011

957 42 33
                                    

EUPHORIC

Sobrang tahimik namin habang nagddrive siya. Hindi ko alam kung malayo ba ang bahay namin mula dito o mabagal siya magpatakbo.

"Euphoric.."

I didn't looked or replied to him. Instead, sinaksak ko ang earphones sa phone ko at nagpatugtog. I won't be hearing bullshits tonight.

Pinikit ko ang mata ko habang nagpplay ang kanta sa phone ko. Nagtaka ako nang mag stop ang kotse, I thought nasa bahay na kami.

"Why did you stop? Saan 'to?" sunod-sunod na tanong ko.

"You're not going home unless you listen to me," ano siya? Masyadong swineswerte?

Binalik ko ang earphones sa tenga ko kaya lang, hinatak niya iyon at sabay na kinuha ang phone ko.

"Ibalik mo sa akin 'yan!" sabi ko. "No, you don't have any choice but to listen and talk to me."

Puta, kanina listen lang ah? Ba't may talk na?!

"First of all, I'm sorry for making you wait. Sorry kung hindi kita nasundo. Nakalimutan ko kasi, and I'm really sorry for that.."

Nakalimutan ko kasi. Okay lang 'yan, Ri. Basta kapag ikaw, madali lang nakakalimutan. Hindi ka pa ba sanay?

"I wouldn't make any excuses, pero gusto ko sanang bumawi.."

"No need. Naiintindihan ko naman.." na kapag ako, okay lang na nakakalimutan, "..hindi rin naman ako galit or what."

"I know you're upset.. Please let me make it up to you. Babawi ako, promise.." he said as he reached for my hand.

'Wag Euphoric, please lang. 'Wag.

"Sige.." sagot ko.


~~~
note:
xori late nag exams lang hihe,, hapi 1K!! :))))

EUPHORIC | jungriTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon