The Cold Guy Baby

Chapter 4.2

~~Ellaine POINT OF VIEW~~

Hindi ko maintindihan ang sarili ko pagkapasok ko pa lang.
Kinakabahan ako bigla.

I sighed first.

Pinagwalang bahala na lamang ang nararamdaman ko at tumuloy sa loob ng opisina ni BOSS.

Binati ko si Boss na halatang abala kausap nitong lalaki.

''Sir,pinapatawag niyo ho raw ako?.'' sambit kung tanung na ikinatitig nung lalaki sa gawi ko na hindi ko naman inabalang sulyapan.

~Geeessss..feeling ko kilala ko siya.

''Huo,kaya ma-upo kana at kailangan nating mag-usap.'' Utos nitong wika ska nilahad ang bakanteng upuan katapat nung inu-upuan nung bisita niya.

Dahil sa nakayuko ako ay hindi ko naaninag masyado ang mukha nung lalaki.

But i really sure...nakangisi siya.

Hindi na ako nag-atubili pa at umupo na sana at ganuon na lamang ang laking gulat sa mukha ko.

''So,is she's Miss Guerrera?..'' nakangising sambit ni Tyler na ikina sang ayunan ni Manager Park.

Natigil ako sa pagkaka-upo at mabilis na napatayo ng tuwid.

~God,what this earth???

''Tyler.'' na isambit ko sa isipan ko habang titig na titig sa mukha niya.

''Yes,she is Mr.Monteverde.Say hi to him,miss guerrera.Meet Mr.Tyler Monteverde ang bagong CEO ng Monshire Enterprise.Siya ang sinasabe kung kaibigan ko.'' Nakangising buong wika ni Manager Park.

Isang pilit na ngiti ang inilabas ko.

Ramdam ko din ang pagtitig sa'kin ni tyler at kulang na lang ay matutunaw na ako.

''Nice to meet you,Sir.'' Bati ko at isang pekeng ngiti ang inilabas ko.

He stared into my eyes kaya hindi nakaligtas ang sa'kin ang mga mata nitong malungkot,repleksyon ng pangulila na hindi ko maintindihan kung bakit.

Napa-iwas kaagad ako sa mga titig niya at duon napatingin sa kamay niyang nakalahad.

''Its nice to meet you too.Miss.Guerrera.'' Sambit niya.

Bigla akung nakaramdam ng paninibugho.

Nag aatubuli akong tanggapin ang kamay niyang nakalahad sa'kin.

~Ang kamay na siyang dahilan ng paghihirap ko nuon.
Kamay na dahilan kung bakit lagi akong nasasaktan at kamay niyang dahilan kung bakit kamuntik na akung mawalan ng anak.

Pigil ang luha kung tinitigan siya.

At kalaunan ay tinanggap ko na ang kamay niya.

He smiled staring into my eyes.

Pinisil niya rin ng mahigpit ang palad ko tila ayaw na niyang pakawalan.

''Thank you.'' Tanging sambit niya at salamat na lang bumitaw na rin siya.

''So,Mr.Park.Hindi na ako magtatagal.I have an appointment to Mr.Tan after this.'' Pag-iba niya agad at nagpaalam.

He stared me and quietly smiled.

Napahinga ako ng maluwag nang tuluyan na siyang maka-alis.
>>>>>
>>
Paglabas ko ng opisina ni BOSS ay agad akung dumeretso sa Comfort room.Naghilamos ako ng mukha dahil nararamdam kung tumutulo na pa-isa-isa ang mga luha ko.

Pigil ang iyak kung tumitig sa salamin at hindi mapahagulgol.

~Ang sakit lang kasi.Akala ko kaya ko na siyang kalimutan pero hanggang ngayon,bumabalik ang nararamdaman ko. Yung sakit na pinipilit kung kalimutan,nanatili parin.

''God,anu bang dapat kung gawin?.'' nai-usal ko at pinapahiran ang mga luha kong nagtatangkang papatak.

I sighed and bitterly smiled.

~Kaydali lang sa kanya ang lahat.Kaydali niyang matanggap ang lahat. Bakit ba hanggang ngayon apektado parin ang puso ko?.Bakit?

Nanlalabo ang talukap ng mata ko dahil sa mga luha ko kaya panay hilamos ko ng mukha.Pagkatapos kong mailabas ang sama ng loob ko ay nagpasya akung mag-retouch ng kaunti.

Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin.

Namumula ang ilong ko.

''Let him Ellaine,kaya mo 'yan.Kakayanin mo para kay tyson.'' Pagpanatag ko sa sarili ko at isang pilit na ngiti ang inilabas ko.

Pero pangit pala kung pilit.

''Hayst,nagmumukha lang akung ewan.'' Nkanguso kung bulong at bahagyang tumigil ng may marinig akung boses papalapit sa kinaroroonan ko at bahagyang napangiwi ng mapagmasdan kung sina Katty at Beth.

''Ang gwapo niya hindi ba?. hihi kung ganyan ka gwapo ang boyfriend ko ay hinding-hindi ko hahayaang titigan siya ng iba.'' Malanding turan ni betty na ikinataas ng kilay ni katty sabay inirapan pa ako.

She do to stared me from head to toe.

''Nandito ka pala...'' Ngising aso niyang sambit na ikina roll eyes ko rin sa kanya.

''Nakita mo naman ako,hindi ba?. tssk.'' Taas kilay kung bara sa kanya at agad siyang tinalikuran.

Hindi ko pa inantay na magsalita ang bruhang iyon baka masabunutan pa ako.

Abala ako sa kakapagpag ng damit ng may mahagip ang mata ko.

Napahinto ako at ramdam ko ang pagkabog ng puso ko dahil nagsimula na uli iyong magwala.

Hindi ko alam papanu ako lalayo at iiwas dahil nasa harap ko na siya at nakalapit pa.

''Hai.''

Sambit niya na ikina kuyom ng kamao ko.

''Hinintay talaga kita,para maka-usap.Im sorry kung---''

''Bakit pa,tyler?.'' Pagputol ko sa sasabihin niya at masama siyang tinitigan.

''I-i just want to talk to you.''

''Wala akung oras.Umalis ka na.'' Pagtaboy ko at nagsimulang maglakad at pinilit kong kinalaban ang sarili kung makipagtitigan pa sa kanya.

Hindi pa ako nakalayo ng may isang braso na ang humablot sa kamay ko.

''Ellaine,please..kahit saglit lang.'' Pagsumamo niyang sambit.

Hinarap ko siya bago ako napangisi ng bahagya at tinaasan siya ng kilay.

''Para saan pa,ha?..anu bang pag-uusapan natin gayong wala na tayo. Matagal na tayong tapos.tyler.'' Giit ko na ikina tigil niya at nanlumo.

Natahimik na rin at kita ko ang paglungkot ng mata niya.

~What,did i hurt him?.

''I Know at hindi ko mababago 'yun,.pero sana naman hayaan mo akung magpaliwanag.Kahit sandali lang.''

I scoffed and cross arms.

''Sige,magsalita ka.Sabihin mo na dito mismo.''

''Ellaine.''

''Hindi mo kaya?.Isa lang ibig sabihin 'yan tyler. Wala kang dapat ipatunayan,kayaplease lang. Tama na.'' Sambit ko at aakmang talikuran siya ng magsalita ito.

Npa tingala ako at pinilit kung h'wag maiyak sa harap niya.Ayaw kung sabihin niyang mahina ako.

''Galit ka parin ba hanggang ngayon ellaine,.Hindi mo ba ako kayang patawarin?.'' May hinanakit ang boses niyang tanung na ikina punas ko kaagad sa luha kung nagtangkang lumandas.

''I'm not.Ayaw lang kitang maka-usap.'' Sagot ko.

''Then,why you shoo me away if you're not,for god sake ellaine,hinanap kita kung saan.Mas gugustuhin ko pang sumabatan mo ako at bubug-bugin keysa sa pilit mo akung inilalayo.'' I heard his voice broke kaya natigil ako.

Pero buo ang desisyon ko.

Ayaw ko na.

''Umalis ka na.'' Namumuo ang luha kung tugon at mabilis ko iyong pinunasan bgo ko siya hinarap.

''Look at me now,i'm fine and better .So please,gusto ko ng katahimikan tyler.'' Giit at tugon kung sabe na ikina titig nito sa mga mata ko.

He bitterly smiled staring at me.

''I'm really sorry.Sige,aalis na ako.'' Nanlulumo niyang sambit at agad akung tinalikuran.

Hindi ko na pwedeng balikan ang sakit na nadarama ko.

Sapat na yung naging tanga ako nuon.