ECE

Sona Az Kala

"Aman tanrım." diye fısıldadım. Sonunda.. sonunda bitmişti. Her şey bitmişti. Uyanmıştım. Gözlerimi açabilmiştim. Mutlu olmam gerekiyordu ama hâlâ şoktaydım. Hâlâ bazı şeyler dank etmemişti.

Birkaç saniye sonra "Aman tanrım!" diye bağırdım. Konuşabildiğimi, bağırabildiğimi fark edince çığlık atarcasına bir daha "Aman tanrım!" diye bağırdım.

Cüneyt'in "Anladık aman tanrın" diye alay etmesiyle birlikte onu fark ettim. Dünyada olduğumu fark ettim. Komada olmadığımı fark ettim. Bu farkındalıklar bünyeme çok ağır geldi. Başımı bir mengene ile sıkıştırılmış hissine kapıldım. Başım çok ağırıyordu. "Işıkları kapat!" diye bağırmamla kafatasıma bıçak saplanıyormuş hissi aynı anda oldu. Çığlık attım. Çok keskin bir çığlık. Belki de hayatımda ilk defa bu kadar yüksek sesli bir çığlık..

Gözlerimi sıkı sıkı kapatmış, avuçlarımı şakaklarıma bastırmış ve bulunduğum sedyede adeta bir top şeklini almış bir vaziyette sürekli aynı şeyleri tekrarlıyordum. "Işıkları kapat, ışıkları kapat, ışıkları kapat.."

Cüneyt ilk olarak yanıma koştu ve ne olduğunu anlamaya çalıştı. Ama sonra sayıklayıp durduğum cümleyi kavrayınca bu sefer de sigortanın olduğu tarafa koştu. Art arda 7 mandal sesi geldi. Her mandal inişinde biraz daha rahatladığımı hissettim. Sonunda baş ağrım geçti. Kendimi gözlerimi açmak için zorlandım. Bu sefer acımadılar. Sadece hafif bir yanma hissettim o kadar.

Işığa alışmak için bir süre beklemeliydim anlaşılan.

Sedyede doğruldum, ayaklarımı sarkıttım. Kesinlikle daha iyi hissediyordum. "İyi misin?" Ses hemen yanımdan geliyordu. O tarafa doğru döndüm ve "Susadım." dedim. Bir el feneri açtı ve ışığı bana doğru tutmamaya özen göstererek uzaklaştı. Dakikalar sonra da elinde bir tepsi ile geri döndü. Tepsiyi yanıma koyduğunda bardağı alıp büyük bir iştahla içtim. Yanındaki sürahiden tekrar bardağı doldurdum. Tekrar içtim. Sonra tekrar. Su içmeyi özlemiştim. Su içmeyi çok özlemiştim..

Tepside başka bir şeyler daha vardı ama karanlıktan dolayı seçemiyordum. Sanki görecekmiş gibi parmağımı tepsiye doğru uzattım ve "Orada ne var?" diye sordum. Bu aynı, telefon görüşmesinde karşıdaki kişiye 'baybay' derken el sallamak gibi olmuştu. Tabi o sırada bunları düşünecek kadar kendimde değildim.

"Kebap." der demez gözlerim yüzümü kaplayacak kadar açıldı. Bunu ben bile hissettim. Gözlerimi o kadar açabiliyorsam bana kurbağa demenizde bir sakınca göremiyorum. Lütfen artık bana kurbağa deyin.

"Seversin diye düşünmüştüm ama vejeteryansın galiba." Kurduğu cümleyle kendime geldim. Tekrar.
"Yok. Hayır ben.. ben çok severim. Sadece en son 7 yıl önce kebap yemiş olma gerçeği bana biraz ağır geldi sanırım." dedim.

Uzun bir sessizlik oldu. İkimiz de karanlığı yaran fenerin ışığına hipnoz olmuşçasına bakıyorduk. Bir süre sonra bu durum beni rahatsız etmeye başladı ve aklıma gelen en mantıklı şeyi söyledim. "Bayağı açım."

Cüneyt sanki bir rüyadan uyanmış gibi irkildi. Karanlıktan dolayı yüzünü seçemiyordum. Acaba tipi nasıldı. "Tabi, sen yemeğini ye o zaman. Ben de mutfakta kendime bir şeyler hazırlayayım." Yavaş yavaş uzaklaşmaya başladı. Ama aklıma gelen soruyla aniden "hey!" diye seslendim. Adım sesleri durdu. "Teşekkür etmek için biraz geç kalmadın mı?" dedi. Ah, evet onu da yapmalıydım ama aklımı kurcalayan sorunun cevabını aldıktan sonra.

"Gece nerede?" diye sordum. Bir sessizlik daha oldu. Bu seferki kısaydı. "Sana ne!" dedi umursamazca. Evet böyle bir cevap bekliyordum. Ve sorumun cevabını alamadığıma göre, teşekkür etmemin de henüz sırası gelmemişti.

Sonra ne mi oldu. Cüneyt yürümeye devam etti, ben de kebabımı yedikten sonra rahatsız ama artık alışmış olduğum sedyeme uzandım. Dakikalar sonra da uyudum. Sonuçta ertesi gün büyük gündü. Soruların, cevaplarını bulacağı büyük gün.

Herkese yeniden merhaba!
Bu ara biraz uzun oldu sanki. Bir sonraki bölüm daha kısa bir zaman içerisinde gelir diye düşünüyorum. Sizi beklettiğim için üzgünüm.

Bölümü nasıl buldunuz?

Cüneyt hakkında ne düşünüyorsunuz?

Ece yerinde siz olsaydınız nasıl tepkiler verirdiniz?

Ece'nin uyanması sizi mutlu etti mi? (Şahsen ben çok rahatladım.)

Sizce bundan sonra olaylar nasıl gelişecek?

Zaman ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ederim.😊

Bir sonraki bölüme kadar..
HOŞÇA KALIN!!!💙