10.05.2015
Saat 00:50. Kafan duvara dayalı olarak duruyorsun. Bütün yükünü bu lanet inşaata vermeyi istiyorsun ama o senden önce çöker diye istemiyorsun.
Yere bakıyor ve kafanı kaldırmadan ayağını betona sürtüyorsun. Arada yasladığın başını yavaş hareketlerle kolona vuruyorsun, bir şeylerden arınmasını ister gibi. Ayağını sürttüğünde çıkan sesi duyamasam da kafanda bir şeyleri meşgul ediyormuş gibi durgunlaşıyor ifaden.
Bu tavrın ve siman bana birini hatırlatıyor ama anımsayamıyorum bir türlü. Tıpkı senin gibi böyle bir hareket yapıyordu ama onun yüzünden gülümsemesi eksik olmazdı. Bu kişi daha çok senin zıttın diyebileceğim biri, adını bilmediğim. O daha çok 'Efran' gibi ama sen daha çok 'Saye' gibisin. Siyahların prensi gibisin ve hükmedebildiğin tek renk o. Buzdan yapılmış duvarların, kalelerin var.
Yanına gelmek istiyorum.
Ama korkumdan dışarı çıkamıyorum. Neyden korktuğumdan bile emin değilim ben.
Senden mi yoksa annem den mi?
🌑❄
Efran; neşeli biri demek.
Saye; gölge demek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bağımlı // JHK
Fanfiction#248 - Hayal #731 - Korku #78 - Günlük Zaman ilerliyor lâkin ben hâlâ aynı gündeyim. Başlangıç-- 27.09.2018 Bitiş-- 20.10.2018
