Rahip ve Ressam | Yoonmin

Kalbimi taşımama yardım eder misin?

1 hafta olmuştu. 1 haftadır ikisi de sabah Kiliseye geliyor, yüzlerini gökkuşağına buluyor ve hiçbir şey söylemiyorlardı. Yoongi eğer Rahip'in sesini ilk gün duymasaydı, Rahip'in dilsiz olduğunu düşünebilirdi.

Rahip, evinin önünde bulduğu tuval ve aşk mektuplarının sahibinin Ressam olduğunu biliyordu.

Rahip farkındaydı. Kendi içindeki hisleri fark etmişti. Bu genç Ressam'a karşı boş değildi. Kalbinde yalnızca Tanrı sevgisi taşıyan Rahip; kalbine, Tanrı kadar sevebileceği kadar birini almayı kabullenemiyordu sadece. Günahkâr olmak istemiyordu.

Ressam farkındaydı. Kendi içindeki hisleri fark etmişti. 1 yıldır çantasını, belki bir şey hisseder ve resmederim diye düşünen Ressam, sonunda kendisini kilisedeki kutsal suyu resmederken bulmuştu. Resimlerinde yalnızca siyah ve kırmızı kullanan Ressam, ilk defa bir resminde 7 farklı rengi kullanmıştı. 7 farklı renk, Rahip ile geçirdiği 7 farklı gün.

Yoongi yine her sabah olduğu gibi Jimin'in ardından yüzünü kutsal suyla yıkamıştı. Jimin kabullenemediği ve taşıyamadığı hisleriyle Yoongi'nin suratına bakmadan, içindeki aşkı nefret sanarak Yoongi'nin kalbine kusmuştu.

"Ben Rahibim, sen Ressamsın. İkimiz de erkeğiz. Senin hislerinin farkındayım. Ama ben senin gibi günahkâr olamam. Benim kalbimde yalnızca Tanrı olabilir. Senin gibi bir günahkârı Tanrı'yla aynı yere koyamam. Bir daha kiliseye gelme. Yüzünü de kutsal suyla yıkama. O kutsal suyun saflığımı kendi pisliğinle kirletme."

Yoongi yıllar sonra kalbine birden fazla hissin girmesiyle bocalamıştı. İlk önce Jimin'e karşı olan aşkı yüzünden ısınmış, şimdi ise hayal kırıklığı, hüzün, acı ve öfkeyle kalp krizine benzer bir ağrıyla öleceğini sanmıştı. Yoongi çantasından çizdiği kutsal su tablosunu çıkartmış ve Jimin'e fırlatmıştı.

"Ben günahkâr değilim, değiliz. Eğer bu suyu günahlarımla pisletseydim hâlâ böyle mükemmel görünmezdi. Karanlık olan kilisenin içine bizimle birlikte gökkuşağı girdi. Bu terk edilmiş kiliseye yıllar sonra yalnızca ben girdim. Eğer Tanrı bizden nefret etseydi bizim bu Kiliseye girmemize engel olurdu. Eğer Tanrı bizden nefret etseydi yıllarca hissiz ve boş olan kalbime kendinden önce senin aşkını yerleştirmezdi. Eğer Tanrı bizden nefret etseydi senin kalbine beni sokmazdı."

Yoongi'nin göz yaşları hızla akarken, bağırışları Kilise camlarını titretiyordu.

Jimin de daha fazla dayanamamış göz yaşları çoktan dökülmeye başlamıştı. Jimin'in ağladığını fark eden Yoongi dayanamamış ve Jimin'in yüzünü avuçlarının içine alarak Jimin'in göz yaşlarını silmişti. Jimin Yoongi'nin dokunuşuna müdahale etmemiş aksine yüzünü Yoongi'nin eline daha çok gömmüştü. Yoongi bundan cesaret alarak yüzünü Jimin'in yüzüne yaklaştırmış ve dudaklarına kuş tüyü kadar hafif bir öpücük bırakmıştı.

Jimin ne zaman kapattığını bilmediği gözlerini aralamış ve 1 haftadır yaptıkları gibi yalnızca Yoongi ile göz teması kurmuşlardı.

Jimin aralarındaki sessizlikten bunalmıştı.

"Yoongi, beni evime bırakır mısın? Kalbim çok ağır ve kendi başıma taşıyamıyorum. Kalbimi taşımama yardım eder misin?"