Özlüyorum. Unutuyorum yaptıklarını…
Her özlediğimde bir adım daha ulaşılmaz oluyorsun. Bir adım daha imkansız!
Ama sonra yaptıkların gururumdan ağır basıyor. Bırakıyorum özlemeyi, sevmeyi, bağlanmayı lanetler getiriyorum sana binlerce kez. Kendinden daha beter birini bulasın diyedir tüm beddualarım. Bedduaların en iyisi seninle olsun sevgili. Benim canımı böyle acıttın ya tüm kötülükler seninle olsun.
Olmuyor. Ne yüreğim kabul ediyor bir başkasını ne kalbim ne bedenim ne de senin o çoktan unuttuğun anılarımız. Hepsi tek ruh olmuş ”Sen!” , “Sen!” diye haykırıyorlar ümitsizce. “Gelmez o!” diyorum. “İstemiyor sizi. Kabul edin artık! O sizi istememekle kalmıyor bir de başka bedenlerde sizi harcıyor. İhanet ediyor size. Niye bu kadar yüzsüzsünüz? Daha kaç kere ‘Seni sevmiyorum.’ Diye haykırmalı ha kaç kez ? Daha kaç kere incitmeli duygularımı? Susun artık yalvarıyorum. Sevmeyin de demiyorum. Sadece ona bir kez daha yıkıldığımı göstermeyin.”
Ne kadar da desem dinlemiyorlar. Görüyorsun hepsi seni özlüyor. Seni istiyorlar. Kabul ediyorum. Onlar gibi bende seni istiyorum. Ama ben sana boyun eğmeyeceğim, bana dediklerini unutmayacağım.
Özür dilerim sevgilim egonu bir kez daha tatmin etmeyeceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kalsan? (ARA)
AléatoireHer şey o gün ile başladı. O gün sen beni bıraktın ve ben o günden beri kelimelerle dost oldum sevgili. Şimdi sana ne söyleyemediysem, ne içimde kaldıysa hepsini 'Kalpten Kaleme' oradan da kağıtlara döküyorum. Umarım herkes gibi bir gün sende rastla...
