●Επικίνδυνοι σαν τον έρωτα

●κρυφά απο τον Jason

Χθές βράδυ ο Nagar λίγο πριν φύγει απο το σπίτι μου ζήτησε όταν βρώ χρόνο χωρίς τους υπόλοιπους να του τηλεφωνήσω καθώς υπήρχε κάτι το οποίο ήθελε να συζητήσουμε..
Η αλήθεια είναι πως δεν μου άρεσε να κρατάω μυστικά απο τον Jason όμως ο Nagar ήταν το αφεντικό μου και έπρεπε να δεχτώ αυτό που μου είχε ζητήσει...έτσι σήμερα το απόγευμα όταν οι υπόλοιποι έφυγαν με σκοπό να ελέξουν την παραλαβή του νέου φορτίου εγώ τηλεφώνησα στον Nagar ο οποίος μου έδωσε ραντεβού σε ένα πάρκο κάπου κοντά στο σπίτι μας...

Φόρεσα ένα ψηλόμεσο τζίν παντελόνι και ένα αθλητικό ζακετάκι και αφου πήρα το όπλο μου ανέβηκα στη μηχανή με σκοπό να φτάσω έγκαιρα στο σημείο που μου ζήτησε ο Nagar.
Λίγα λεπτά μετά πάρκαρα κάπου έξω απο το πάρκο και αφου έλεξα τον χώρο γύρω μου οδηγήθηκα στο εσωτερικό...
Περπάτησα μόνο για λίγο μέχρι τελικά να συναντήσω τον sergio να κάθεται σκεπτικός σε ένα παγκάκι...
C:απο χθές έχεις τα χάλια σου! Του λέω αφου κάθομαι δίπλα του...
S.N:έφταιγε η μέρα... όμως σήμερα είμαι καλά...
Μου απαντά χωρίς όμως να με πείθει..ήταν ακόμη στενοχωρημένος!
Χωρίς να το πολυσκεφτώ του έκανα τη πρώτη ερώτηση που ήρθε στο μυαλό μου...
C:Την αγαπούσες πολύ έτσι;;
S.N:Ήταν όλη μου η ζωή!
Μου απαντά και ασυναίσθητα νιώθω μέσα μου μια μικρή ζήλια, οχι για τον Nagar αλλά γιατί ήξερα πως ο δικός μου πατέρας δεν έδινε δεκάρα για μένα...
C:εκείνη;; συνεχίζω τις αδιάκριτες ερωτήσεις χωρίς να ξέρω γιατί..
S.N:εκείνη δεν με ήξερε καν... μου απαντά και ακούω τη φωνή του να σπάει...
C:πως γίνεται;;
S.N:την είχα στείλει μακριά μου για να είναι προστατευμένη απο τη ζωή μου... και εγώ την καμάρωνα σαν ηλίθιος πάντα απο απόσταση....
Μου απαντά και η απαντησή του με σοκάρει...Δεν ήξερα αν θεωρούσα σωστή την πράξη του ή εντελώς παράλογη...
εγώ τι θα έκανα αν γινόμουν ποτέ μαμά;; προσπάθησα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση του όμως αυτό προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερο χάος στις σκέψεις μου...
S.N:τελοσπάντων... δεν ήρθα εδώ για να μιλήσω για τη κόρη μου...
Μου λέει έπειτα απο λίγο με τόνο αυστηρό ο οποίος όμως μου έδειχνε πως δεν προοριζόταν για μένα αλλά για τον ίδιο του τον εαυτό...
C:Σε ακούω.. του απαντάω τελικά θέλοντας να τον βγάλω απο τη δύσκολη θέση!
S.N:Celine μπορεί να βρίσκεσαι λίγο καιρό στην ομάδα όμως μου έχεις αποδείξει πως είσαι ισάξια με τους υπόλοιπους,κάποιες φορές ακόμη και καλύτερη... Γι αυτό θέλω να σου αναθέσω μια δουλειά....
Τον ακούω να μου λέει και εγώ δεν τον διακόπτω...
S.N: ο λόγος που έσπασα τη συνήθεια και δεν σου ανέθεσα την υπόθεση μπροστά στους άλλους είναι γιατί τον τελευταίο καιρό νιώθω πως τα αγόρια είναι ιδιαίτερα προστατευτικά απεναντί σου... και δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει εξαιτίας της σχέσης μου  με τον Jason ή απλώς γιατί είσαι γυναίκα...
Μου εξηγεί, όμως η αναφορά στη σχέση μου με τον Jason με κάνει λιγάκι να ντραπώ, ίσως και να αγχωθώ μιας και σαν αφεντικό δεν ήξερα αν θα εγκρίνει αυτή τη σχέση...
S.N:Μην αγχώνεσαι Celine... δεν θα σου κάνω κήρυγμα για τη σχέση σας... ίσα ίσα χαίρομαι που ο Jason επιτέλους ενδιαφέρθηκε πραγματικά για μια γυναίκα...
Όμως αυτό είναι κάτα κάποιο τρόπο και το πρόβλημα...
C: Δεν καταλαβαίνω Sergio....του λέω μπερδεμένη...Σε ενοχλεί ή οχι η σχέση μου με τον Jason...;
S.N: Λοιπόν.. θα σου μιλήσω χωρίς περιστροφές!
Χαίρομαι για σένα και τον Jason. Όμως θέλω να σου αναθέσω μια δουλειά για την οποία αν ακούσει ο Jason θα διαφωνήσει και μαζί του φυσικά και οι υπόλοιποι και πολύ φοβάμαι πως αν μάθει γι αυτή τη δουλειά η οποία είναι εκατό τις εκατό ατομική θα απαιτήσει να την αναλάβει εκείνος για να σε προστατέψει...
C:Τι δουλειά είναι αυτή Sergio?
S.N: ο αρχηγός των Snakes  και ο πιο μεγάλος μου αντίπαλος πλέον, διοργανώνει σε ένδειξη δύναμης "κούρσες θανάτου".
Οι αγώνες αυτοί όπως καταλαβαίνεις είναι αγώνες με αυτοκίνητα και όλοι οι αρχηγοί ομάδων καλούνται να στείλουν τους πιο δυνατούς τους παίκτες  για να τους εκπροσωπήσουν και φυσικά το να αρνηθεί κάποιος αρχηγός είναι ένδειξη δειλίας και φυσικά ένδειξη έλειψης κύρους...
Όπως καταλαβαίνεις είμαι αναγκασμένος να στείλω κάποιον απο τους εκλεκτούς και δεν θα σου κρύψω πως αρχικά είχε σκεφτεί τον Jason γι αυτή τη θέση... όμως μια μέρα που γυρίσατε απο μια αποστολή ο Markus μου μίλησε με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό για τις οδηγικές σου ικανότητες και για το πως κατάφερες να ξεφύγεις σαν "έλουρος", όπως είπε, απο τους μπάτσους..
Τότε ήταν που μου μπήκε η ιδέα στο μυαλό να στείλω εσένα..
Ο Nagar μου εξηγεί με λεπτομέριες και ήδη είμαι σχεδόν έτοιμη να δεχτώ.. καθώς το να αγωνίζομαι είναι για μένα τρόπος ζωής ενω ταυτόχρονα δεν ήθελα καν να διανοηθώ τον Jason να μπαίνει σε τόσο μεγάλο κίνδυνο...
S.N: Celine, θα είμαι ειλικρινής μαζί σου...Σε στέλω σε αυτούς τους αγώνες οχι γιατί σε θεωρώ καλύτερη απο τον Jason αλλά γιατί ο Jason είναι για μένα κάτι σαν γιός... εσένα σε ξέρω λίγο, και δεν θα σου κρύψω πως ήδη έχεις αρχίσει να κλέβεις τη καρδιά μου... όμως αν κάποιο απο τα αγόρια πάθαινε κάτι....
C:Τους νοιάζεσαι πολύ έτσι;; τον ρωτάω συγκινημένη ειλικρινά απο το ενδιαφέρον του για εκείνους...
S.N:πολύ.... και σένα σε νοιάζομαι Celine...
Προσπαθεί να μου πεί μα δεν τον αφήνω...
C:θα το κάνω εγώ Sergio...
Του λέω και τον βλέπω να χαμογελά αγχωμένα...
C:Πρέπει όμως να μου εξηγήσεις, το πως, το πότε, το πως θα γίνει να μην μάθουν τίποτα οι άλλοι....
Του ζητάω αφου χρειάζομαι να καταλάβω όλες τις λεπτομέριες της υπόθεσης...

S.N:Οι αγώνες είναι την παρασκευή!
Κάθε οδηγός πρέπει να έχει ένα αυτοκίνητο πλήρως εξοπλισμένο με όπλα, θα οδηγήσετε μια διαδρομή 20 χιλιομέτρων και φυσικά ο ένας θα προσπαθεί να βγάλει τον άλλον εκτός αγώνα με οποιοδήποτε κόστος.
Αρκετοί θα είναι αυτοί που θα φτάσουν το τελικό, κάποιοι ίσως σκοτωθούν απο τους αντιπάλους, εκείνος που θα τερματίσει πρώτος δίνει στον αρχηγό του και στην ομάδα του το αβαντάζ οτι για έναν χρόνο κανείς απο τις αντίπαλες συμμορίες δεν τον αγγίζει... αυτό είναι "λόγος τιμής" ανάμεσα σε όλους τους διαγωνιζόμενους...
Εγώ δεν παίζω για τη προστασία και τη πρωτιά, παίζω απλώς για την τιμή επομένως δεν με νοιάζει να βγείς πρώτη, ας βγείς και τελευταία, αρκεί να βγείς ζωντανή... γιατί αλλιώς πολύ φοβάμαι πως ο Jason θα με σκοτώσει...
Μου λέει ο Nagar  και για πρώτη φορά το ενδεχόμενο οτι ο Jason θα θυμώσει μαζί μου αρχίζει να παίζει στο μυαλό μου...
C:Τα παιδιά πως γίνεται να μην μάθουν γι αυτό;;τον ρωτάω αυτή τη φορά εμφανώς αγχωμένη..
S.N: θα το μάθουν, αλλά μόνο όταν εσύ πια έχεις μπεί στον αγώνα, ώστε να μην μπορεί ο Jason  να κάνει κάποια ανοησία...
Θα του πω πως εγώ σου ανέθεσα εμπιστευτικά τη δουλειά και πως ήταν κανόνας να μην πείς τίποτα σε κανέναν...
Μου λέει και νεύω θετικά το κεφάλι μου...
S.N: Δεν θα είσαι μόνη σου... Όταν μπείς στον αγώνα εγώ θα ενημέρωσω τους άλλους και μέσω ενός ακουστικού θα ακούς τις οδηγίες μας και όλα θα πάνε καλά...
S.N: την παρασκευή εγώ θα φροντίσω να απασχολήσω τους άλλους ως την ώρα του αγώνα και τη στιγμή που θα ξεκινάς θα είμαστε όλοι έτοιμοι για να σε βοηθήσουμε...
C: εντάξει!
Είναι το μόνο που του λέω.... και ο λόγος είναι ένας.. οτι δεν ήθελα για κανένα λόγο ο Jason να αναλάβει αυτή την αποστολή!
S.N: τη Παρασκευή το μεσημέρι θα πάς σε αυτή τη διεύθυνση, μου λέει καθώς μου δίνει ένα χαρτάκι, εκεί θα υπάρχει κάποιος δικός μου ο οποίος θα σου δώσει το αυτοκίνητο που θα οδηγήσεις στον αγώνα.Αυτός θα σε οδηγήσει και στην αφετηρία!
Απο εκεί και πέρα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις...
Ήταν η τελευταία του συμβουλή πριν φύγω απο το πάρκο και γυρίσω στο σπίτι!!!