Pagkatapos gamutin ng nurse ang sugat ko sa ulo ay pinag pahinga nya na ako.
Konting sugad lang naman daw yung natamo ko sa ulo. Marami nga lang dugo kasi sa Ulo ako nasugatan. Normal lang naman daw yun pero mabuti narin daw at agad akong dinala sa clinic bago ako mawalan ng malay.
Drinessing lang nila ang ulo ko at nilagyan ng bandage. Hindi parin umaalis si Kalil. Wala na yung babaeng kasama nya kanina. Sya rin yung babaeng kasama nya years ago sa Casa de Amante.
Nakahalukipkip si kalil habang tinitignan ako ng seryoso.
"What do you think are you doing?" Napayuko ako. Ayan, papagalitan nya na ako. "Do you think that ridding jetski in full boast is fun?" Napanguso ako.
Para tuloy syang si Daddy.
"Im sorry" yun nalang ang nasabi ko. Huminga sya ng malalim at umiling.
May kumatok sa kwarto kaya napatingin kami doon. Pumasok sina mommy at Hannah sa clinic room ko.
"Oh my gosh baby! You make me worried. What happen?" Mas mahinahon na ang boses ni mommy ngayon kesa kaning nag papanic.
"Im sorry Tita, Its my Fault" sabi ni Hannah sabay yuko. Nanlaki ang mata ko at agad na umiling.
"No! No! No! Its not your fault. Its mine, hindi ako tumingin sa dinadaanan ko. Masyado akong na distract. Sorry!" Sabi ko sabay yuko.
"Jelianne-" Kalil cut my mom off.
"Im sorry Tita, i am the one who distructed jelianne. I am the one who should blame here, hindi ako nag isip" nanlaki ang mata ko. Is he serious?
Did he mean it? What is he talking about? Did he know that i am really destructed because of him? Gosh! I cant believe it!
Magsasalita sana si mommy nang pumasok bigla si daddy.
"Alyza, we should go back to CDO. Something happened" ani ni Daddy kay mommy. Mag tatanong na sana si Mommy ngunit umalis na si daddy at mukhang nag mamadali.
On that day, bumyahe kami pabalik ng Cagayan. Nagpaiwan si Hannah dahil sasabay daw sya sa mommy nya.
Pagkarating namin sa bahay, agad namang umalis sina mommy kesyo may importanteng lakad daw sila. Pinagpahinga lang nila ako kaya wala akong magawa kundi manood ng movie at nag rerecall at nag study.
"Hannah, you should grab that chance. Wag mo nang palampasin! Nag offer na yung school tapos d mo tatanggapin? Ang choosy naman yata" sabi ko kay Hannah na ka-Skype ko ngayon. Shes in manila. Nag offer Ateneo na magiging scholar sya dun kapalit ng pagiging athlete nya.
We are now in Grade 9. Ngayon palang ay nag o-offer na ang Ateneo sa mga volleyball players mula sa mga public schools kaya isang napakaliking blessing pag na offeran ka.
Yeah, Hannah is in public, School sa Manila. Ayaw nya raw sa Private kesyo Mahal daw. E, ang yaman yaman nya tas nag pu-public pa! Ang sabihin nya lang,gusto nyang sa allowance nya mapunta yung tuition! Seees. Ako pa binobola nya.
"Ayaw ko nga kasi sa Private Jelly. Alam mo naman diba? Duhh!" Ani nito sabay irap.
"Kaya nga SCHOLARSHIP diba?! Kase may tawad! Kasi nga, SCHOLAR KA! sa tingin mo, may scholar bang nag babayad ng tuition ng buo?! Gaga!" Sabi ko.
"Ayst! Ewan!" Sabi nya.
"Ayaw mo ba nun? Makakapag Volleyball ka sa isang Kilalang school. Asus! Choosy ka pa" pangulit ko sakanya.
May kumatok sa pintuan ko kaya nagpaalam na kay hannah.
"Gotta go, bye!" Sabi ko kay Hannah at pinower off ang laptop.
Binuksan ko ang pinto.
Nanlaki ang mata ko sa nakita ko.
"Iha!" Ani ni tita Camille.
"Tita! How are you?" Ani ko sabay beso.
"Were good, bumaba ka na, aalis na kami ng mommy nyo. " ani nya.
"Opo! Susunod po ako" sabi ko. Nagbihis ako at nagmadaling bumaba at nag babakasakaling makita si Kalil.
Our last meeting was not good. And maybe, were not in good term ti'l now.
"Oh baby, were going. Bye!" Salubong ni mommy. Bumagsak ang balikat ko nang makitang walang Kalil doon.
Nagpaalam na sila at tumulak na. Simula nung nagpatayo sina ng Resort, panay yung alis nila sa bahay.
Palagi nalang akong mag isa sa bahay. Though may mga kasambahay kami, wala akong masyadong makausap. Wala pa naman si Hannah
Umupo ako sa sofa na nasa sala at nanood ng TV. Di ko namalayang nakatulog na pala ako.
Nagising ako dahil sa nasinig na busina sa labas. Bumangon ako at tinignan kung sino iyon.
Sina mommy ba yun? Bakit sila bumalik? Today is friday, and two days from now, pasukan na naman.
Paglabas ko, may nakita akong isang BMW sa tapat ng hagdan namin.
Naramamdaman ko'ng pag bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ako makahinga ng napagtantong sino iyon.
"Sir Kalil" bati ng kasambahay namin.
Nakatunganga lang ako doon habang pinagmasdan siyang nag lakad patungo sa kinaroroonan ko.
He's bore eyes into me. It is like, he's eyes is some X-ray machine.
Hinagod nya ng tingin ang buo ko'ng katawan. Namula ako sa pagiisip ko.
Napa kurap ako ng tatlong bese nang huminto sya sa Harap ko.
He's dark eyes still intimidates me. Gosh! The way he look at me gives me chills.
"Are you alone?" Baritong tanong nito.
Napatitig lang ako sakanya bago tumango.
