Sesin (COMPLETE)

3

Nakakapagod ang isang boung araw na pagpapakilala sa sarili ko sa ibang tao ay sobrang nakakapagod talaga

Kakauwi ko lang galing sa paaralan napagdesisyonan ko na maglakad lakad sa likod bahay bahay ba? Ay mali sa likod mansyon ni aunti mira

Tahimik dito sobrang tahimik ang ilog sa at ang araw ay parang nagdidikit na ang sarap pag masdan pero hindi ko hinahayaan abutan ako nang dilim sa labas dahil na rin sa takot ko nang maaksidente kami at magising ako nagkaroon ako nang iilang phobia

Ncytophobia nagkaroon ako nang phobia sa dilim nang gabi o yung paglubog mismo nang araw nababaliw ako sa takot pero hindi ako takot sa dilim sa kwarto

nagkaroon din ako nang Ombrophobia takot sa ulan takot na takot ako dahil pakiramdam ko nauulit ang lahat nang nangyare 12 years ago

Sobrang hirap para ako nakatayo sa nakaraan ko na hindi ko maintindihan kung bakit ako nakulong dun

Tuloyan na kinakain nang tubig ang araw kaya minabuti kong umalis na kesa hintayin ko pang mabaliw ako rito

Ilang hakbang na lang asa gate na ako pero nakarinig ako nang boses

"saan ka pupunta? Hindi mo ba hihintayin ang paglubog nang araw? "

Napahinto ako at mabilis na lumingon di ako pwede magkamali ang boses na yun ay boses na galing sa isip dahil malumanay at parang bumubulong lang

"sino ka! Magpakita ka sino ka! "

Para na akong mababaliw kasi palubog na ang araw pero yung tao hindi pa nagpapakita

Mabilis na ako pumasok dahil na rin sa takot ako abutan nang dilim

Pero dahil sa sobrang pagkacurios ko nilakasan ko ang loob ko at unti unti kong hinawi ang kurtina na lumalaban sa dilim nang gabi at sumilip sa bintana

Mabilis ko nakita ang babaeng nakadress at nakaupo sa damohan nakatingin sa ilog

"Hahahahahahhahah"

Nakita ko ang pagtawa ni inay at ni itay nung huling gabing kasama ko sila

Mabilis na bumuhos ang luha ko at napaupo ako nawala ang lahat nang nararamdaman ko at napuno nang pangungulila ang puso ko

"Inaaaay bakit nyo ba ko iniwan *sub* sana sinama nyo na lang ako! " hindi ko pinigil ang hagulgol nang pagiyak ko kitang kita ko ang panginginig nang sarili kong mga kamay

"Eduardo wala ka na talaga makukuhang maayos na sagot dyan kay conard napaka pilyong bata nang anak natin"

Umeecho sa isip ko ang bawat bungisngisan nila nang gabi yun 

"Bakit nyo ko iniwang nagiisa sana sinamo nyo ko tay ang hirap mabuhay  nang wala kayo " patuloy pa din ang panlalabo nang mata ko dahil sa luhang umaagos

"Every shalalala every Woaaah "

Pati ang kanta nang gabing yun ay hindi maalis sa isip ko

"WAAAAAAAAAAAAAAAHHH! " sinigaw ko ang pinaka mabigat na hangin na nagpapasikip sa puso ko

Gusto ko na mamatay bakit ayaw nyo pa akong kunin bakit nyo ko hinahayaang mabuhay!

Bakit nyo ko pinarurusahan ano bang pagkakamali ko!

Dumapa ako sa kama at hinayaang basain nang luha ko ang unan
Ang panginginig nang katawan ko at ang paglabas nang malalamig na pawis sakin ay sanhi nang takot ko sa gabing naaksidente kami

Hinayaan ko na durogin nang gabi yung puso ko sa sakit hindi ko na rin namalayan kung paano ako nakatulog

Sakit nang pinagdadanan nang bida natin Huhuhunesss

Hi votes and comment po kung nagustohan nyo salamaaaat

-MelainieeeMoto