ESCAPE

Chapter 14: Behind Story

Yue's P.O.V

I am still staring at Daxton who is actually still unconscious. Hindi ko pa rin magawang magreact sa nangyari dito sa Daxton na 'to.

"Kaladkarin n'yo na yang boss n'yong walang kwenta" singhal ni Jace sa mga ka-team nitong si Daxton. Doon lang ako natauhan at tuluyang nilingon ang mga kapatid ko. Akiro is still beside me and he's actually looking at me. I could see him by my peripheral vision.

"I want to talk to all facilitators of this basketball game" seryosong wika ni kuya Lucas and he looked at me after he said that. He sighed heavily.

"Let's go home, Yue" napatingin naman ako kay kuya Grae nang magsalita siya. I even looked at Akiro, he just gave me a warm smile and nodded at me.

I sighed and look around. Madami pa din ang mga nakikiusyoso. Hindi pa rin kasi nagigising si Daxton. Ganon ba kalakas suntok ng mga kapatid ko? Oh whatever. Ilang beses pa kong bumuntong hininga bago nagdecide na maglakad pero di pa man ako nakakaisang hakbang ay bigla ng nagsalita si kuya Lucas. Napatigil agad ako at napalingon sakaniya. He's now looking at----- Akiro?

Oh hell. Ano na naman 'to.

"Akiro" banggit niya sa pangalan ni Akiro. Napalunok ako sa kaba. Baka mag-away na naman sila because of what happened!

"Kuya----"

"This is what we hate the most. You're always getting involved with these kind of mess. Ayokong madamay ang kapatid ko" hindi pinatapos ni kuya Lucas ang sasabihin ko. I sighed heavily.

"I'm sorry for what happened. I didn't expect this to happen" sinsero ang tono ng boses ni Akiro nang sumagot siya at gusto ko ng mapapikit. Hindi pa man siya tanggap totally ng mga kuya ko, eto na naman.

Napalunok ako ng matindi nang lingunin ako ng sabay sabay ng mga kapatid ko. They all stared at me intently--- at ito ang first time na di ko makayanan ang titig nila! Ano ba naman 'to? Why the hell are they looking at me like that?

"I don't want this to happen again so..."

Is he gonna tell Akiro to leave me? The hell

"Please do what you promised"

Para akong nawalan ng dugo sa dugtong ni Jace. Napamaang ako at di makapaniwalang tumgin sakaniya. And I was about to finally speak when  kuya Grae held my hand and drag me hanggang sa marating namin ang parking lot. Sa sobrang lutang ko ay di ko na napansin kung gaano kabilis ang naging lakad ko. Kaya naman hinihingal ako nang huminto kami sa mismong tapat ng kotse ni kuya Lucas.

"Don't meddle with that Daxton, again" pakinig kong sabi ni kuya Lucas at pumasok sa kotse, sa driver's seat. Kasunod n'on ay pumasok na din si kuya Grae.

"Come on I'm hungty" litanyan niya pa bago tuluyang makapasok. Wala namang salitang inalalayan ako ni Jace na makapasok sa kotse. Usually 'pag ganito, agad na akong nagrereklamo pero talaga yatang wala ako sa wisyo and I let him do it for me. Tahimik kaming lahat aa loob ng kotse and I don't like the atmosphere.

Saktong umandar ang kotse ay napatingin ako sa bintanang katabi ko. There I saw Akiro, looking at our car pero parang sakin siya nakatingin tho our car is tinted. I sighed heavily and looked away.

--

"I thought you'd leave for work?" saktong pagbaba ko ng hagdan ay narinig ko si kuya Grae. He's actually talking to kuya Lucas while Jace himself is busy with playing in his phone. Nakahiga pa siya sa mahabang sofa.

It's already 5pm in the afternoon (the same day) And we still didn't talk about what happened earlier. Pag-uwi namin ay nagkanya kanya na kami ng gagawin.