Alteration/Yoonkook✔

18

Jungkook

Eve Yoongi ile gelecektim çünkü onunla aynı yoldaydık.

Ellerimi cebime koymuş ayaklarımızın adımlarına bakıyordum.

"Sapık değilim. Sen şirinsin. "

Ona baktığımda bana baktığını görmüştüm. Onun boyu benden biraz daha uzun olduğu için başımıda biraz kaldırmak zorunda kalmıştım.

"Şirinliğimle ne alakası var? "

"Aptalımı oynuyorsun? Senden hoşlanıyorum. "

Kaşlarımı çatmıştım. Olduğum yerde durdum. O'da durmuştu.

"Dalga geçiyorsun. "

"Sevmek suç mu? "

"Senin beni sevdiğini düşünmüyorum."

"O kadar mı kötüyüm? "

Güldü ve önüne döndü. Yürümeye başladı.

"H-hayır sadece... "

Bana döndü devam etmem için. Aramızda 5 adım vardı.

"Sadece tahmin etmezdim. "

"Bana aşık olacağını biliyorum. Sorun etmiyorum. "

İki adım geldi. Dudağıma yaklaşıp küçük bir öpücük verdi. Bir şey yapamıyordum veya yapmak istemiyorum.

Elini kalbimin üstüne koydu.

"Burası niye böyle hızlı? "

Bende bilmiyordum.

Bir kez daha dudağıma yaklaştı. Öpüşü bu sefer daha uzun sürmüştü. Üstüme yürüdüğünde geri gitmek zorunda kalmıştım. Bu benim duvara çarpmamı sağlamıştı. Hiçbir şey yapamıyorum. Bir tepki veremiyordum.

Sonunda omzundan tutup ittirmiş,dudaklarımızın ayrılmasını ve bir adım geri gitmesini sağlamıştım.

Yanağımın yandığına yemin edebilirdim.

Gözleri,hafif şişmiş dudaklarımdaydı. Nefesi boynuma çarpıyordu.

"O-olmaz."

Çatlayan sesimi sahte öksürükle düzelttim.

"Yoongi olmaz. Üzülmekten ve üzmekten bir şey olmaz."

İlişkimiz düzgün olmazdı. Birbirimizi üzmekten başka bir şey yapmazdık. Olamazdık biz.