Slechts een vakantie liefde?

Hoofdstuk 25

POV Lisa

Als ik Leon Violet zie kussen knapt er een draadje in m'n hoofd. Zonder dat ik het besef loopt mijn lichaam naar Violet en Leon. Als ik er eenmaal ben ruk ik ze uit elkaar en schreeuw "jij vieze player, hoe kún je zoiets doen we hebben nog wel iets. Maar dat is nu afgelopen Leon het is over. Ik ben er echt hélemaal klaar mee!!" Eindig ik mijn schreeuw speech. En als finishing touch geef ik hem een klap op z'n gezicht. Na de klap kijkt hij me beduusd aan, en vormt er al een plek waar zojuist mijn hand contact heeft gelegd met zijn wang. Daarna kijk ik ook Violet woest aan. Net als ik mijn hand ophef om Violet ook in haar gezicht te slaan word ik weggetrokken. Ik kijk wild achter me en zie dat et Matthias is. Hij trekt me mee naar bankje en duwt me erop. Ik werp nog een blik op de plek waar Violet en Leon net waren, maar die zijn al verdwenen. Dan begin ik opeens zachtjes te huilen. Ik merk dat Matthias naast me is komen zitten. "He wat is er?" vraagt Matthias een tikkeltje bezorgd. Door het snikken heen zeg ik "ik heb het z-zojuist ui-uitgemaakt met mn e-e-ex vriendje en j-jij gaat vr-vragen hoe h-het met m-m-me gaat". Ik kijk naast me en zie dat hij een lichte blos op zijn wangen "oh ja dat is waar ook" zegt hij een beetje beschaamd. Ik glimlach klein. "Ja ja ze kan nog lachen!" roept Matthias. Daarna kijkt hij me aan met een grijns van hier tot Tokyo. Ik grinnik zachtjes.

POV Jason

"Floor?" vraag ik als ik binnen loop in de kamer van Noah. Ik zie haar naast Noah op een stoel zitten. Als ik bij het bed ben ga ik naast haar zitten en druk een kus op haar haar. Ik zie de paniek voor Anouk en Jarmo nog steeds in haar ogen en zeg om haar een beetje gerust te stellen. "Het komt goed dat beloof ik je" ze glimlacht naar me als bedankje. "Hier, ik heb een broodje voor je gehaald" zeg ik terwijl ik haar het broodje geef. Ze zag er hobgerig uit toen we binnen in het ziekenhuis kwamen, dus ik dacht laat ik een broodje voor haar halen. Dus dat heb ik ook gedaan. Om een gesprek aan te gaan zeg ik tegen Noah. "Dus, Noah hoe is het ermee man? sorry dat ik niet ben langsgekomen. "Nahh niet erg hoor ik had best veel te doen, zoals slapen, eten, slapen, op mn mobiel en nog is slapen. Hij grinnikt. "Mooizo ik hoop dat je snel het ziekenhuis weer uit mag" ik knik. "Ik hoop het ook" daarna zucht ik. "Shit shit shit shit, we zijn ook echt domme koeien he, we moeten de ouders van Jarmo ook nog bellen, en Violet ook nog!!" schreeuwt Floor ineens hysterisch. Mijn ogen worden groot en ik roep "fack vergeten!". Ondertussen is de oude man in het bed naast Noah die van Noah wakker geworden. "Kan dat niet wat stiller" zegt de man. "Nee want dit probleem is erg" zegt Floor geirriteerd. De man moppert iets dat lijkt op "pff tieners van tegenwoordig. "Ik ga Violet bellen" roept Floor en pakt haar mobiel.

POV Bram

Als ik bij het ziekenhuis aankom ren ik naar binnen. "In welke kamer ligt Anouk Wilson" vraag ik zo vriendelijk mogelijk. De mevrouw aan de balie kijkt op haar computer. "kamer 598, tweede verdieping" zegt ze vriendelijk en glimlacht. Ik knik, loop naar de trap en ren met twee treden tegelijk naar boven. Als ik eindelijk na 5 minuten zoeken de goede kamer heb gevonden gooi ik zowat de deur open. Anouks hoofd schiet in de richting van de deuropening. Als ze mij ziet glimlacht ze pijnlijk. Ik ren naar binnen en ga naast haar bed zitten en belaad haar met vragen. "Wat is er gebeurt?, hoe is het gebeurd?, wanneer is het gebeurd?, hoelang ben je hier al?, door wat i-" ik word afgekapt door Anouk die zegt"Bram, Bram wordt rustig oke? Ik heb alleen iets met mijn enkel alleen de doktoren hebbben het nog niet onderzocht dus ze weten niet wat het is. Ik zucht van opluchting maar ik ben nogsteeds heel bezorgd.

POV Violet

Na de tirade van Lisa zijn Leon en ik weggegaan van de disco en we zittin nu ergens op een bankje. De zoen voelde op een of andere manier goed, maar ik heb ook nog gevoelens voor Bram. Argh waarom moet het zo lastig zijn. Ineens gaat mijn mobiel af. Ik kijk naar Leon die ook een gezicht heeft van 'waarom bellen er nu nog mensen op dit tijdstip'. Ik besluit om op te nemen. "Hey me-" verder kom ik niet want de stem van Floor schreeuwt door de telefoon "oh my god Violet kom nú meteen naar het ziekenhuis toe!" "Hoezo?, met wie is er wat gebeurd?" vraag ik nu ook een beetje bezorgd. Ik kijk Leon aan die ook een bezorgd gezicht trekt want hij heeft Floor echt kunnen horen zo hard schreeuwde ze. "Jarmo, er is iets met Jarmo kom nu maar dan ook nú meteen naar het ziekenhuis!" en met die woorden hing ze op. Ik kijk eerst beduusd voor me uit, dan besef ik het. Ik roep "Leon we gaan nu naar het ziekenhuis er is iets met jarmo!". Leon krijg ogen zo groot als schoteltjes. "Wat, wat is er dan!" roept hij nu ook overstuur. "Weet ik veel, het enige wat ik weet is dat we nu moeten gaan!" Ik voel de tranen al opborrelen". "Oke laten we gaan" zegt Leon en trekt me hardhandig mee maar ik mer er niks van. Het enige waar ik nu aan kan denken is dat Jarmo veilig is.