The Cold Guy Baby

Chapter1

A/N: sorry if merong Grammatical errors

**6 years later**

~~Ellaine POINT OF VIEW~~

I saw my boy run towards me at agad akung pinuno ng halik ng makarga na siya.

I got chuckled and pin his left cheeck.

''Nagpa good boy ka ba,huh?.'' i ask him nang maibaba ko na siya dahil bumibigat na.

He smiled and noded his head.

He began to giggled as i started to point of his neck.

~Duon kasi ang kiliti niya.

''Did you,hardheaded to your Lola,tell me?.'' natatawa kung tanung sa kanya habang panay parin ang pagkiliti ko sa leeg niya.

''HAHAHA,stop mama..HAHA..nakikiliti po ako.'' pagpahinto niya sa'kin at panay hawi at pinapalayo ang kamay ko.

I chuckled and stop from giggleng him.

~baka umiyak na nman..HAHAHA

''You,laughed at me,ma..Hindi nga po ako nagpasaway kay lola ei.'' He pouted said.

Natawa ako sa reaksiyon niya kaya niluhuran ko siya para mapantayan.And gave him a peck kiss on his cheecks.

''Well,thats great..Tara,puntahan na natin,lola mo.Sorry na,huwag ng sad,okay.?.'' i convince and hug him tight at kiniss buong mukha niya para hindi na bumusangot.

~hahaha..He do pouting.

''Mama,carry me again,please..'' Pagsumamo niya para kargahin ko uli.

~My,God.

''Okay,so come here.My God,son..you're to heavy na.You're bigboy na din.'' Naisambit ko ng makarga siya uli at totoo.Bumibigat na talaga siya.

He just chuckled and kiss my lips after hugging me tight.

''I love you,ma.'' He said and widely smiled.

I kiss him too.

''I love you more,anak..mwahhh*mwahhh*tsup*tsup.''

Tumawa lang siya hanggang tuluyan kaming nakapasok sa loob ng bahay.

Well,anyways.I'm Ellaine Guerrera Monteverde,21 years of age.
And this kid.
Is my son,Tyson Eliner Monteverde.

It was 6 years back then since i decided to left Tyler.
Tumakas mula sa kalupitan niya because of my baby condition.
Ang anak ko lang ang tanging lakas ko ngayon.
It's enough for me kahit wala si tyler sa buhay ko na hindi ko man lang maramdaman ang pagmamahal niya sa'kin at sa magiging anak namin.
He's selfish and Jerk Husband.

Napakasakit lang isipin dahil sa naging desperada ako nuon at naging tanga pa.

But the world totally round and moving.

Tumatakbo at umiikot ang mundo kaya nagawa kung iwanan si tyler.

Lumayo ako't kinalimutan siya.

I totally erase his part on my heart.
At hindi ko siya hahayaang mapalapit at makilala ng anak ko.

He's the reason dahil kamuntik na akung mawalan ng anak.

~Sisiguraduhin kung hindi niya malalaman ang totoo.

-

-

~~STILL Ellaine POINT OF VIEW~~

Abala ako sa pag-aayos ng kwelyo nang polo ni tyson dahil papasok na siya sa school ng matitigan ko ang mukha niya.

Si Tyler tuloy nakikita't naalala ko.

Ang daya ei..'yung mata lang napagmanahan niya sa akin pero lahat ng meron siya't maliban sa mata ay kay Tyler na.

~tsssk...kaimbyerna!

Npa ismid tuloy ako ng bigla kung naisip ang mokong na'yun kya napatitig sa'kin ang anak ko ng naka puot.

''Galit ka po ba? bakit ka po nakasimangot?.'' Sunod-sunod niyang tanung na ikina tigil ko.

~Walanjo,ellaine..ayan kasi.

''Hah?! ah Hindi..hindi..hehe,nakasimangot ba ako,hindi naman ah?.'' Kaagad kung depensa at nilawak ang ngiti ko.

~Geeess,sakit na panga ko.

Tinitigan niya lang ako ng seryoso habang naka nguso.

Ginulo ko ang buhok niya at kiniss siya sa pisngi matapos ko siyang suotan ng sapatos.

''H'wag nang ngumuso,okay..oh heto.Suotin mo na.Hindi ako galit,promise.'' Pangumbinse kong tugon dahil sa mata niyang nagtatanong.

~Me ged..na ho-hot seat ako..HAHA

Sinunod siya inutos ko pero ramdam ko parin 'yung mata niyang nakamasid talaga.

Kya bigla akung natigilan ng magtanong siya.

''Mama,Kailan ko po makikita si papa?.''

Hindi ko magawang sumagot dahil sa bigla niyang tanung.Ramdam kung pinanlamig ang buong katawan ko dahil dun.

Nanunuyo rin ang lalamunan ko.

~God,help me please...anung isasagot ko?

''Sabi po ng kaklase ko.My dad does not loves me,kaya wala siya sa tabi ko.'' He sadly said.

Hindi ko alam panu sumagot dahil parang may bumara sa lalamunan ko bigla at gusto kung maiyak.

Eto ba?..
Oras na ba at nagsisimula na siyang maghanap?

''Nak,ahm..anu,s-sorry..pero---.'' Putol ang sagot kung sambit ng bigla niya akung niyakap.

Gusto kung umiyak pero pinigilan ko dahil ayaw kung makita niya akung umiiyak.

No,i won't cry again.

''Sorry mama,i just want to have a papa like them.'' Yakap niyang sambit na ikina laglag ng luha ko na kaagad ko ding pinunasan ng humiwalay na siya.

''No,anak..i-its okay..'' Pagkiss ko sa nuo niya at tumayo ako.

''Sige po,mama..Pupuntahan ko na po si,lola.Bye ma mwahhh*.'' paghalik niya sa labi ko at patakbong tinungo ang sala para antayin si mama.

I sighed in relief and breath.

~Heto ang part na kinatatakutan ko.Ang maghanap siya ng ama.

Naiiba si tyson sa mga ibang bata.

He's matured and smart.