Bayan Başarı

BB-8.BÖLÜM

  Gözlerimi kırpıştırarak açtım. İlk gördüğüm kişi Poyraz'dı. Öne eğilmiş bir şekilde bana bakıyordu.

  "Gözlerini açtı" dedi ayağa kalkarak. Annem endişeli bir şekilde yanıma geldi. Gözleri sanırım ağlamaktan kızarmıştı. İlk defa onu böyle görüyordum.

  "İyi misin?" dedi. Sesi her zamanki gibi güçlü çıkıyordu ama ağlamaktan kızarmış gözleri hiç de öyle demiyordu.

 

Ah...

Burnum yanıyordu. Sanırım çok fazla su almıştım. Öksürerek ayağa kalkmaya çalıştım. Ben doğrulmaya çalışırken Poyraz beni kucağına alıp eve doğru ilerledi. Evin bahçesine baktığımda gözlerimi şaşkınlıkla açtım. Etrafta bir sürü polis arabası vardı. Polis arabalarının mavi- kırmızı ışığı gözümü alıyordu. Annem telaşla bir tane polis ile konuşuyordu. Büşra da elleri kelepçeli; polis arabasına bindiriliyordu.

  Büşra'yı neden götürüyorlardı ve neden elleri kelepçeliydi?

Neler oluyor?

  "Poyraz..." sesim güçsüz çıkmıştı.

"Neler oluyor?" dedim. Gücümün son kırıntılarını kullanarak

  Yüzünü bana doğru çevirirken bir taraftan da evin içerisinde ilerliyordu. Gözleri benimkiyle buluştu... Normalde insanların gözlerine bakarak ne hissetiklerini çok kolay anlardım ama onunkilerden hiç birşey anlayamıyordum. Zaten keskin olan yüz hatları biraz daha gerilmişti. Sessizce bana bakıyor ve hiç konuşmuyordu.

  Kötü bir şey olmuştu.

"Ne oldu?" diye bağırdım. Aynı zamanda Poyraz'ın göğsüne güçsüz yumruklarımla vuruyordum

O ise tepkisiz bir şekilde beni izliyordu. Zaten tüm gece boyunca yaptığı tek şey beni izlemekti. İnsanların beni süzmesinden rahatsız olurdum ama hiç bu kadar olduğumu hatırlamıyordum.

  Odamın kapısını dirseğiyle açtı ve beni yatağıma yatırdı. İnce pikeyi nazik bir şekilde üstüme örttü.

  "Bana ne olduğunu anlatacak mısın?" dedim. Sesimin sakin çıkmasına özen göstermiştim.

  "Şşt... Şimdilik sadece uyu" dedi. Sesi yorgun çıkıyordu.

"Peki" dedim uysal bir şekilde.Ben buydum işte. Her insana duygularım saniyeler içerisinde değişiyordu.

  Poyraz kapıya doğru ilerledi.

  "Poyraz" diye seslendim. Korkuyordum... Beni havuzda boğmaya çalışan kişinin tekrardan gelip beni öldürmesinden korkuyordum.

  Omzunun üstünden bana baktı ve 'Peki' dedi.

  "Yana kay ufaklık" dedi muzip bir sesle. Normalde olsa ufak olmadığım hakkında bir sürü gevezelik yapardım ancak şuan yaptığım tek şey: Gözlerimi kapatmak oldu...

Sabah uyandığımda yanımda Poyraz yoktu. Soğuk bir duş aldıktan sonra uzun yazlık bir elbise giydim. Saçımı maşayla düzeltikten sonra hemen aşağı indim.

  Annem ve Poyraz kahvaltı yapıyordu. Nerden tanışıyordu ki bunlar?

  "Günaydın" dedim mırıldanarak. Hiç keyfim yoktu ve bu dün gece olanlar yüzündendi.

   

  "Günaydın" dedi annem. Bakışlarımı annemden çekip Poyraz'a baktım. Üstünü değiştirmişti. Gömlek giymişti ve kaslarını belli ediyordu. Lanet olsun... Çok tatlıydı. Ve seksi, ve nefes kesici...