ESCAPE

Chapter 1: PENDELTONS

A/N: Welcome to my new work! This story is based on my imagination and expectation in life. If this story includes very personal events and confidential matters that also happened to other people,please pardon me and just ignore this story. Thankyou! Happy reading!
----

Yue's P.O.V

When we decide, we sometimes regret it, we sometimes argue with our own mind. In other terms, decision-making is a best resort. I only want normal life, without judgements, without danger, without people bugging you pero hindi pala talaga maaari 'yon. Kahit iwasan mo, kahit anong gawin mo, mangyayari at mangyayari. I'm on the next page of my life now. I mean, next house, new surrounding, new people to be with, new life.

Yes, lilipat kami ng bahay. Mula sa Cebu ay lumipad kami papuntang pampangga. Mom have decided to transfer to another place just for her own reasons at hindi kami na-inform. Lalo na naman ako. Tsk.

"Yue! Go faster!" sumama ang tingin ko sa lalaking nasa harap ko ngayon. May dala siyang dalawang maleta at may nakasukbit na bag sa magkabila niyang balikat. Halatang iritado na siya.

"What's the sense of waiting for me?" mataray na wika ko at pinagtaasan siya ng kilay tsaka padabog na hinila ang maletang dala ko at bag na nakasukbit din sa balikat ko. Dalawang maleta din ang hawak ko ngayon at isang bag na nakasukbit sa kanang balikat ko.

"Tsk. You're always a snail, Jing Yue Pendelton"

Inirapan ko na lang siya at hirap na hinila ang dalawang maletang dala ko. This is disgusting! Bumyahe kami ng pagkalayo layo, pagkatapos wala man lang katulong na magdadala ng mga bagahe namin? Tsk!

Nang marating ko ang gate ng bahay--- este mansyon ay napakunot ang noo ko. Another mansion for us. Kung tutuusin, ayoko dito. I can live in an apartment, or even a boarding house. Mayaman kami but I don't want this kind of life. Pang-apat na beses na naming lumipat! We're originally from Laguna  but then lumipat kami ng Tagaytay, pagkatapos ay sa Palawan, pagkatapos ay sa Cebu at ito na naman ngayon.

By the way, I'm Jing Yue Pendelton. A daughter of a businessman. And can be considered as the spoiled brat in the family. Kung gaano kagago ang mga kapatid ko ay ganon din ang  kinagaslaw ng ugali ko. 'Cause why not? Kahit naman yata lugasin ko ang pera ay hindi ito mauubos. Wala ngang kahirap hirap na nakakalipat kami ng bahay, maglugas pa ba ng pera? That's a little thing compared to my mom's great hobby.

"Aren't you happy?" pinagtaasan ko agad ng kilay ang nagsalita sa tabi ko. Do I look happy?  "This is great" ani Grae. He's Grae Chen Pendelton. Pangalawa saaming magkakapatid. He's the goodest one. Pinakamatalino din at pinakatahimik.  Yung isa namang nanigaw saakin ay si Clayton Jace Pendelton, pangatlo saaming magkakapatid. Kabaligtaran ni Grae, Jace is the bad boy, and also the noisiest one! I hate his guts and he loves teasing me.

"Just shut up and help her out" napatingin kami ni kuya Grae sa nasa harap namin. That was Lucas Nero Pendelton, the eldest one. And also the coldest one. Siya na din ang nagnenegosyo saaming magkakaptid ngayon, in short, he's already a businessman. Aside from that, sya ang pinakasweet. And I hate it. Tsk.

'Yan lang ang pinagkaiba nila, pero lahat sila maloko! And I hate all of them! Gosh. "Hey babygirl, come on" ani kuya Lucas, pagkatapos ay kinuha nya ang dalawang maletang hawak ko. Inirapan ko nalang siya at tumuloy na sa loob ng mansyon. Narinig ko pa ang tawanan ng tatlo na lalo kong kinainis.

Ako ang bunso, kaya saakin lagi ang atensyon. At hindi tulad ng iba, hindi ko ito nagugustuhan. I hate attention. 2 years lang ang pagitan naming dalawa ni Jace while silang tatlo, isang taon ang agwat kaya iisa lang din sila ng year ngayon. Senior Highschool na ako, Grade 12 at sila ay 2nd year college na. But it isn't great for me. Kasama ko sila kahit saan, pati sa school dahil iisa lang ang school na pinapasukan namin.