🌺ဟိုလူႀကီး🌺
🌴HunHan🌴
"တာတာ မမႀကီး"
"တာတာ ကေလး.. အျပင္မုန္႔ေတြေလ်ွာက္မစားရဘူးေနာ္"
"ဟုတ္က့ဲ.. ဒါဆို ကေလးသြားပီေနာ္"
"ေအး ကေလး.. ဂ႐ုစိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္"
ေက်ာင္းထဲကို လံုးလံုးေလးေျပးသြားတ့ဲေမာင္ျဖစ္သူကိုၾကည့္ပီးမွ Xiuminအလုပ္ဆက္သြားေတာ့သည္။
"ဟိုမွာ Hanေလးလာပီ"
ေဘးကYeriစကားေၾကာင့္ ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုင္းေလးကိုလက္န႔ဲကိုင္ပီးေလ်ွာက္လာတ့ဲHanေလး.. မနက္ခင္းအတြက္အားအင္ေတြျပည့္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ခရီးသံုးရက္ထြက္ရ၍ ေက်ာင္းမလာျဖစ္.. သံုးရက္ေတာင္ Hanေလးမ်က္ႏွာကိုမျမင္ခ့ဲရ.. အခုမွအလြမ္းေျပသြားသည္။
"အမယ္ မ်က္ႏွာကိုမိႈရတ့ဲအခြက္န႔ဲ"
ေဘးကေန Yeriက သူ႔အားဖ့ဲဖို႔ေခ်ာင္းေနေလပီ..
"Yong"
သူ႔ကိုျမင္ေတာ့ အေ၀းကေနလွမ္းေခၚပီး သူ႔ဆီေျပးလာတ့ဲHanေလး..
"Yong ျပန္လာပီလား?"
"အင္း. မေန႔ညကျပန္ေရာက္တာ"
"ေအာ္... ဒါန႔ဲမ်ား ဒီေန႔ပါဆက္နားလိုက္ပါလား?ခရီးပန္းလာတာကို စာေတြအတြက္က Hanေလးန႔ဲYeri႐ွိတာဘဲကို"
Taeyongမွာ သူ႔အတြက္ပူပန္ေနတ့ဲHanေလးကိုၾကည့္ပီး "ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပန္း Hanေလးမ်က္ႏွာျမင္လိုက္ရရင္ အကုန္ေပ်ာက္ကုန္တယ္" လို႔သာစိတ္ထဲကေျပာေနမိသည္။အျပင္မွာေတာ့ မေျပာရဲ..
"Hanေလးအတြက္ ကိုယ္လက္ေဆာင္ေတြေကာ မုန္႔ေတြပါ၀ယ္လာတယ္"
"ဟာ အမ်ားႀကီး"
"နင့္က်ေတာ့အမ်ားႀကီး၀ယ္ေပးတယ္Hanေလးေရ.. ငါ့အတြက္ဘာမွမပါဘူး..."
"ဟင္ Yong.. ဘာလို႔ Yeriအတြက္မပါတာလဲ?Hanေလးတေယာက္ထဲမလိုခ်င္ပါဘူး... Yeriပါတ၀က္မ်ွေပးလိုက္မယ္ေလ"
