[Дууссан] •The Secret Of Magic• {Gift for Уна}

14

Толгой минь өвдөнө. Хаана нь, яаж өвдөөд байгааг мэдэхгүй байгаа ч зүгээр л бүх газарт нь хатгаж байна... хүйтэн шаланд дээр хэвтэж байгаагаа мэдэрнэ. Чихэнд минь хоёр хүний ярилцах дуу хоолой сонсогдож намуухан зөөлөн хоолойтой эмэгтэй инээв. Дараа нь би өөрийнхөө дотоод дуу хоолойг сонслоо. Би инээж байсан... би дуу хоолойндоо захирагдан бос гэх үгэнд итгэн өндийх гэж хөдлөхөд бие минь бүхэлдээ өвдөж байна. Удаанаар нүдээ нэхдээ би харанхуйг л харна. Дараа нь энэ орчинд дасаж эргэн тойрон минь тодорч харагдаж байхад би сандал дээр хүлээтэй суух Кёнсүүг харсан юм.

Харин түүний нөгөө талд хэн нь мэдэгдэхгүй нэгэн зогсоно. Би урагш алхана гэхэд хөлнөөс минь гинжилчихсэн байлаа. Урагш алхахад л хойш татагдан хүчтэй унана.

Би өвдөлтөө *Еооо~* гэж чанга орилоход өнөөх танихгүй нэг нүдний минь өмнө өөрчлөгдөв. Энэ үнэндээ итгэмээргүй зүйл байсан ч нүд үнэнч гэдэг шүү дээ!

Би урагш алхах биш одоо бол хойш суугаагаараа ухарч байна. Дахин хөлнөөс минь гинжлэн урт гинж дугарч хөлнөөс минь татахад өнөөх танихгүй нэгэн хэдийн биеийн тамрын багш болчихсон байв.

Би: Энэ чинь аймар байна, гуйя боль!!! шилдэг юмаа~~ *уурлах* ЭНЭ ИЛБЭЭ ЗОГСООГООЧ!!! *орилох*

Миний энэ өгүүлбэр энэ харанхуй газарт цуурайтаж би урагш гинжний уртыг тааруулан суухад биеийн тамрын багш миний өмнө ирэв.

- Тийм шүү! У Ина! энэ илбэ удахгүй дууслаа! гээд үсийг минь илэхэд Кёнсүү: Түүнээс холд!!! гэж орилно.

Түүнийх ч бас цуурайтаж байна!

Биеийн тамрын багш эрүүнээс минь өргөөд удалгүй дахин нүүрнийх нь хэлбэр хэмжээ өөрчлөгдөж Бекхён болж өөрчлөгдлөө.

Би: Г-гуйя! би айгаад байна *уйлах*

Надад үүнээс өөр хийж чадах зүйл байгаагүй!

Бекхён эрүүнээс минь өргөн гараа чангалан: Чи надад сайн байсан ш дээ! Хүн яагаад сайн хүнээсээ айна гэж? энэ чинь муухай шүү, У Ина!

Би түүний гарыг түлхлээ.

Би: Хэзээ ч чамд сайн байгаагүй!

Би өөрийнхөө хэлж болох хамгийн энгийн үгийг сонгосон... би үгүй гэдэг үгийг сонгосон...

Бекхён хойш хоёр алхаад инээн: Яагаад худал хэлээд байгаа юм, уг нь чамайг сайн охин гэж бодсон юмсан! би уг нь хэлсэн шүү дээ! Кёнсүүд анхаарал тавиарай, түүнийг харж байгаарай гэж! гээд чангаар инээхэд би өмнөх үйл явдлыг бодов.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Чанёол ах өөдөөс минь хачин инээдэг тэр төрхөөрөө инээн харсаар үсийг минь сэгсийлгэн: Хөөе! Илбэчээээн энд юу хийж байгаа юм?