Canın yanar çoğu kez. Anlatamazsın kimseye. Kolay kolay atlatamazsın da kırıklıklarını. Nerden veya nasıl toplayacağını bilemezsin kendini. Durup dururken kalbin sızlar fakat nedeni bilinmez. Sadece kalbinin üstüne çöken o tatsız acıyla kalıverirsin.
Neye ağlıyorsun? Kim için bu gözyaşları? Değmeyenine mi? Kıymet bilmeyenine mi?
Her zaman aynı son. Yıkılmış hayaller. Kırılmış umutlar. Geriye sadece silüetleri kalmış iki insan. Biri hayattan tamamen bıkmış, paramparça. Birinin ise ne halde olduğu meçhul. Hayat bir yerinden tutunmak için türlü nedenler arar her iki tarafta. Kimi yeni bir aşkla tanışır. Kimi ne yaparsa yapsın geçmişiyle yaşlanır. Çünkü elinde değerlendirebilecek tek bir an bile kalmamıştır.
Aşk her ilişkiye aynı samimiyetle yaklaşmıyor ne yazık ki.
papatya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kalsan? (ARA)
De TodoHer şey o gün ile başladı. O gün sen beni bıraktın ve ben o günden beri kelimelerle dost oldum sevgili. Şimdi sana ne söyleyemediysem, ne içimde kaldıysa hepsini 'Kalpten Kaleme' oradan da kağıtlara döküyorum. Umarım herkes gibi bir gün sende rastla...
