Kollarının sıcağında huzuru bulduğumda daha çok küçüktüm
Henüz yara bere almamıştı sol yanım
Güneş kıskanıyordu gözlerimdeki ışığı
Körpeciktim ya kötülük nedir bilmiyordum
Cesurdum, korkmuyordum ama seviyordum hemde deliler gibi
Sen öğretmiştin bana dim dik durmayı
Her kavgadan sonra hıçkırıklarımı bastırmayı
Bastırılan hıçkırığımda boğulmayı yine sen öğretmiştin bana
Ben çocuktum ama yüreğim kocamandı
Sen git derdin ben kalırdım
Sen sevme derdin ben ölürdüm yokluğunda
Sonra bir başkasının kollarında gördüm seni
Yeni kurbanın çok güzeldi
Güzel ve körpe, tıpkı ben gibi
O zaman anladım ki ben seni değil koca bir boşluğu sevmişim
Seninle dolmuşken her hücrem ben hiçliği seçmişim
Şimdi kanayan yaralarım var benim sol yanımda
Ölmedim ama ölümün soğukluğunu tattım
Sayende büyüdüm körpe değilim artık
Çek artık sol yanımdan ellerini
Çek ki sarabileyim yaralarımı
Ve iyileşip sevebileyim gerçekten sevmeyi bilen birini
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK EMEK İSTER
PuisiKapak @Esranurer7'e aittir. Hani bir eksi bir artıyı götürür ya matematikte, Senin her gidişin ne var ne yok götürüyor benden. Bir daha gelmesin, sevmesin, üzmesin diyorum, Sonra oturup ağlıyorum. Bir kez daha solusun koku mu, Ve bir kez daha dokuns...
