"iremmmm" hazal aşağıdan bana sesleniyordu bu kızı hiç anlamıyorum "ben aşağı ineyim" aşağı hazalın odasına gittim "söyle hazal" "kız şu öküz kim" "ulaş mı" "enişteme laf ettirmem diğeri" "haaa mert kız onun neresi öküz çok tatlı çocuk" "hıı ne demezsin o burda mı yaşıyor" "evet ulaşla çok yakın arkadaşlar" "kız mafya karısı olmak nasıl bir his" "garip ve heyecanlı ama insan korkuyor ya bebeğime bana ulaşa bir şey olursa" "sen ulaşı mı düşünüyorsun" "e sonuçta bebeğimin babası" "demedi deme sen aşık olmuşsun" "öff saçmalama naptı mert sana" "yavşadı" "ne" diyip kahkaha atmaya başladım "ya gülme!" "Tamam tamam ama çok komik ya sen ve mert yakışıyorsunuzda oldu mu sence" "sus irem" kahkaha atarak odadan çıktım
"yenge senin bu arkadaşın çok ukala" dedi mert şu an onun odasında oturuyorduk "bi şansımı deneyeyim dedim suratıma su fırlattı ya" kahkaha atmaya başladım "ay siz beni öldüreceksiniz hamileyim ben niye beni bu kadar güldürüyorsunuz ay sakin olmam lazım ama olamıyorum" dedim sakinleşmeye çalışarak "ben gidiyorum size iyi geceler tatlı aşıklar" dedim odadan çıkarken
Odaya girdiğimde ulaş uyuyordu bende sessizce yatağa yattım ama içimde çok kötü bir his vardı
"Ulaş ulaş uyansana" "ne oldu" "korkuyorum" "bişey mi gördün" "aşağıdan sesler geldi ama aileden değil" ulaş kafa sallayıp yastığın altındaki tabancayı çıkardı "ne olursa olsun asla dışarı çıkma" kafa salladım ve sakin olmaya çalıştım aşağıdan bağrışma sesleri geliyordu bu seslerin içinde ulaş,mert ve Hakan beyin sesleri vardı kapı açıldı ve içeri hazal ve ulaşın annesi girdi korkmuş bir şekilde "sakin ol aşağıda silahlı adamlar var" dedi annesi "ne var ne var" dedim korkmuş bir şekilde" "hazal hemen araya girdi arkadaşınızın yogacı olması çok güzel bir şey "sakin ol ve derin nefes al bebeğin için bak hem herkes iyi korumalarda var aşağıda merak etme ulaşda iyi sen sadece sakin ol" dediği an içeri ulaş girdi "iyi misiniz" dedi korkarak hayır anlamında kafamı salladım çünkü ulaşın tam arkasında evden olmayan bir adam vardı ulaş anladı ve sakin olmamı söyledi bi anda bir özgüven patlaması yaşadım ve "lan aaa yeter bi durun" diye bağırdım herkes bana döndü "def olun gidin sizde" dedi hazlara beni destekleyerek ulaş arkasına döndü ve adamın kolunu çevirerek aşağı indi
Sesler kesildikten sonra ulaş yukarı çıktı ve yatağa yattı bende onun koluna sarılarak uyumak istedim biraz şaşırmış olsada korkuyordum ve çok uykum vardı bu yüzden kendimi uykunun kollarına bıraktım
Sabah yanımda tabikide ulaş yoktu bende yüzümü yıkadım üstümü değiştirdim ve aşağı indim ben şok aşağıda tüm aile buluşmuş gülüşe gülüşe oturuyorlardı "hah geldin mi kızım bizde seni bekliyorduk" dedi annem beraber masaya oturduk "hiç miden bulanıyor mu" dedi ablam "yoo hiç bulanmıyor" "bünyenden dolayıdır" sesi hazal gerçekten benim hiç midem bulanmamıştı inşallah da bulanmazdı
"Kızım sende bizimle gelsene" dedi annem "nereye gidiyorsunuz ki" "şirkete" sesi ulaş "yok ben gelmicem" dedim "ben niye varım acaba" dedi mert "e sende geliyorsun ya hergele" dedi Hakan bey herkes gülmüştü Hakan beyin bu dediğine "şey ben dışarı çıkıyorum da Ali beni bıraksa" "nereye" "dolaşıcam" "bırakırım yenge" dedi Ali
Yemek yedik ve Ali beni çarşıya bıraktı gelmek istedi ama ben izin vermedim "annecim ne alalım sana" gülümsedim ve bir tane mağazaya girdim
Ellerimde poşetlerle yürüyordum arkamda hissettiğim nefesle irkildim daha sonra sırtıma dayanılan silahla iyice endişeye düştüm bi anda adamın beni kendine çekmesiyle elimdeki poşetler yere düştü ve elim direk karnıma gitti "şakın yaklaşmayın yoksa öldürürüm"
