😚ဟိုလူကြီး😚
HunHan
"Chen ah,, Chen"
"ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲHunရာ.. မှင်တွေပေကုန်ပီ"
Hunတယောက်ဆိုင်ထဲကိုပြေး၀င်လာပီး စာရင်းမှတ်နေတဲ့Chenလက်ကိုအတင်းဆွဲကာခေါ်တော့ Chenလက်တွေက ဟိုဘက်ရမ်းလိုက် သည်ဘက်ရမ်းလိုက်နဲ့ဖြစ်ပီး စာရင်းစာအုပ်မှာမှင်တွေခြစ်မိကုန်သည်။
"Chen ah, ငါ့ပါးကိုနာနာလေးတချက်လောက်ရိုက်လိုက်စမ်းပါ"
"ဟမ်"
Hunအပြောကို Chenကြောင်သွားသလို ကောင်တာမှာပိုက်ဆံစစ်နေတဲ့Xingကလဲအံ့သြပီးလှမ်းကြည့်လာသည်။
"Hun.. မင်းနေကောင်းပါတယ်နော်.. သူငယ်ချင်းအချင်းချင်းကွာ မင်းကလဲ"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ.. မင်းအထင်မလွဲနဲ့ ငါ့ပါးကိုသာနာနာလေး တချက်လောက်ရိုက်လိုက်စမ်းပါ..လုပ်စမ်းပါ မင်းကိုငါဘာမှပြန်မလုပ်ဘူး စိတ်ချ"
Hunပုံကစိတ်အားထက်နေတော့ Xingပါစိတ်၀င်စားလာ၍ ကောင်တာကထလာသည်။
"မင်းရိုက်ခိုင်းတာနော်Hun"
"အေးဆိုကွာ"
Chenကသူ့လက်ကိုလေနဲ့မှုတ်ပီးHunပါးကို ဖြောင်းခနဲအားပါပါရိုက်ချလိုက်သည်။Chenအားပါ မပါလားတော့မသိ ဖြောင်းဆိုတဲ့အသံကအကျယ်ကြီးထွက်လာ၍ ဆိုင်ထဲကလူတွေတောင်လှမ်းကြည့်လာသည်။
"အား သေပါပီ.. yarrr သေမလို့ လင်က မယားငယ်ကိုနှိပ်စက်သလို ရိုက်ချလိုက်တာလား?အား ငါ့ပါးလေးတော့စုတ်ပြတ်ကုန်ပီထင်တယ်.. "
Hunဘေးနားက မှန်ထဲကိုသွားကြည့်တော့ သူ့ပါးကနီရဲနေသည်။
"မင်းဘဲနာနာလေးရိုက်ဆို"
"နာနာလေးဆိုတာ ဖွဖွလေးထိလိုက်မှာစိုးလို့ပြောတာ.. နာနာလေးဆိုလဲ မနာအောင်ထိန်းရိုက်လေကွာ.. ငါ့ပါးလေးတော့ သေပါပီ.. "
"နေပါဦး Hunရာ.. မင်းကကောဘာလို့ Chenကိုအတင်းတွေရိုက်ခိုင်းနေရတာလဲ?"
"ဟဲဟဲ အိမ်မက်လား တကယ်လားစမ်းတာ.. အိမ်မက်မဟုတ်ဘူး တကယ်ကွ တကယ်"
"Hunမင်း ဆရာ၀န်ပြသင့်ပီ.."
"Yarrr yarrr ငါမရူးဘူးကွ. ဒါမဲ့ ငါအခုရူးမလိုကိုဖြစ်နေပီ.. "
