كرهك جعلني أحبك

الفصل الثالث

الفصل الثالت

رواية #كرهك_جعلنى_احبك
فى مكتب ليث عز الدين

نادر بصدمه :انت ممكن تهدم الدار على الاطفال الغلابه دول يا ليث !!!!!
ليث بغرور :وفيها ايه يا غبى دول شوية اطفال ولا راحوا ولا جم وتبقى تديهم قرشين يعيشوا بيهم وحته مكان يقعدوا فيها
نادر والصدمه موجوده على وجه بص يا ليث انا ابن عمك صح بس بعتبرك زى اخويا واكتر كمان انت صاحبى ومن واجبى انصحك
ليث :ايه يا نادر هتكبر الموضوع ليه هو ده انسب حل وده قرارى النهائى
نادر بعين مليئه بالغضب : يعنى ده اخر كلام عندك يا ليث
ليث بغرور:اها
نادر:طب اسمع بقى يا ليث انا استحملت كل ده علشان عارف انك بقيت بالقسوه دى لظروف خارجه عنك يعنى بالبلدى كدا ملكش ايد في اسلوبك ده وعارف مين السبب
ليث :لما انت عارف بتوجع دماغى ليه
نادر:استحملنى يا ليث فى كلامى طول عمرى بتقبل رئيك لانك مش ابن عمى باعتبرك اخويا واعز رفيق عندى بس نوصل لحد اطفال ايتام لا يا عم انا بريئ من الموضوع ده وده اخر كلام عندى
ليث:قصدك ايه يا نادر هتسبنى وانا فى امس الحاجه ليك زى ما غيرك عمل
نادر:لا يا ليث انا عمرى مهقدر استغنى عنك بس المشروع ده لا
ليث :لدرجه دى يا نادر هتبعنى علشان شوية اطفال متعرفهوميش
نادر :لا يا ليث انا مابعتكش كل الحكايه اننا لقينا ناكل ونشرب وشركه وبيت وكل حاجه متيسره انماالاطفال مالهمش حد
ليث :خلاص خلاص انا اصلا مش محتاج حد يساعدنى وخلى الاطفال ينفعوك
نادر :بس
ثم قاطعه ليث خلاص بقى انجز واطلع وسابنى لوحدى

*وعلى الجانب الاخر
يذهب منيب الى بيت روما
وطرق الباب وما هى الا لحظات حتى فتحت روما له الباب  والابتسامة فى وجهها
روما :ازيك يا منيب
منيب :الحمد لله ياروما انتى عامله ايه
روما :بخير الحمد لله ايه ده ياعم الله الله ايه الشياكه دى هى الصناره غمزت ولا ايه
منيب بضحك: لا مستحيل
روما :ليه يعنى مستحيل ايه اى بنت تتمناك
منيب :انا مش عايز اى بنت
روما :قصدك ايه
منيب بضحك يحاول تغير الموضوع :ايه مش نفسك تاكلى ايس كريم فى الشتا زى زمان
روما بابتسامه :يااااااااااا فاكر لسه الايام دى
منيب بغمزة:ودى ايام تتنسى فكره ياروما لما كنا صغيرين وكنت عايز شوكلاته وروحتى واتخطفتى
روما بتذكر:اه فكره ساعتها بطلت تاكل وكنت طول اليوم قاعد تعيط وامك قعدة تحكلى ازاى كنت بدور عليا
منيب بهدوء :يااااااااا ياروما والله ايام جميله
اكملت روما :تعرف يا منيب كانت ايام جميله بس علشان كنت معايا من وانا صغيره فعلاكنت سندى فكل محنه فى حياتى
منيب بضيق :متقوليش كدا ياروما انتى الى وجودك فى حياتى عوضنى عن حاجات كتير عوضنى عن محبة الاب والام انتى عارفه انهم عايشين برا مصر وبعدين انتى اعز صديقه عندى قلب طيب ونيه مفيش زيها فى الزمن ده تستحق تتحبى بكل تفاصيلها

روما بدموع:تعرف يا منيب يوم الحادثه تمنيت ربنا انى افارق الحياه علشان اشوف امى تعرف كنت كنت بموت بالحزن وانا صغيره لما يقولوه حفلة عيد الام بس تعرف وجودك جنبى دعمنى فى كل مراحل حياتى مش عارفه ازى ارد كل جمايلك دى
يقاطعها منيب :جمايل ايه الى بتكلمى عليها ياروما ده واجبى ناحيتيك كصديق والحمد لله ان ربنا جعليك سند ليا بس انا زعلان منك ياروما

روما بدهشة :منى انا !!!!!!
منيب :اه علشان مش عايزيك تفكرى فى الكلام ده كله وانتى كدا بتسيئ لصداقتنا اوعدينى متكلميش فى الموضوع ده تانى
روما بابتسامه :خلاص يا منيب اوعدك بس صح مقولتليش ايه الشياكه دى
منيب بغرور :اصلى خارج فى موعد

روما :مع مين يا برينس
منيب :مع ملكة جمال
روما :بقى كدا
منيب :اها
روما:ومخبى عليا اخص على الصحاب
منيب :ههههههههههههه انتى لو شوفتيها هتحبيها جدا

روما :طب ياله عرفنى عليها
منيب :امممم مش محتاجه تتعرفى عليها انتى تعرفيها عز المعرفه

روما بغضب طفولي :خلاص مش عايزه اعرف
منيب بغمزة : انتى طبعا ياروما

روما :نعم افورتها اوى يا منيب
منيب:هههههه لا طبعا انتى ملكة جمال كل البنات باخلاقك وجمالك حقيقى ياروما مش بقول كدا علشان انتى صديقتى لا
روما بخفة دم :تشكرا تشكرا
يضحك منيب بشدة عليها

روما:ماشى ياعم الشاعر يالى واكل بعقلى حلاوه انت
منيب :طب ياله بقى
روما:ياله ايه
منيب :اجهزى علشان نخرج
روما :على فين العزم يا ريس
منيب :زى بعضه هعزمك على العشاء

روما بمرح : هروح اجهز واجى فورا

*وعلى الجانب الاخر
فى شركة ليث عز الدين
ليث يستدعى جميع المسؤلين فى الشركه لعقد اجتماع منهم بخصوص المشروع وتم الانتهاء من الاجتماع فى السادسه مساءا وعزموه على تعين محمد سالم مشروع مستر جالك
وانسحاب نادر عز الدين من ادارة المشروع والموافقه على الارض لبناء المشروع والعزم على ازالة دار الايتام

(محمد سالم :احدى رجال الاعمال الفاسدين فى البلد والذى اتفق مع ليث على اخلاء الارض من الايتام يستطيع ان يفعل اى شئ مقابل المال حتى لو باع نفسه)

وفى السابعه مساءا استدعى ليث محمد سالم الى مكتبه من اجل الاتفاق على كيفية خلاء الارض من دار الايتام

ثم طرق محمد على باب مكتب ليث
ليث:ادخل
محمد بجدية :ازى حضرتك يا استاذ ليث
ليث بانجاز:كويس يا محمد المهم ندخل فى الموضوع

محمد :اه طبعا اتفضل
ليث :تمام انت عرفت مشكلة الارض صح
محمد بخبث:اه تمام وانا عندى الحل

ليث بغضب:لما انت عندك الحل سمعنى صوتك ولا مستنى اتحيل
محمد بضيق:لالالالالالالا حاضر
بص حضرتك مشكلة المؤسسه الحكوميه دى محلوله هنعمل تقرير ونقول ان المكان مش مناسب للاطفال وكمان عملت دراسه عن ملكية الارض دى بنت يتيمه من كلية تجاره واحوالها الماديه ضعيفه هسكتها بقرشين وخلاص وتبقى الارض ملكنا والعيال هنوزعهم على ملاجئ مصر بحالها

ليث بانبهار :الله كنت فين من زمان

محمد :موجود يا باشا بس مستنى رضاك عنى
ليث :ليك عندى مكافئ لما تخلص مهمتك
محمد :انت تامرنى يا ريس

*وعلى الجانب الاخر
بعد محادثة ليث لنادر يترك نادر كل شئ حتى عربيته ومحفظته وهاتفه وكل شئ ويتركهم ويذهب فى ذهول

واثناء سريانه فى الشارع يرى الاطفال وهم يلهون ويضحكون ويتذكر كلام ليث القاسى ويتذكر دار الايتام ويمشى فى الشارع جسد فقد لكن عقل ليث به لما فيه من حزن فهمو شخص رقيق القلب ذو مشاعر نبيله
#آية_اسماعيل