The Cold Guy Baby

CHAPTER 3.1

~~Ellaine POINT OF VIEW~~

Iniiwasan ko si Caleb kahit alam kung nasasaktan ko na siya.Pero mas masasaktan lang siya kung umasa siyang magugustuhan ko rin siya.

He loves me but i can't love him back.I tried but i won't work.

Nasa ganuong pag-iisip ako sa harap ng naka saradong elevator para antaying bumukas ng napa kislot ako dahil sa pagtunog nun.

Agad akung pumasok sa loob nang nakayuko.

Hindi ko inabalang makipagtitigan sa mga nanduon dahil wala akung paki-alam akmang pipindutin ko na sana ang button ng Floor#1 ng may kamay na naunang pumindot dun.

Hindi na ako umimik pa at hinayaan ang taong 'yun.Pero para akung kinakapusan sa paghinga ng magsimulang magwala ang puso ko.

Kinakabahan ako na parang ewan.

Tumunog uli ang elevator at may lumabas na dalawang empleyado at may isang babaeng pumasok na bahagyang yumuko at ngumiti sa kina-usap nito.

''Good morning po,Mr.CEO.'' bati nito at palihim na napapangiti dahil sa sinagot ng lalaki.

''Good morning.'' Baritonong boses ng lalaki na ikina tigil ko.

~Tyler?

Para akung pinako sa kinatatayuan ko ng maramdaman ko ang likod niyang gumagalaw upang bigyan ng espasyo ang babae.

Pigil naman ang hininga kong agad agad na kumubli sa isang ginang.I cover my face gamit ang shoulder bag na dala ko.

~No, ayaw kung makita niya ako..hindi ko inaasahan ang pangyayaring 'to.Panung nandito siya?.

''My God ellaine,panung hindi dito 'yan.CEO nga. Just pretend that he's not around you..kumalma ka lang.'' Paghihimutok ng kabilang utak ko na ikina ngiwi't ikinapikit ko ng mariin.

Dahil sa pangyayari para na akung napaparanoid at natatakot na rin.

~Sana naman,makalabas na ako dito.

''Ayos ka lang ba?.'' tanung ng kung sino sa 'kin na ikinatango ko na lang at hindi ako sumagot dahil baka marinig niya ako.

Oo,anim na taon ang nakalipas pero imposibleng hindi niya makikilala ang boses ko. Maski ako hindi ko makalimutan ang boses niyang 'yan.

Bigla akung nabuhayan ng loob ng madinig kung tumunog ang elevator kaya nagsilabasan ang ilan.
Pero Floor#2 pa pala iyon.

And i realize...

Kami na lang dalawa ang naiwan dito.

~Oh my God.

''Lord,naman.Bakit?.'' nai-usal ko habang panay pa rin pagsiksik ko sa gilid na halos idikit ko na 'yung mukha ko para itago.

'Yung kaba ko dinagdagan lalo dahil alam kung nakatingin siya sa gawi ko.

~Ba't kasi ang tagal ng elevator na'to ei.

Pinindot ko ang button para lang bumilis pero natigil ako ng magsalita siya.

Na wi-wierduhan ata sa'kin.

''Miss,pa baba na 'yan,so if i were you stop pressing it. Are you scared of me don't you?.HAHA..hindi naman ako nangangagat ei.'' Pabiro niyang sambit na ikina salubong kilay kong huminto.

Hindi ko siya inimikan kaya hindi na siya nagsalita pa uli.

''Nakakainis.'' mahina kung bulong.

I feel his glared pero pinagwalang bahala ko iyon.

~My God,ellaine h'wag na h'wag kang titingin sa hinayupak na 'yan.

''Are you okay,miss?.'' naitanung niya at akmang lapitan ako ay agad akong tumango para hindi na siya lumapit pa.

''Hayst.'' tanging sambit na lang niya at bumalik sa pwesto niya at mariin akung tinitigan.

~Kung ice cream lang ako siguradong kanina pa ako nalulusaw dito.

Ang laki nga ng pinagbago niya.
Mula ulo hanggang paa.Nakaka bilib nga ei.

~tsss.

I bitterly smirk and roll my eyes.

~I'm sure,masaya na 'yan kung anung buhay meron na siya ngayon.Bakit?,siyempre wala na ako sa buhay niya na sagabal lang sa kanya.

~And i hate to be with him long time.Nandidiri ako sa sarili ko dahil sa kung bakit naging desperada ako nuon.

Naipikit ko ang mata ko at naikuyom ko ang mga kamao kung napa-isip.

~Hanggang ba ngayon?.. Hindi pa ako nakalimot?.

''God,please..alisin mu naman 'to.'' Naidalangin ko sa aking isipan.

Gusto kong alisin 'yung galit ko sa kanya pero parang hindi ko magawa.Anduon parin 'yung sakit.Bumabalik at nagpaparamdam.

Bahagya akung napamulat ng tumunog ang elevator at agad agad ding lumabas.