Moonbin, ittirmenin ve yumruğun etkisi ile geriye doğru serpildi. Elini dudağının yanına doğru götürdüğünde eline gelen kan ile sırıttı. Kendini toplayıp Eunwoo'nun yüzüne sert bir yumruk geçirdi.
Eunwoo kendini yerde bulmuştu. Yarasına tuz olan bu yumruk onu iyice sinirlendirmişti. Eunwoo ayağa kalkarak Moonbin'in yakasını tekrar tuttu. Bir kaç adım attıktan sonra, moonbin'i terasın korumalıklarına yasladı. Moonbin çok kısa bir süre aşağıya doğru göz ucu ile bakmış, bakışlarını hemen Eunwoo'ya çevirmişti.
"Sencede fazla olmuyor musun!? Benim ile bir dertin var! Yujin ile değil! Kızı rahat bırak artık! Hatta benimle ne dertin olduğunu bile anlamıyorum! Bana senden uzak durmamı söyledin. Senden yeterince uzak duruyorum zaten! Bu tavırların neyden ibaret!" diye sinirle bağırdı Eunwoo.
"Seni başkalarıyla görmek canımı yakıyor!" sakin bir sesle söylemişti bunu Moonbin. Eunwoo garipsemişti, sıkıca tutan eli biraz daha gevşemişti.
"Belki onlara zarar verirsem, senin yüzünden olduğunu düşünüp senden uzaklaşırlar diye düşünmüştüm" dedi moonbin.
"KİMİNLE YAKIN OLURSAM OLURUM! BU SENİ İLGİLENDİRMİYOR! NEDEN CANINI YAKSIN Kİ HA???!" dedi Eunwoo.
"Çünkü seni seviyorum." dedi Moonbin. Eunwoo'nun elleri iyice gevşemişti. Moonbin bunu fırsat bilerek Eunwoo'yu ittirdi.
"Diyeceğimi mi sanmıştın? Sadece küçük bir oyundu!" dedi Moonbin. Pispis sırıtırken üstünü düzeltti ve kapıya doğru ilerledi.
Eunwoo'nun gözleri dolmuştu. Kendini toplayıp kapıya doğru yürüyen Moonbin'e kolarak yetişti. Kolundan sertçe tutup kendine çevirdi Eunwoo.
"NEDEN İNSANLARIN DUYGULARIYLA OYNUYORSUN? CİDDEN SENİ BU HALİNLE HALA NASIL SEVEBİLİYORUM BEN BİR APTAL GİBİ! HADİ BU BİR OYUNDU DİYELİM, O GECEKİ NEYDİ HA??? NEYDİİ!!!" dedi Eunwoo yüksek sesle.
"Eğer hâla seviyorsan, bir insan nasıl sevdiğine böyle davranabilir ki!"diye ekledi Eunwoo kısık bir sesle.
Moonbin derin bir nefes aldı. Sonra gözlerini gökyüzüne çevirdi, Eunwoo'ya bakacak cesareti kalmamıştı sanki.
"Az önce söylediklerim de ciddiydim. Ama aramızda kalsın, bir daha ne sana ne arkadaşlarına bulaşacağım" dedi Moonbin. Yine arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi.
"Bunu burada çözeceğiz! Ya 4 yıl önce dedin gibi tekrar birbirimizin olacağız, yada iki yabancı! Her şeyi çekip atmaktan vazgeç" dedi Eunwoo.
Moonbin kapıyı açmış başını eğerek duymayacağı şekilde 'üzgünüm' diye fısıldamıştı. Ardından çıkıp gitmişti, koca terasta Eunwoo tek başına kalmıştı.
Eunwoo, Moonbin'in iki yabancı olmayı seçtiğini düşünmüştü. Yine arkasıdan sadece göz yaşlarını dökebilmişti.
Eunwoo sınıfa gittiğinde, Moonbin, rocky ve sanha sınıfta değillerdi. Eunwoo adımlarını Yujin'e çevirdi.
"Acıyor mu?" dedi Eunwoo.
"O zaman ki gibi değil.. Kim öldürürecekmiş gibi vurur ki" dedi Yujin. Eunwoo dudaklarını birbirine bastırarak Yujin'in omzuna iki defa vurdu.
"Bir daha sana bir şey yapamayacak" dedi Eunwoo. Ardından ders için yerini alırken.
Okul çıkışıydı. Mj, Jinjin ve Eunwoo beraber karaoke'ye gitmişlerdi. Mj ve Jinjin deli gibi eğleniyorlarken Eunwoo kenarda oturmuş onları izliyorlardı. Eunwoo ne kadar Moonbin'le konuşmak istemiyor olsada mesaj atmaya karar verdi.
"Bir şöylesin, bir böyle. Yeter artık! Karşındada bir insan var, robot değil!" yazdı Eunwoo. Çok geçmeden Moonbinden cevap gelmişti.
"Üzgünüm.. Çok üzgünüm.." Demişti Moonbin.
"Neden üzgünsün?! Lütfen bana geçerli bir sebep söyle." dedi Eunwoo. Uzun bir süre cevap gelememişti. Bu sürenin ardından gelen bildirim sesi ile Eunwoo hızla eline telefonunu aldı.
"Sorun ailem.. Eşcinsel olmamı güzel karşılamıyorlar. 4 yıl önce çocukluğuma vermişler ama artık büyüdüğümü söylüyorlar. Bu kadarını söyleyebilirim, daha ileriye gidemem" dedi moonbin
"İki yabancı olmayı seçmeseydin, bu sorunu atlatabilirdik.." Eunwoo mesajı attıktan sonra bakışlarını koyu renkli tavana çevirip gelen göz yaşlarına mani oldu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SMOTHER 2 •BİNWOO•
Fanfic4 yıl sonra bir araya geldiklerin de, zorbalıklarına katlanabilecek mi? 2018