Catching The Brightest Star [HS#2]✔

CHAPTER 27

The afternoon feels so warm for me, Masaya sa pakiramdam na ayos na kami ni Kuya. Alam kong masasama talaga ang nasabi ko, But I regret it now. Ngayong sobrang ayos na kami ni Aster, at pati ang kanyang mga magulang, ayaw ko namang magkaroon ng maraming gusto sa side ko.

"Lilipat ka na dito diba?" Tanong ko, parehas kaming nakaupo ngayon sa sala at nanood ng TV. Patay ang mga ilaw, kaya naman para tuloy kaming nasa sine. Inabot niya sa akin ang gatas at agad ko naman iyong ininom.

"Hmm, yes." Mahinang sabi nito. It's actually 8 in the evening pero mukhang antok na antok na siya.

"Would Mom understand me now?" I asked, pertaining the issues between me and Aster.

"She will. I'm sure." He said, sana nga ay pumayag siya dahil ayos na kami ni Kuya. Sana ay maayos na ang lahat para matanggal na ang tinik sa aking lalamunan. "By the way, hindi ka ba inaatake these past few days?" He asked.

"Nope. Matagal na ang huli, but Dad hired another Doctor. I wasn't fine with it." Pag-amin ko.

"You will be. Apparently." Hindi na ako nag-salita matapos iyon. Nanatili na lang akong nakatutok sa TV habang kumakain ng fruit salad na ginawa niya. "Did you hear that?" Napatingin ako sa kanya nang bigla nitong hinaan ang volume ng TV. Tumayo siya at binuksan ang ilaw sa sala habang nakakunot.

"Hear what?" I asked.

"May nangangarolling ata sa labas," Wika pa nito at lumakad. Tumayo ako at ibinaba ang hawak na mangkok, dali dali akong sumunod sa kanya hanggang sa naabutan ko siyang nakatayo sa harap ng maindoor. Nakatingin lang ito sa labas, lumapit ako sa kanya at kinalabit ito.

"Surprise?" I asked. Tumingin siya sandali sa akin at ngumiti, Hinila niya ako at sabay kaming humarap doon. And then I saw Asted Hechanova, holding a guitar. Kasama niya sina Camille at Tyron, and even Liam is with them. "Oh my," Sambit ko na ikinatawa ng aking katabi nang mahina.

They began singing something familiar, tinapik ni Kuya ang aking likod. "Sa loob na lang ako." He whispered. Agad naman akong tumango habang ang mata ay nanatiling nakatingin sa kanila. He began strumming something familiar, tinapik ni Kuya ang aking likod. "Sa loob na lang ako." He whispered. Agad naman akong tumango habang ang mata ay nanatiling nakatingin kay Aster.

"I was down, my dreams were wearing thin
When you're lost, where do you begin?
My heart always seemed to drift from day to day
Looking for the love that never came my way..."

Napangiti ako nang mag-simula na siyang kumanta. Ang iba ay back-up singer lang. Isinandal ko ang aking gilid sa hamba ng pinto. Mabilis ang tibok ng aking puso, ito ang unang pagkakataon na may mangharana sa akin. At ang lalong hindi ako makapaniwala ay, siya lang naman ang crush ko na ngayon ay boyfriend ko na.

"Then you smiled and I reached out to you
I could tell you were lonely too
One look and then it all began for you and me
The moment that we touched I knew that there would be..."

Huminga ako nang malalim at lumakad ako para lalong mapalapit sa kanila. Binuksan ko ang gate, kaya naman wala ng harang na namamagitan sa aming lahat. Nakita ko ang kanyang pag-ngiti, habang ako ay dahan dahang napahawak sa tapat ng aking puso.

"Two less lonely people in the world
And it's gonna be fine
Out of all the people in the world
I just can't believe you're mine
In my life where everything was wrong
Something finally went right
Now there's two less lonely people
In the world tonight..."

Natapos ang kanyang kanta, at tumingin lang sa aking mata. Huminga siya nang malalim, at ganoon din naman ako. Hindi ko kaya ang sarili ngayon, tila ba sasabog ang aking puso dahil sa kanyang ginawa. "Good Evening, Carina." He greeted me. Napapikit ako at malawak na ngumiti. Kinuha ni Liam ang gitara sa kanyang kamay at agad ding nag-strum.