Η ιστορία ενός αγοριού, ο οποίος δέχεται εκφοβισμό στο σχολείο, όπως και άλλα παιδιά. Το αγόρι είναι μίσος Κορεάτης και Έλληνας, αυτός είναι ένα από τους λόγους που δέχεται bullying. Επίσης είναι ο καλύτερος μαθητής στο σχολείο του και όλοι τον φωνά...
Φτάσαμε επιτέλους στην Κορέα. Μετά από 17 ώρες στο αεροπλάνο, πατάω στη γη. Για την ακρίβεια εγώ μένω στην Seoul. Στο αεροδρόμιο ήρθαν οι παππούδες να μας δουν και να πάμε στο σπίτι μου, εννοώ στο σπίτι τους.
Στο σπίτι.
Καθόμαστε όλοι στους καναπέδες και τρώμε τα φαγητά που μας έχει ετοιμάσει η γιαγιά.
Γιαγιά: Seo Jun πως πας στο σχολείο με τα μαθήματα;
Είπε χαμογελαστά και μου έπιασε το μάγουλο, τσιμποντας το απαλά.
Seo: Πολύ καλά.
Γιαγιά: Αποφάσισες τι θέλεις να γίνεις;
Seo: Όχι ακόμα.
Παππούς: Γιατρός να γίνεις!
Είπε και με χτύπησε απαλά στην πλάτη και παραλίγο να μου κάτσει το κρέας στο λαιμό.
Seo: Δεν ξέρω! Δεν μπορώ να αποφασίσω.
Παππούς: Δεν μπορείς να αποφασίσεις; Πιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα;
Seo: Εμμ... Όλα τα μαθήματα μου αρέσουν.
Είπα αθώα κοιτώντας αλλού. Ο παππούς και η γιαγιά μου γέλασαν και οι δύο. Που είναι το αστείο;;....Είναι για τραγικό... Είμαι στην 3η Λυκείου και δεν ξέρω τι θέλω να γίνω.
Ύστερα ήρθε η μικρή μου ξαδέρφη. Το όνομα της είναι Kim Eun Mi. Είναι πολύ χαριτωμένη και της αρέσει να τραβάει την περιοχή των άλλων. Είναι λίγο σπαστικια επειδή της αρέσει να με πειράζει, αλλά πάλι την αγαπώ πολύ.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Αμέσως μόλις με είδε έτρεξε και με αγκάλιασε. Την σήκωσα και έκανα μία στροφή γύρω από τον εαυτό με εκείνη.
Eun Mi: Χαίρομαι πάρα πολύ που ήρθες. Γιατί δεν ήρθες πέρσι;
Seo: Δεν μπορούσα πέρσι, η μαμά μου ήταν άρρωστη.
Είπα και πήγε αμέσως στην μητέρα μου για να την αγκαλιάσει.
Eun Mi: Κυρία Ελένη και εσείς μου λείψατε παρά πολύ. Οι γονείς μου θα έρθουν σε λίγο.
