Bağımlı // JHK

14

21.06.2015

Saat 00:10. Bu sefer sana bakamıyorum çünkü çok açım ama annemi uyandıramıyorum. Kalkıp yemek yapmasını söylüyorum ama beni dinlemiyor. Mutfağa gidip kuru kuru şeyler yiyorum ve pencereye yaklaşıyorum.

Ama çıkamıyorum pencereye. Çıkarsam gene bana bakacaksın. Çıkarsam göz göze geleceğiz ve benim bunu kalbim kaldıramayacak. Bunun sorumluluğunu almak istemezsin değil mi?

Sorumluluk o kadar yorucu bir şeydir ki takıntı haline getirmek daha fena. Cidden moral veya psikoloji bile bozabilir. Kim bilir belki de doğrusal zarar bile verebilir.

Ama bunu umursamamak daha iyi değil mi? Bunu en iyi sen yapıyorsun. Soğuk duvarlarını eksik etmiyorsun önünden. Krallığını öyle güzel koruyorsun ki sana yaklaşamıyorum ama o buzların arkasından bana attığın bakışlar kalbimi çıkarıp sana verme hissini bana yaşattı anlıkta olsa. Böyle bir his tatmıştım daha önce ama çok uzun zaman olmuş gibi. Şöyle... 

Yıllar gibi.

    🌑❄