this is me, this is real (COMPLETED)

chapter 1

chapter 1:

every story of life starts in chapter one. just like love, it only starts on romance but in the end he will going leave you like a toy that is useless...  oh diba? taray ng english ko no? nakakanosebleed! kung nanosebleed kayo wag kang mag alala dahil pati ako na author ng kwento ko eh nanosebleed din. hays..

hirap talaga maging maganda! nire-require kang mag english ng fluent! my gosh makapagbigti nga mamaya. haha charots lang. kayo naman di na mabiro. uy galit ka na nyan? wag naman mahal pa kita eh haha. biro lang. wag ka na magalit oh?  maganda lang ako pero di ako nagloloko di tulad ng iba dyan puro kalokohan laman ng utak charots ulit! peace tayong lahat ha?

sabi nga ni mommy ko peace po tayo lahat para may unity! promise? cross your heart? mamatay man sya? mauna ka nga lang? haha kung anu-ano pinagsusulat ko dito, nababaliw na ba ako? yung tipong kailangan ng dalhin sa mental hospital? homygash! i can't even.?! sige na nga seryoso na ako. ito na! ito na talaga! seryoso na ako!

heto na... heto na.. heto na... raaakkkkk!!!

I kennat tek dis! haha kidding aside... so ayun na nga, by the way highway.. lahat ng story ay nagsisimula sa chapter one.. parang ako. nagsusulat ako ngayon at sinisimulan ko sa chapter one. tanga! malamang! alangan namang dumiretso ako sa chapter 2 edi naloka tayo lahat diba? shunga-shunga lang teh? wag ganun ah? wag ganern! haha anyway, so ayun na nga. sisimulan ko ang kwento ng makasaysayan at mahika na kakaibang storya na nangyari sa tanang buhay ko.

kasi ganito yun, makinig kayong mabuti ah? wag tatanga tanga..joke lang.

so ganito yun,  when i was a child-teka sandale! wag kayo magrereklamo kung nag-eenglish na naman ako ah? bati tayo dito! walang gulo.walang personalan dito mga 'tol. so ayun, nung bata palang ako in tagalog, pinanganak na ako sa tiyan ng nanay ko, alangan naman sa tiyan ng tatay ko edi naloka kayong lahat? haha kidding.

pero seryoso, nung bata palang ako marami ng nakakaloka at nakakabobong nangyari sa buhay ko.  una na dyan syempre dumaan din ako katulad ng mga nararanasan ng ibang bata dyan sa kalye joke! syempre naglalaro rin ako ng tumbang preso, tagu-tagoan, chinese garter, langit-lupa, hide and seek---teka, teka nga! bakit ko ba inisa-isa ang mga nalaro ko dati?! aish sira ulo rin talaga ako!

so ayun, syempre dahil naglalaro ako ay narasanan ko rin ang madapa, masugatan sa paa, tuhod, balikat, ulo joke!. pero totoo yun ah? may peklat pa nga ako sa tuhod ko dahil sa kagagahan ko eh.. hindi na nahiya ang sugat ko at nilagyan pa ng peklat ang napakaganda at napakakinis na tuhod sa buong mundo para daw magkaroon ng remembrance. see? gaga lang diba?  nakakaloka. ayaw magmove on sa tuhod ko? sarap kumitil ng baboy ramo ngayon pigilan nyo ako! haha charots ulit!.

then, as usual my parents get mad  at me because of my stupidness ability. my gosh nosebleed is real haha. then again, i promised to myself that i won't let any wound ruin my beautiful knees again. but guess what happened? it seems like wounds really-really love me so they made another on my left knee again..

nakakainis diba? alam mo yung tipong iwas na iwas ka para lang hindi masugatan tapos doon naman todo-todo effort ang sugat para lang makalapit sayo?! at alam nyo ba? bwisit na bwisit na ako! asan na ba kasi ang baboy ramo na pinapahanap ko?! kakatayin ko yun ngayon eh, napipikon na ako pigilan nyo ako joke!

So ayun, nang dahil don... my beautiful childhood life was being ruined. everything turns into unexpected life in an instant..