Sabah alarmın iğrenç sesine uyandım. Yatağımdaydım ve başucumda bir not vardı.
'Günaydın yorgun savaşçı hadi hazırlan okula geç kalacaksın.
-Kıvanç'
O cidden benim kayıp abim gibiydi. Tek fark pek kavga etmezdik. Ayrıca o sarışın bense esmerdim birbirimize benzemiyorduk. Huylarımız dışında. Hazırlanıp mutfağa geçtim. Sabahları kahvaltı yapmaktan hoşlanmazdım fakat dünkü hamburgerle durunca cidden acıkmıştım. Bişeyler yiyip okula gitmek için kapıyı açtığımda karşımda Can vardı.
"Günaydın" dedi sakin bi ses konuyla.
"Günaydın"
"Dün okula gelmeyince merak ettim aslında dün evine geldim ama sen yoktun. Bu yüzden daha çok meraklandım."
"Sorun değil iyiyim ve kuzenimleydim. Sabah okula gelmek için kendimi pek iyi hissetmediğim için gelmedim."
Hayır sadece aptal Serra'nın yüzünü görmemek için gelmedim
"Umarım daha iyisindir?"
"Evet bi sorun yok."
"Okula birlikte gidelim mi?"
"Olur." dedikten sonra yanına geçip okula doğru yürümeye başladım. Aslında ona karşı ne hissettiğimi bilmiyordum. Okula vardımızda sınıfa geçtik. Bu sefer Esra'nın yanına oturdum. Çünkü Can'ın sırasında Serra vardı. (YİNE) ona bakmadım bile. Onu görmek bile istemiyordum. Varlığı bile beni çıldırtmaya yetiyordu. Aptal sesini duymam bende ses tellerini koparma isteği uyandırıyordu. Ya ben fazla psikopattım yada Serra fazla gerizekalıydı. Her zaman ikinci seçeneği tercih ederim. Serra'yı düşünmek yerine dersi dinledim. Böylece onun varlığını kısa bir süreliğine unutuyordum. Zil çalınca oyalanmadan kızları da alıp kantine geçtik. Boş masa sayısı daha doğrusu masa sayısı oldukça az olduğu için tek boş masaya ışınlandım. Ne varki Serra da gelmişti ve sandalyeyi çekiştiriyordu. Burası benim masam beyinsiz
"Hey! Önce ben geldim." dedim sinirli bir şekilde.
"Hayır ben geldim."
"Bak bu masa benim git kendine başka bir yer bul." Kavga mı istiyorsun küçük kezban kamooonn
"Ah, bende sana aynısı söyleyecektim. Hem ben yanlız değilim Can'la oturacağız." Dedi. Yavşak mod:ON
"Serra uğraştırma beni çek git. Sakin sakin söylüyorum işte."
"Umrumda değil." dedikten sonra sandalyeyi çekip oturdu.
"Eeehh yetti be!" diyip daldım. Serra cırak cırak bağırmaya başlamıştı. Ama kızı dövüyordum hatta bi kaç yumruk bile atmıştım. Kız kavgasına ağızları sulanan beyinsiz tayfanın da etrafımıza toplandığını görünce hah şimdi tam oldu dedim içimden. Kızlar da çoktan yanımıza gelmiş bırak ayırmayı gülüyorlardı. Can'a gelince başta biraz çabalasa da sonradan başarısız olacağını anlayınca vazgeçti. Tam o sırada Serra'nın yalakaları gelip bizi ayırmaya çalıştılar. Sadece iki aptal kız. Bir süre sonra yani Serra'yı güzelce dövüp sinirim geçince onu kendim bıraktım ve sınıftan eşyalarımı alıp okuldan çıktım. Eve gelince Kıvanç'ı arayıp olanları anlattım.
"İşte benim kızım!"
"Onun beni ezmesine izin vermeyeceğimi ordaki herkes biliyordu, Serra dışında."
"O kızı tanımıyorum ama şimdiden sinir oldum ayrıca fazla salakmış."
"Öyle ya alıştık biz."
"Ben olsam şimdiye çoktan dövmüştüm ama yine insaflı çıktın."
"Belki, biraz. Şimdi kapatmam gerekiyor görüşürüz."
"Görüşürüz."
Telefonu kapattıktan sonra birşeyler yemek için mutfağa geçtim. Atıştırmalık yiyeceklerimi alıp laptopun başına oturdum. Teen Wolf un kaçırdığım bölümlerin izlemeye başladım. Bütün bölümler bitince anlamın eve gelesini bekledim. Bi süre sonra annemlerle birlikte geldi. Bende salona geçtim çünkü annem hep odamda olduğum için kızardı ona müsade etmeden salona geçtim. Televizyondaki şeyleri izledikten sonra fazlasıyla uykum gelmişti. İzin isteyip odama geçtim ve uyudum...-----------
»»»»»
Sabah hiçbirşey yemeden okula gittim. Çünkü aç değildim. Okulda kimseye bulaşmayacaktım, onlar bana bulaşmadıkça. Sınıfa her zamanki gibi girdim. Sonuçta herkesin bayıldığı aptal bi kızı dövmüştüm. En azından onlar böyle düşünüyordu. Ama bu pek de umrumda değildi sadece onu dövmek rahatlatmıştı. Serra Can'ın yanına oturup bana kötü kötü bakıyordu. Onu umursamadan yerime geçtim.. Dersler çok sıkıcıydı ve ben biraz da dursam kesinlikle kafayı yerdim. Bu yüzden uyumaya karar verdim. Serra ortalığı karıştırmak için kesinlikle birşeyler yapacaktı. Ama ben onun herşeyini biliyordum, o benim değil. Bu yüzden ona dikkat edecektim. Belki de hiçbirşey yapmazdı. Bilemiyorum o çok dengesiz biriydi ve fazlasıyla aptaldı. Çıkışta Esra ile onun evine gittim. Odasına geçip onunla konuşmaya başladık.
"Esra, seninle önemli bir konuda konuşmak istiyorum"
"Ne konuda? Konuşalım bence bir sorun yok."
"Öncelikle bu aralar sürekli bayılman beni endişelendiriyor. Ben ne zaman seni görmek için evine gelsem annen hep uyuduğunu söylüyor."
"Ben bu aralar çok uyuyorum galiba o yüzden" dediğinde endişeli olduğunu anlamıştım ama neden benden bunu saklıyordu? Bunu öğrenecektim sadece şimdi değil...
