Eunwoo sol omzunda duran çantasını tutarak okul bahçesine girmişti. Bakışları yerde bir şekilde yürürken görüş açısına beyaz spor ayakkabılar girdi. Başını kaldırdığında bu ayakkabıların sahibi Moonbindi.
"Geldin" dedi gülümseyerek Moonbin.
Eunwoo hafifçe gülümseyerek elini ensesine götürdü.
"Geldim" diye karşılık verdi.
"Kantine gidelim" diyerek Moonbin önden yürümeye başlamıştı bile.
Eunwoo masada otururken elinde iki soğuk kahve ile geldi Moonbin. Birini Eunwooya uzatarak önünde duran sandalyeye oturdu.
"Ailem şüpheleniyor gibi. Dikkatli olmalıyız.." dedi Moonbin.
"Saklamak zorunda mıyız? Saklı bir şeyler yapmaktan hoşlanmıyorum" dedi Eunwoo.
"Sadece şimdilik. Zamanı gelince açıklayacağım" dedi Moonbin.
Kahvelerini içmiş ilk ders için sınıfa doğru ilerliyorlardı. YuJin karşıdan koşarak yanlarına geldiğinde Eunwoo'nun önünde durup başını eğdi. Ağlıyordu, bunun arasında nefesini düzeltmek oldukça zordu.
"Yujin! İyi misin?" Eunwoo meraklı bakışlarını hafifçe eğilerek gözlerine dikti. Ellerini omuzlarına koydu "Ne oldu?" hafifçe sarsmıştı.
Yujin ani bir hareket ile Eunwooya sıkıca sarıldı. Eunwoo bir an şaşırsada bakışlarını Moonbin'e çevirdi. Moonbin boğazını temizleyip 'gittim ben' diyerek yürümeye başlamıştı.
Eunwoo ellerini yavaşça Yujin'e dolayıp omzuna bir kaç kere hafifçe vurdu.
"Ne olur.. NE olur bana yardım et!" dedi YuJin ağlaması şiddetlenirken.
Eunwoo dudaklarını bastırıp yavaşça geri çekildi ve elleri yine YuJin'in omzunda yer alıyordu.
"Ne oldu söyle" dedi ısrarcı bir ses ile.
"Annem.." iç çekti. "Babamı zaten kaybettim.. Annemide kaybetmek istemiyorum" dedi.
Eunwoo'nun kaşları çatılmıştı.
"Annene ne oldu?"
"O.. Çok hasta.. Kim kızından böyle bir şeyi saklar ki.." sakinleşen ağlaması bu sözü ile tekrar şiddetlenmişti.
"Korkma! Hiç bir şey olmayacak!
•••
Eunwoo eve yeni gelmişti. YuJin'in annesinin yanına hastaneye gitmişti. Böylesine bir hastalığı kızından saklamak için oldukça çaba sarf etmiş olmalıydı.
Eunwoo odasına girdiği gibi kendini yatağına attı. Derin bir nefes aldıktan sonra eline telefonunu aldı. Moonbin'in mesaj attığını gördüğünde yanıtlamak için üstüne tıkladı.
"Ne yapıyorsun? YuJin ile okul çıkışı hızlıca gittiniz.. Seninle bir şeyler yaparız diye düşünmüştüm" yazmıştı.
"Üzgünüm, küçük bir işim çıkmıştı." yazdı Eunwoo.
Moonbinden çok geçmeden cevap gelmişti.
"Onunla tek kalmandan hoşlanmadım"
Eunwoo bu mesaja istemsizce hafifçe gülümsedi.
"O benim dostum! Kıskanmana gerek yok. Yanında olmalıyım" yazdı Eunwoo.
"Anlıyorum ama sarılmanız?"
Eunwoo cevap veremeyecek kadar yorgun hissediyordu kendini. Telefonunu bırakıp bakışlarını tavana çevirdi.
'cidden fazla kıskanç' dercesine düşündüğünde hafifçe gülümseyip uyudu.
••
Öğle tenefüsüydü. Sanha, Rocky, Jinjin, Mj artık arkadaşmışcasına anlaşıyordu. Tabi arada bir kaç atışmayı saymazsak.
Yujin bu gün okula gelmemişti. Eunwoo'nun gözü hep yujini arıyor aklı onda kalıyordu.
"Ne düşünüyorsun öyle?" demişti Jinjin.
Eunwoo başını 'hiç bir şey' dercesine sallayıp gülümsedi.
"Lavaboya gitmen gerek" diyerek ayağa kalktı ve okul binasına doğru yürüdü.
Lavaboya gidip elini yüzünü yıkarken yanına Moonbin gelmişti.
"Aklın YuJin de değil mi?" demişti Moonbin.
Eunwoo suyu kapatıp yüzünü kurularken onayladı.
"Yujin gibi bir kızı olan anne dayanıklıdır bence" hafifçe güldü "Sende merak etme iyileşecektir" dedi Moonbin.
Moonbin Eunwoo'nun elini tuttup tebessüm ettikten sonra lavobadan çıkmış kolidorda yürüyorlardı.
"MOONBİN!"
Arkadan gelen bir ses ile Moonbin'in gözleri irice açılmıştı. Yavaşça arkasını döndüğünde dona kalmıştı. Hala Eunwoo'nun elini tuttuğunu fark edince hızlıca elini çekti.
Bu kadın Moonbin'in annesiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SMOTHER 2 •BİNWOO•
Fanfic4 yıl sonra bir araya geldiklerin de, zorbalıklarına katlanabilecek mi? 2018