Travma

SEN KİMSİN MAX ?

Jack ve ekibi şaşkındı anlam vermeye çalıyordu ancak bunun nasıl bir travma olacağını anlayamıyorlardı.Hepsi psikoloji biliyorlardı ama siyah kapşonlu adamın öfkesi onu rahatlatır gibiydi.Rahatlamasının sebebi öfkelenmek olması şaşırtıcıydı,manasızdı.

-Lio yarın değil bugün.

-Anlamadım şef bugün ne?

-Bu cani bugün araştırılacak.Her şey Lio her şey anladın mı?Tuhaf olan onun böyle olmasına sebep olan her şey.Madi ve Şaruk'ta seninle.

-Tamamdır şef.

Jack ağır adımlarla Kendynin yanına gitmek için odadan çıktı.Lionel ile diğerleri çalışmaya başladı.

-Kahve isteyenler.

Dedi Madison tatlı ses tonuyla.Lionel hiç sesini çıkarmadı.

-Ben alırım iyi olur.

-Tamam Şaruk nasıl içersin?

-Sen nasıl içersen.

Daniel ıssız bir yoldan sapıp anayola girdi lüks arabası çamur olmuştu.Üzgündü gözleri ağlamaktan şişmişti.İçinde bir dert bir sıkıntı vardı.Ne olduğunu biliyordu.Ancak yıllardır geçmiyordu geçmiyeceğini düşünüyordu.Bununla yaşamayı öğrenmişti.Çok çok çile çeksede yinede şuan olanlar ona vizdan azabı yaşatıyordu.Aslında böyle bir adam olmadığını düşünüyordu kötü bir adam.Kötü olmak ona göre değildi iğrenç olmak ona göre değildi.O iyi olmak istemişti hep yaptıklarından pişman bir adam gibi nasıl bu kadar iğrençleştiğini düşünüp kendini yiyordu ama bunların olması gerekiyordu.Geçmiş peşini bırakmıyordu.Affedemezdi olanları ızdırap içinde büyümüştü.Kilisenin önüne gelmişti.İçeri girip diz çöktü.Haçı eline aldı diz çöktü Tanrıya isyan etmeye başladı.Kulağında çığlıklar iğrenç kahkahalar.Neden neden yaptın neden izin verdin diye haykırıyordu.Telefonu çalmaya başladı.Sesini toparlayıp,

-Efendim Madison.

-Daniel özür dilerim uyumuş muydun?

-Yok hayır şimdi yatıcaktım.Önemli bir şey yok değil mi?

-Hayır yok.Yarın müsait misin?

-Bir planım yok neden sordun?

-Yarın seni dostlarımla tanıştırmak istiyorum.

-Olur da neden?

-Çünkü tanıştırmak istiyorum.

-Tamam yarın görüşürüz o zaman Madi.

-Görüşürüz Daniel.

Daniel çok anlam veremedi.Ama istediği olmuştu daha yakın olmak.Yakın olmak istiyordu ancak sadece Madisona değil.

Jack arabasıyla boş olan yollarda ağır ağır gidiyordu.Göğüsünde bir ağrı vardı.Büyük bir ağrı.Arabayı durdurdu.Göğüsünü açıp nefes alıp veriyordu.Canı çok yanıyordu.Gözlerinden yaşlar akıyor şaşkınlıktan etrafa bakıyordu.Sorunun ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Pek başarılı olamıyordu.Acı biraz hafifledikten sonra eve doğru yola koyuldu.

Cinayet büroda bir kaç nöbetçi polis dışında kimse yoktu.Işıkların hepsi açık anacak insanların çoğu yoktu.Dışarıda buz gibi hava ve karanlık insaları eve itmişti.Saatler 2:42 gösteriyordu.Lionel ve diğerleri çalışmaya başlayalı en az bir buçuk saat olmuştu.Siyah kapşonlu adamın eşgalinden yaşını tahmin edip çocukluğundaki yıl aralıklarını bulmuşlardı.