Slechts een vakantie liefde?

hoofdstuk 18

POV Bram 

Sandrina is op mijn schouder in slaap gevallen, ik glimlach. Ja wat kan ik anders doen, ik heb perfect uitzicht. Haar laag uitgesneden topje valt zo mooi dat ik er makkelijk in kan kijken!

“Bram!” Leon stoot me aan, ik kijk op “Hmmm?” “Ja nou niet doen alsof je niks deed, ik zag je wel kijken, beetje op Sandrina aan het geilen?” zegt hij zachtjes maar lachend. Ik rol met mijn ogen en kijk weg. Wat een stelletje kinderachtige kinderen zeg.  En dat terwijl Leon even oud is als ik, dat zou je niet denken! “Jezus, het was maar als geintje man.” Hoor ik Leon achter me zeggen.

POV Lisa

“Leon, jezus. Kun je dan ook nooit even je bek houden?” schreeuw ik hard. “Ja, sorry hoor.” Mompelt hij terug. Even is het stil, “Gaan we nog verder of wat?” zeg ik licht geïrriteerd na een tijdje. Iedereen kijkt op, er klinkt wat gemompel maar geen duidelijk antwoord. “Lisa, is dat niet een beetje egoïstisch… Ik bedoel misschien is het beter als we op Anouk en Jarmo wachten.” Zegt Floor rustig. Iedereen knikt en stemt in. “Anouk, Anouk, Anouk… Altijd Anouk! Laten we gewoon gaan! Ze zijn vast al op de camping en anders halen we daar toch lekker hulp. En trouwens volgens mij hebben ze geen eens hulp nodig! Ze vinden elkaar anders wel interessant genoeg!” Schreeuw ik luid. “Verdomme, Lisa! Je doet heel de vakantie al ontzettend kinderachtig! Ben je jaloers op Anouk of zo? Wat heeft zij jou in hemelsnaam aangedaan? Hier heb ik echt geen zin meer in hoor, als het zo door blijft gaan is het uit!” Dan word het helemaal stil, ik sta recht voor Leon. Als ik wil kan ik hem zo een klap geven of een knietje. Maar ik doe het niet nee ik kijk hem aan, beter nog ik voel tranen komen. 

Snel ga ik zitten, maar niet meer bij Leon. Ik neem plaats Bij Violet en Floor. Ik ga met opgetrokken benen tegen een boom aan zitten en verberg mijn hoofd tussen mijn benen.

POV Floor

Leon gaat zuchtend weer zitten, naast Sandrina. Jason kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan, ik weet wat hij denkt. Hij denkt dat ik met Lisa moet gaan praten. Of de leiding moet nemen. Altijd.

Maar goed, uit eindelijk sta ik op. “Jongens, misschien heeft wel een beetje Lisa gelijk. Misschien zijn ze al terug op de camping en zo niet kunnen we beter daar hulp gaan halen!” Iedereen mompelt iets wat op ‘ja’ lijkt. “Ja, ho wacht eens even! Ik kan niet naar mijn ouders gaan zonder broer, ze vermoorden me!” roept Violet dan ineens als ze opspringt. “Violet, we zullen ze vinden voordat jij naar je ouders gaat.” Probeer ik haar gerust te stellen. Ze knikt zuchtend, “Oké mooi, laten we gaan.”

“Wat is de spooktocht eigenlijk slecht hé, ik ben geen één keer echt goed geschrokken. En ik zie hier verder niemand meer.” Zeg ik tegen Lisa. Ze mompelt wat onverstaanbaars en loopt dan gewoon weer verder. Ze is echt sip, volgens mij zit ze ermee. Over wat Leon zei, het is ook best heftig… Ik loop wat langzamer zodat ik bij Jason en Leon kom te lopen. “Hey.” Mompel ik zacht. “Hi babe.” Zegt Jason vrolijk terug als hij een arm om me heen slaat en een kus op mijn wang drukt. Ik leg mijn hoofd tegen hem aan en zo lopen we verder. Ze hebben het over het WK dat zojuist is afgelopen. “Leon, ga je het echt uitmaken met Lisa…?” zeg ik dan. Leon kijkt op uit zijn gesprek met Jason. “Uh… Ja ik weet niet, het is gewoon niet cool hoe ze zich gedraagt deze vakantie weet je…” “Floor!” zegt Jason, als hij me aankijkt. “Waaat, dat mag ik toch wel gewoon vragen?” “Ja, ja het is cool.” Zegt Leon tegen Jason. Jason knikt en ontspant zich weer. “Ik snap het wel, maar kijk haar nou… ze is echt van streek.” “Eigen schuld.” Mompelt Leon en keert zich dan weer tot Jason. 

POV Anouk

Mijn hoofd doet pijn, ik ben volgens mij echt verkeerd gevallen! En mijn enkel, ah shit. Dit is niet goed… En waar zijn je ouders als je ze nodig hebt, oh ja natuurlijk in Nederland! Die laten je lekker met je broer (die aan het flirten is met bijna elke meid) zitten in Italië, logisch!

Die Lisa, het is allemaal haar schuld!

Ik leun tegen Jarmo aan als ik voel dat ik bijna omval. Uit mijn ooghoek zie ik hem glimlachen, hij is schattig als hij lacht. Dan heeft ‘ie van die kuiltjes. Opeens ziet Jarmo er niet goed uit, hij kijkt echt moeilijk. En wiebelt een beetje moeilijk op zijn benen. “Gaat het wel?” vraag ik bezorgd. 

POV Jarmo

Hinkend loopt Anouk aan mijn hand mee. Ze leunt voorzichtig een beetje tegen mij aan, anders zou ze omvallen. Opeens voel ik mijn benen slap worden. Ik begin te wiebelen, “Gaat het wel?” vraagt Anouk bezorgt naast mij. Ik knik, “Ja, gaat wel…” mompel ik. Alles begint te draaien, “Woah, ik voel me een beetje duizelig.” mompel ik als ik tastend door probeer te lopen. “Kom.”  Zegt Anouk en ze zet me op een bankje neer. Dan in één keer draait alles heel snel, ik begin te schreeuwen. Ik voel een steek in mijn nek, “Aaah!” En dan word alles zwart.