My life as a Goddess [NL]

75.

75.

Ik bekeek met open mond, terwijl zijn glimlach langzaam verdween. "Helena ...? Misschien was dit toch een slecht idee. Je vindt dit ongepast of ...?" Hij wou terug rechtstaan, maar ik hield hem tegen door zijn schouders vast te pakken. Langzaam liet hij zich weer op zijn één knie zakken. Het doosje met de ring nog steeds in zijn hand. "Het verbaasd me enkel dat je dit doet."mompelde ik. "We zijn toch al ... En toch doe je ...?" Ik maakte een aantal rare handbewegingen, waarmee ik hoopte duidelijk te maken wat ik niet kon zeggen.

Hades moest kort grinniken, voor hij mijn hand vastpakte. "Het is niet omdat we tegen iedereen zeggen dat we verloofd zijn, dat we dat ook echt zijn. Ik weet hoeveel dit moment voor een mens betekent, dus wil ik wel even mijn trots opzij zetten om een paar minuten op mijn knieën te blijven zitten." Hij trok zijn wenkbrauw omhoog met een lachje.

"Dus ... wat is je antwoord?" Hij hield het doosje met de ring voor zijn neus, zodat ik zowel naar de ring als zijn smekende ogen moest kijken. Opnieuw iets dat ik niet gewoon was van hem, maar ja ... Ondertussen had ik datzelfde gevoel al bij meerdere gebeurtenissen gehad. Er waren nog zoveel kanten aan Hades die ik niet kende. Ik kon eigenlijk niet wachten om die allemaal te leren kennen.

"Wat denk je nu zelf?" lachte ik, voor ik voorzichtig knikte. "Ik wil heel graag je vrouw worden." De glimlach die daarna volgde om zijn lippen was de grootste die ik ooit gezien had bij hem. Ik merkte meteen de pretlichtjes op in zijn ogen, voor hij mijn hand pakte en de ring langzaam om mijn vinger deed.

"Hij is echt prachtig." mompelde ik, terwijl mijn ogen elk detail van de ring in zich opnamen. De ring had de vorm van een roos. Het deed me meteen nadenken over de reden waarom hij net deze gekozen had. "Ik heb deze speciaal voor jou laten maken, samen met Aphrodite." Mijn ogen keken naar hem op, nu hij terug recht stond. Zijn handen zochten achter zich naar zijn stoel, om die dichterbij te zetten, zonder het oogcontact met me te verbreken.

"Is de roos haar symbool?" raadde ik. Hades had zich ondertussen op zijn stoel gezet. Zijn handen hadden die van mij vastgepakt. "Zie het als maar als een soort zegen dat ze geeft."

Mijn ogen keken opnieuw naar de ring. Nu was het echt wel officieel. Hoewel een huwelijksaanzoek helemaal niet hoefde voor mij, het was toch wel lief van Hades dat hij eraan gedacht had. Zeker omdat het geen traditie was in de godenwereld.

Hades drukte kort een kus op mijn lippen en liet onze voorhoofden raken. "Zijn er nog verrassingen waarop ik me moet voorbereiden?" lachte ik. Hades had dit duidelijk allemaal goed gepland. Er gingen zoveel andere menselijke tradities door mijn hoofd. Was hij daar ook iets mee van plan?

"Het enige geheim dat ik nu nog hebben zijn de stoffen die thuis liggen." Zijn duimen wreven over de rug van mijn handen. "Stoffen?" Heel even wist ik niet meer waar hij het over had, tot ik me herinnerde hoe ik inderdaad wat stoffen gevonden had. Dat was eigenlijk het begin van al mijn twijfels geweest. Vanaf dat moment vermoedde ik ook dat er iets aan de hand was. En mijn gevoel had het dan juist gehad, hoewel ik dan aan veel ergere dingen dacht.

"Ja, ik heb al wat stoffen laten overkomen. De beste van zowel de goden als mensenwereld, zodat je aan je trouwjurk kan beginnen." Wacht?! Wat?! Ik creëerde wat meer ruimte tussen ons in en bekeek hem, opnieuw, met open mond. "Bedoel je nu echt dat ik zelf een jurk mag maken?"

Hades moest lachen om mijn verbazing. Zijn handen pakten mijn gezicht vast, voor hij me kuste. "Een unieke jurk voor een unieke vrouw." mompelde hij tegen mijn lippen. Ik kon het niet laten om te glimlachen. Ik kon niet wachten om eraan te beginnen.

"Je hebt echt wel je best gedaan." zei ik, terwijl ik mijn hoofd tegen zijn schouder legde. "Je weet toch dat ik ook ja zou gezegd hebben zonder al die verrassingen?" Hades drukte een kus op mijn haar. "Natuurlijk weet ik dat, maar zoals ik al zei je verdient het beste van het beste."

We bleven een tijdje zo knuffelen, totdat Hades kort lachte. "Ik vergeet nog één ding te zeggen. Morgenmiddag hebben ik afgesproken met een paar van je vrienden. Zij denken als soort afscheidsfeestje, maar eigenlijk is het om dit te vieren." Op andere momenten zou ik me misschien gestoord hebben aan het feit dat Hades 'mijn' vrienden zei, maar ik begreep natuurlijk dat het moeilijk lag voor hem. Hij had met geen enkele god een goede relatie.

"Je blijft me echt verrassen." zei ik terwijl ik mijn hoofd schudde met een lachje. "Dit is echt de laatste" was zijn lachende antwoord.

Eigenlijk kon ik niet wachten tot morgen. Om iedereen te kunnen tonen dat we beide volledig achter onze beslissing stonden.

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Vote/Comment/Follow