Thirty nine

1.5K 55 10
                                    

Kisses

I was too weak to open my eyes. Naririnig ko 'yung boses ni Heaven but I cannot open my eyes. But when I opened my eyes, I saw them panicked.

"Oh my God, Kisses!" Natatarantang sabi ni Heaven. "How are you feeling?"

I opened my mouth and wonder why I feel so weak. Gusto kong humingi ng tubig but walang lumalabas sa bibig ko.

Nataranta naman si Vivoree habang inaabot sa akin 'yung tubig, "Inom ka muna, bes."

Pagkatapos kong uminom ay pumikit ulit ako. Gusto kong maalala ano nangyari bakit nasa hospital ako. Pagdilat ko ay nakita ko na si Donny, he looks so stressed.

"Anong nangyari? Bakit ako nandito?" Tanong ko.

Nagkatinginan sila. Si Donny naman ay lumapit sa akin. He was trying to keep his calm, but I know him more than anyone else. Nanlaki ang mata ko nung narealize ko kung bakit ako nahimatay!

"A-ang baby k-o... how's my b-baby?" I was so close too crying but Donny held my hand, doon ko lang din nakita na may dextrose ako.

"Magpahinga ka muna, Kisses." Ani Fenech.

Lumakas 'yung kabog ng dibdib ko. N-no, hindi naman tama ang nasa isip ko diba?

"How's my baby?!" Bahagya nang tumataas ang boses ko.

Nataranta nanaman sina Vivoree, "You need to rest."

"What happened?" Tinapangan ko na dahil hindi ko na alam kung kakayanin ko pa.

"W-we lost the baby, bub." Donny said and cried. Doon ko lang nakitang umiyak ng ganoon si Donny.

"W-what?"

"I'm so sorry, bub." Donny said and cried again.

Is this true? Sobrang sakit... walang kapantay 'yung sakit. Paanong nawala ang baby ko? Paanong bumitaw ang anak ko? Bakit? Anong naging pagkukulang ko? My tears fell from the sides of my eyes. Kung kanina tiyan ko lang ang masakit, ngayon ay ang puso ko na ang masakit.

AmaranthineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon