Η φύλακας Άγγελος μου

Κεφάλαιο 26

Έχουν περάσει 3 ώρες από τότε που ήρθαμε στο νοσοκομείο. Γιατροί μπαινοβγαίνουν από το δωμάτιο της και δεν μας λένε τίποτα. Ανησυχώ πολύ για εκείνην.... Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, εκτός το να κάθομαι και να περιμένω.
Μαζί μου είναι οι γονείς μου, η κυρία Αναστασία και μερικοί του σπιτιού. Όλοι κλαίμε και παρακαλάμε το Θεό για να την σώσει.

Δεν αντέχω να βλέπω πια αυτή την κατάσταση. Έβαλα την κουκούλα της ζακέτας μου και βγήκα έξω. Έκατσα σε ένα παγκάκι και έβαλα τις παλάμες μου στο πρόσωπο μου.

< Γιατί το έκανες αυτό;
Γιατί δεν σε νοιάζει η ζωή σου;
Γιατί ήθελες να φύγεις;
Γιατί... Γιατί... Γιατί....;> έλεγα μες τα κλάματα και τους λυγμούς μου. Πονάει η καρδιά μου. Έπρεπε να το είχα καταλάβει. Αν και ένιωθα κάτι μέσα μου.... δεν έκανα τίποτα.

Με δυσκολία σήκωσα το κεφάλι μου για να κοιτάξω τα αστέρια. Σήμερα δεν λάμπουν και τόσο. Τα σύννεφα έχουν κρύψει το φεγγάρι. Είναι μία από τις χειρότερες μέρες τις ζωής μου. Ένας άνθρωπος ήρθε να κάτσει δίπλα μου, αλλά δεν του έδωσα σημασία και συνέχισα να κοιτάω τον σκοτεινό ουρανό.

Άλεξ: Νιώθεις καλά;

Seo: Ωωω Άλεξ εσύ είσαι..... Δεν νιώθω και τόσο καλά.

Άλεξ: Τι έγινε;

Είπε και έβαλε το χέρι του στο ώμο μου.

Seo: Η Αγγελική προσπάθησε να αυτοκτονήσει....

Είπα και προσπάθησα να μην αφήσω τα δάκρυα να κυλήσουν στα μάγουλα μου.

Seo: Μαχαίρωσε σε πολλά σημεία το σώμα της και ήθελε να πέσει από μπαλκόνι....

Άλεξ: Σοβαρά;;; Γιατί να το κάνει κάτι τέτοιο;

Seo: Δεν είμαι σίγουρος;;;

Άλεξ: Σίγουρα για αυτόν το πουστη το Χρήστο, κατάντησε τον εαυτό της έτσι!

Είπε γεμάτος θυμό και έριξε μπουνιά στο ξύλινο παγκάκι.

Άλεξ: Ποιος μπορεί να είναι αυτός που την παράτησε από την Τετάρτη Δημοτικού.....
Αν τον πιάσω, θα τον κάνω να μετανιώσει για την μέρα που γεννήθηκε.

Είπε και άρχισε να κλαίει.

Μπήκαμε μέσα και είδαμε μία νοσοκόμα να μιλάει με τους γονείς μου. Τρέξαμε αμέσως σε αυτούς για να ακούσουμε τι λένε.

Seo: Κυρία νοσοκόμα πως είναι η κατάσταση της Αγγελικής Βασιλοπούλου;

Είπα και εκείνη έσκυψε το κεφάλι της.