🍃ဟိုလူႀကီး🍃
🌷HunHan🌷
ကေလးန႔ဲမေတြ႕ဘဲအိမ္မွာေနေနတာ ႏွစ္ပတ္႐ွိပီ.. ေနေကာင္းပီးတပတ္ၾကာပါေသာ္လဲ omma sooက မနက္ဆိုအေစာႀကီးမထခိုင္းသလို ညဘက္ဆိုလဲအေအးမိမွာစိုးလို႔ဆိုပီး အျပင္မထြက္ခိုင္း အေစာႀကီးအိပ္ခိုင္းသည္။
ကေလးန႔ဲမေတြ႕ရတ့ဲရက္ေတြမ်ားလာေတာ့ လြမ္းလာတယ္။ဓာတ္ပံုန႔ဲေျဖသိမ့္ေနတာကိုမလံုေလာက္ေတာ့.. လူကိုပါျမင္ခ်င္လာသည္မို႔ အိမ္ကေနommaအလစ္ထြက္ခ့ဲသည္။ေစာေတာ့ေစာေသးသည္။၈နာရီသာ႐ွိေသးသည္။
ကေလးအိမ္န႔ဲခပ္လွမ္းလွမ္းမွာကားရပ္ပီး ကေလးတို႔ျခံေ႐ွ႕ဓာတ္မီးတိုင္ေ႐ွ႕မွာ မီးတိုင္ကိုမွီပီးကေလးအခန္းကိုၾကည့္ေနမိသည္။
ဒီအခ်ိန္ဆို ကေလးမအိပ္ေသးဘူးေလ..
စာက်က္ရင္က်က္ ဒါမွမဟုတ္ TVထိုင္ၾကည့္ေနမ့ဲကေလးကိုမွန္းပီးေတြးေနလိုက္သည္။
သူ႔ရပ္ၾကည့္ေနပီး နာရီ၀က္အၾကာမွာ ကေလးအခန္းက၀ရံတာတံခါးပြင့္လာပီး ည၀တ္အက်ႌ၀မ္းဆက္ေလးန႔ဲကေလးကထြက္လာသည္။
တိုင္ကိုမွီေနရာက မက္မက္ရပ္ပီးကေလးကိုေငးေနမိေတာ့ ကေလးအခန္းမီးကလင္းေနသည္မို့ ကေလးမ်က္ႏွာကိုအ႐ွင္းသားျမင္ရသည္။
ကေလးကသူ႔ကိုျမင္သြားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဘဲအထဲေျပး၀င္သြားသည္။မၾကာဘူး သူ႔ဖုန္းေလးထျမည္လာသည္။သူအခု ကေလးဆီလာတာလဲ Xunအေနန႔ဲလာခ့ဲတာျဖစ္၍ ခ်က္ခ်င္းကိုင္လိုက္သည္။
၀ရံတာကကေလးကိုလွမ္းၾကည့္ပီးဖုန္းေျဖေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ေနတ့ဲကေလး..
"ကေလး"
"အကိုလား?တကယ္ဘဲ အကိုလား?"
"ဟုတ္ပါတယ္ အကိုပါကေလး"
ဟင္!! ခ်က္ခ်င္းဖုန္းခ်ပီးအိမ္ထဲေျပး၀င္သြားတ့ဲကေလး..
ကေလး သူ႔ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား?
Xunအေနန႔ဲ ကေလးအိမ္ေ႐ွ႕လာေတာ့ ကေလးမႀကိဳက္လို႔မ်ားလား?phထပ္ေခၚပါေသာ္လဲ ကိုင္သူမ့ဲေနတ့ဲဖုန္းေလး.. ဘာလို႔မ်ားလဲကေလးရယ္..
