Sınavdan sonra oğlan taşındı.
Ayrılırlarken ikisi de çok ağladılar.
Genç kız istediği yeri tutturamamıştı.
Oğlan ise yarı burslu şekilde İstanbul'da bir üniversiteye yerleşti.
Olabilecek en kötü senaryo yaşanmışken onlar umutlarını yitirmediler.
Genç kız bir sene daha çalıştı sınava.
Ve sonunda İstanbul'da istediğini tutturdu.
Aynı üniversitede değildiler ama en azından birbirlerini görebiliyorlardı.
Haftanın en az üç günü buluşup İstanbul'u keşfediyorlardı.
Oğlan kıza durmadan çikolata alıyordu. Bademli.
Kız ise onunla Beşiktaş maçlarına gidiyordu. Atkı bile almıştı.
Ve beraber büyümeye devam ettiler.
Alevleri birbirine karıştı ve göğe yükseldi.
Kıvılcımları görmemek elde değildi.
***
Aslında bu hikayenin sonu mutlu bitmiyor. Sadece geri dönüp okuduğumuzda daha fazla üzülmeyelim diye böyle bitirdim.
Bazen çok duygusal olabiliyorum. Ne yazık ki...
Umarım sizin hikayenizin sonu mutlu biter.
Ama derler ki, mutlu sonlar henüz bitmemiş olanlardır.
Bunun doğru olmamasını umuyorum.
Mavilerle kalın. 💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜL • Texting
Short StoryMESAJLAŞMA Anonim: Neden beni hiç görmedin? O: Sen bana hiç gelmedin.