu. Tedirgin olduğu için yataktan kalkıp odanın kapısını kilitledi. Kendine gelmek için bir bardak su içip yatağa geri yattı. Zera'yı kaybetmek ona gerçekten ağır gelmişti. Her ne olursa olsun Zera onun en eski ve en sevdiği arkadaşıydı. Son zamanlarda moralinin bozuk olması ve yalnız kalması yüzünden de kafayı yemişti. Peki ya Zeref'in babasına ne demeli, hele bu şekilde geri gelmesi. Mavis'in gözleri dolmuştu. Kollarını Zeref'e sıkıca sardı. Ya ona bir şey olsaydı, ya vurulduğu gün önüne geçmeyi başarsaydı. Mavis bunları düşündükçe Zeref'e daha sıkı sarıldı. Mavis daha çok ağlamaya başlayınca Zeref uyandı.

"Mavis ne oldu?"

Kollarını Mavis'e sardı.

"Özellikle bir şey olmadı, aklıma her şey gelince kötü hissettim."

Zeref kalkıp Mavis'e su getirdi.

"Her şey geçecek, söz veriyorum."

Zeref Mavis'in boş bardağını bıraktı ve yanına geri yattı. Mavis'e sıkıca sarıldı ve uykuya daldılar.