Bayan Başarı

BB-10.BÖLÜM

"Gidelim" dedim.

Sesim gerçekten soğuk çıkmıştı. Maske takmaya gereksinim duymamıştım. Ya da izlediğim Kurtlar Vadisinden etkilenmiştim. Hep söylemek istemiştim. Bugüne nasip olmuştu. Şaka bir yana kendimi mafya babaları gibi hissetmiştim. Küçükken ortalıklarda "Bn Polat Alemdar olçem .s.s" diye gezinirdim. İnsan, normal olmayınca böyle oluyordu işte.

Neden bu kadar soğuk ve kötü davrandığımı ben de bilmiyordum. Sadece canım istemişti.

Önden ben giderken, Demir beni arkadan takip ediyordu. Basket Sahası yakın olduğundan yürüyerek gidecektik.

Sessiz bir şekilde yürüyorduk. Demir'in sert bakışları beni korkutuyordu. Bu yüzden göz göze gelmemeye çalışıyordum.

Zaten insanlarla göz göze gelmek beni korkuturdu. Konuşurken,kimsenin gözünün içine bakamazdım. Rahatsız olurdum. Birkaç sene öncesine kadar, aynada kendi gözlerime bile bakamıyordum. İçime kapanıktım genelde. Bunu belli etmemek için soğuk davranıyordum insanlara. Ezik gibi görünmektense kibirli görünmeyi tercih etmiştim. Tabiki şimdi soğuk veya içine kapanık davranamıyordum.

Hiçbir insanla istediğim gibi iletişim kuramamıştım. İnsanlarla konuşurken farketmeden nefesimi tutardım. Yaralarla doluydum çünkü ben. Konuştuğum insanların da beni kırmasından korkardım.

Korkağın tekiydim.

İliklerime kadar.

Korkaktım çünkü, 5 sene boyunca sevdiğim çocukla bir kere konuşmamıştım. Sadece izlemiştim. Platonik olmak benim için işten bile değildi.

Korkağın tekiydim işte.

İnsanların ne kadar kötü olduğunu farkettiğimden beri korkuyordum.

Sahaya geldiğimizde,kimse gelmemişti. Poyraz ve arkadaşlarıyla maç yapacaktık ama onlar geç kalmışlardı.

Sinirle basket topunu potaya attım ama girmedi.

Demir'in alaycı bakışları altında ezilirken bir basket atmayı daha denedim. Tam girecekken geri sekip,dışarıya çıkmıştı.

Demir bana bıyık altından gülüyordu. Sinirle topu ona attım ve "Kolaysa,sen at" diye bağırdım.

Özgüvenle topu aldı ve uzak bir noktaya geçti.

"İzle ve gör" dedi.

Kollarımı göğsümün altında birleştirip, atış yapmasını bekledim. O mesafeden atamazdı. Hele de ben atamadıysam.

Top basket olduğunda, şaşkınlıkla Demir'e baktım.

Pes edemezdim. Tüm yüzsüzlüğümle "bir daha at" dedim.

"Atamam mı zannediyorsun?" dedi.

"Atamazsın tabi." dedim. Kolay gaza geliyordu. O atışı bir daha yapamazdı. Sadece şanstı.

"İddaya girelim" dedi.

"Olur" dedim.

"Ben basit şeylerin üstüne iddaya girmem" dedi.Çok iddialı konuşuyordu ve pişman olacaktı. Ben 'Aslı Kasırga'nın genlerini taşıyordum. Başarısız olamazdım.

"Tamam, o zaman. O atışı yapamazsan sen benim istediğim birşeyi yapacaksın, eğer yaparsan ben istediğin birşeyi yapacağım" dedim.

Kafasıyla onayladı. Yapamayacaktı.İ lk denemesi sadece şanstı diye hatırlattım kendi kendime.

Topu eline aldı ve tam 5 kere sektirdi. Geri çekildi. Derin bir nefes aldıktan sonra atışını yaptı.

Gözlerimi toptan ayırmadan potaya gidişini izledim. Top,potaya çarptı ve dönmeye başladı. Ah, dışarıya git lanet olası!