So Close Yet So Far

Uno

You won't know if this will be the last time you blow candles on your cake, the last smile you make, or the last breath you take.

Because the truth as it is, we're living in a world where we have no idea of what will today, tomorrow, the future, or God knows when brings.

AS OF LOVE.

You really won't know when will the great cupid's arrow strucks you right at your vulnerable beating muscle.

It just happens. But not at the perfect moment as it seems.

Because Love has no choices. It consumes you even before you try to stop it.

Whether you're ready or not.

Whether you like it or not,

You'll still end up realizing that you've been hit.

Bigtime.

-------

"Hoy bata. Ba't ka mag isa?"

Napaangat ang ulo ko sa narinig kong boses. Isang batang babae na may dalang pulang balloon.

Hindi ko siya pinansin at yumuko ulit.

"Bata naman eeh! Magsalita ka naman. Para kang tanga, you knooow." Agad siyang umupo sa isang swing sa tabi ko.

"My name is not bata and who are you anyway?" Dahil sa pagkairita ko ay di ko napigilan ang pagsagot.

"Wow nomooon. Ang galing. Pero di ko gets eh. Ako nga pala si Bullet."

Nakangiti niyang inilahad ang kamay niya. Nakapigtails ang buhok nitong si Bullet at medyo singkit ang mata.

"Bullet? You've got to be kidding me. Your name sounds too manly for a wimpy kid like you."

"Ewan. Sundalo kasi si papa kaya na rin siguro Bullet." Paliwanag niya habang nilalaro ang string ng balloon.

Natahimik siya sandali pero nagsalita ulit.

"Bata, alam mo ba kung bakit nag iisa lang ang balloon ko?" Umayos siya ng upo at humarap sa akin.

"Why would I know? Did I gave that stupid thing to you?"

Kumunot ang noo niya ng bahagya habang nakatingin sa akin. Tumayo siya at nagsimulang magsalita.

"Nag-iisa lamang ang lobo ko kasi kakaiba siya.

She was walking back and forth as she talked.

Alam mo ba kung bakit? Kasi hindi ko rin alam eh. Pero ito ang tatandaan mo, kapag may ganito ka, wag na wag mo siyang papakawalan. Kung ginawa mo ito, siguraduhin mong hinding-hindi ka magsisisi. Dahil alam mo mismo sa sarili mo na handa mo na siyang i-let go. Na hindi mo na siya kailangan.

Nabigla ako nang lumapit siya bigla at tiningnan ako ng maigi.

Pero mag iingat ka. Kasi once na binitawan mo na siya, hindi mo na siya maibabalik pa sa iyo. Malapit man siya sa iyong paningin, pero malayo naman pala kung iyong aabutin." Seryoso niyang sabi habang pinagmamasdan ang lobong binitawan niya sa kawalan.