( 12 - BÖLÜM )Alışmaya Alışıyorum⚘

23 10 0
                                    

Rafet el Roman      Direniyorum⚘🖤

Gizem ' den

Harika giden çok önemli bir toplantıdaydım.  Sekreterimin toplantıya girmesiyle bütün gözler ona döndü. 

"Gizem hanım kusura bakmayın. Psikolok eylem hanım aradı size ulaşamamış çok önemli olduğunu söyledi en kısa sürede geri dönüş bekliyor sizden."
" Ne konudaymış"
" kızınızla ilgiliymiş "
" tamam canım sen çıkabilirsin"

Sessize aldığım telefonumu elime aldığımda tanımadığım numaradan beş cevapsız arama ve eylem hanımdan da üç cevapsız arama vardı.

Toplantı üyelerinden özür dileyerek toplantı odasından çıktım. Rehbere girerek eylem hanımı aradım ilk çalişta açmasıyla

" kusura bakmayın toplantıdaydım önemli birşeymi  oldu. "  dedim.

" hemen mert beyle ofisime gelseniz iyi olur gelince konuşuruz. "

" tamam hemen geliyoruz. "
Ofise giderken yolda merti aradım ve eylem hanımın ofisine gelmesini söyledim. Ofise vardığımda mert de benimle aynı anda gelmişti.

Mert yanıma gelerek
"Noldu neden geldik. "
"Bilmiyorum eylem hanım gelin dedi bi sorun var galiba. " diyerek cevap verdim.

Eylem hanımın ofis katına çıkarak odasında yöneldik. Kapıya vurup içeri girdiğimizde koltuğuna oturan eylem hanım ayaklanarak.
"Buyrun oturun" dedi
Bizim oturmamızla eylem hanımda yerini aldı.

"Körü bişey yok umarım " diyerek mert söze girdi.
Eylem hanımında
"Bir saat önce ırmak buraya geldi. Ağlıyordu rengi solmuştu. Kriz geçiriyordu ama önceki krizlerinden çok farklı,sakinleştirici verdik ama pek işe yaramıyor." 

"Nasıl  yani"
"Gelin beraber bakalım isterseniz." Dediğinde içim korkuyla doldu.

Eylem hanım bizi bir odaya götürdüğünde yatağın üzerinde elleri ve ayakları bağlanmış şekilde yatan ırmağı gördüm.

"N-noldu kızıma neden bu halde"

"Ne yaşadıysa ırmak bu hale gelmiş buraya geldiğinde sakinleştirici verdik uyuması lazımdı ama titriyor ve çığlık artıyor. "

"Peki ne yapacağız " derken sesim titremiş göz yaşlarımı tutamamıştım.

"Ne olduğunu bilmediğimiz için bişey diyemem şu anlık ama sitresten sıkıntıdan uzak durmalı kesinlikle" aniden odayı saran çığlıkla ırmağa bakakaldım.

Yanına giderek sımsıkı sarıldım. Küçükken hep söylememi istediği şarkıyı söylemeye başladım. 

Ellerini ellerimin içine alarak avucunu açtım.  Parmağımla  yuvarlak çizerek oynamaya başladım.

"Bir küçücük aslancık varmış

Bir küçücük aslancık varmış

Çöllerde ko ko koşar oynarmış

Çöllerde ko ko koşar oynarmış

Babası onu çok severmiş

Babası onu çok severmiş

Sen benim ca ca canımsın dermiş

Aslan baba harbe gidince

Küçüğü ra ra rahatı bitmiş

 Aslan baba harpte vurulmuş

Küçüğü çö çö çölden kovulmuş

Bu öykünün sonu pek hoştur

KÖRDÜĞÜM (Ara Verildi);Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin