Sabah hiç oyalanmadan okula gittim. Varır varmaz kızları aramaya başladım. Yine bütün okul bahçede toplanmıştı. Kesin kavga vardır diye düşünürken kalabalığın arasına daldım. Gökçe, Serra'nın saçına yapışmıştı. Seda ve Esra da Gökçe'ye gaz veriyordu.
-Sedaa yardım et de ayıralım şunları.
+Bırak ya elleme iyi yapıyor Gökçe.
-Sen kafayı yedin galiba. dedim ve Gökçeyi çekiştirmeye başladım. Ne yaptıysam ayrılmadılar.
-Hey millet! Ayrılııın!
-Gökçeee!
neden beni hiçbir zaman kimse dinlemiyor?
- YETEER! AYRILIN LAN! bi anda herkes susup bana bakmaya başladı. Kızlar da ayrıldılar.
-Ne bakıyosunuz dağılın!
Gökçeyi kolundan tutup sürükleye sürükleye arka tarafa götürdüm.
-Ne yapıyosunuz siz?
+Beni uyuz etti bende dayanamadım. dedi umursamaz bi sesle.
-Ne yaptı?
+Senin hakkında boktan şeyler söylemeye başladı. Onu uyardım ama dinlemedi. Ne yani sana saydırmasına göz mü yumsaydım?
-Pekâlâ onunla konuşurum.
+Seni dinleyeceğini hiç sanmıyorum.
-İyi o zaman boşverelim de derse gidelim.
+Yani sana da inanamıyorum nasıl bu kadar sakin olabiliyorsun cidden anlamıyorum.
-Bilmem neyse hadi gidelim. diyip onu sınıfa sürükledim. Aslında kimseye Can hakkında bişey söylememiştim. O iyi biriydi ama onu daha doğru düzgün tanımıyordum bile. Aslında ondan hoşlandığımdan bile emin değildim. Sadece iki normal arkadaş gibi konuşuyorduk...
Okul bok gibi geçmişti. Eve gidip uyumaya karar verdim. Öyle de yaptım..-----------
»»»»
Sabah kendimi iyi hissetmediğim için okula gitmemeye karar verdim. Yanlız kalıp uyumak istiyordum. Bi sebebi yoktu. Sadece mutsuzdum. Hani bazen hiçbir sebep yokken mutsuz oluruz, sanki hiç tanımadığımız birini özlüyormuşuz gibi. Aynen öyle hissediyordum bu sözü internette görmüştüm ve çok hoşuma gitmişti. Bugün tüm gün uyuyacaktım. Zaten okul açılalı üç veya dört ay olmuştu ama ben hiçbirşey yapmamıştım. Evet tek planım uymaktı. Ben tam böyle düşüncelerimle boğuşurken kapı çaldı. Kıvanç gelmişti. Kıvanç kuzenimdi. Ne zaman üzgün olsam o hep yanımda olurdu. Ona gerçek dost diyebiliyorum. Benden üç yaş büyük de olsa çok iyi anlaşırdık. Tam kafa dengiydi. Onu içeri alıp yatağıma abandım. Tam tekrar uyuyacaktım ki kuzenim bana seslendi saolsun.
-Uyan bakalım uykucuu
+Ya Kıvanç bi git be uyucam ben
-Bak ben uyandırırım seni ona göre :D
-Tamam abi sustum. deyip kalktım mecbur çünkü en son yatağı benle birlikte yere atmıştı en son hatırladığım yatak üstte ben alttaydım. Neyse bu beni sürükleye sürükleye arabaya kadar götürdü.
-Nereye gidiyoruz?
+Sessiz olda bin arabaya sebastian :D
- Tamam :)
Uzunca bi süre gittikden sonra bi yerde durduk ama ben neresi olduğunu göremiyordum çünkü canım (!) kuzenim gözlerimi bağlamıştı...
"kızlar uzun zamandır yazamıyorum aslında bunun beğeniyle veya yorumlarla alakası yok kurguda yapmak istediğim şeyleri oturtmak için zamana ihtiyacım vardı. Ve köyde olduğumuz için internet bulamadım. Bu yüzden çok sık giremedim kusura bakmayın :D"
