Exquisite Saga #1: Chianti Callahan

Chapter 33: The Shift

CHAPTER 33

CHIANTI'S POV

"Are you sure you still want to be here?"

A small smile curved the lips of the woman in front of me. She looks fine except a few bruises but her eyes are not the same...na para bang may takot na sa likod ng mga iyon. Hindi ko siya masisisi. Dahil kahit ata lumipas pa ang ilang taon ay dadalin ko parin ang pangamba sa mga bagay na makakapagpaalala sa akin ng mga nangyari.

But what I didn't expect is for Diane to go back here. Dahil ito ang huling lugar na iisipin kong makikita ko siya ulit. Dahil kahit wala kaming pruweba sa mga bagay na sa tingin namin ay kinalaman ng Exquisite sa mga nangyayari, hindi nawawala ang posibilidad na tama ang iniisip namin.

Exquisite doesn't move without assurance...without a plan. Lahat kalkulado at may rason na kikilos para sa sarili nilang benepisyo. Kaya nakakapagtakang gano'n kabilis na nakapasok ang anak ni Reynaldo na si Claire o Janice Cruz dito sa Exquisite at para pahawakan basta ang trabaho ni Diane na hindi naman biro lang at basta-bastang posisyon.

"I don't have a choice, Chi." mahina niyang sabi na para bang natatakot siya na may ibang makarinig. Thankfully I don't need to go to the main office so I met her here at a coffee shop near the company. Niluluwagan ng Exquisite ang pagkakahawak nila sa akin dahil alam nilang hindi na nila maaaring sagadin si Gaige.

"Anong ibig mong sabihin?"

"I rather than stay there and let them feel that they have control on me. Kesa ang lumayo ako para lang matakot sa magiging anino ko para mabantayan nila ang kilos ko."

The fear in her eyes grew apparent. I hate to see her like this. Ayoko siyang makita kung paano ko nakita ang sarili ko sa napakaraming taon. I don't want her to live a life in fear. So I really hope...I really hope that we can all get out of this soon.

Bumuka ang bibig ko para magsalita pero napatigil ako ng hawakan niya ang kamay ko at bumulong sa akin. "They mastered the art of manipulation. But in a game like this, the manipulator don't always win...especially when they don't know that your eyes are open and your mind is conscious of the act. You can let them think that they have they hold on you and put their own poison against them."

Alam ko kung anong gusto niyang tukuyin. Alam ko din na hindi magtatagal ay dudulas na at dudulas ang pagkakahawak samin ng Exquisite sa leeg. I can feel it shifting in the air as if a part of me is telling me to crawl into a ball and put a defense for the coming onslaught.

I also know that that feeling won't ever go away. Hanggang mananatiling buhay ang Exquisite, hindi mawawala ang takot sa akin. Masyado ng matagal ang pagkakapiit ko sa kulungan kung saan nila ako nilagay at pinilit manatili. Masyado na akong na sanay sa higpit ng pagkakahawak nila sa akin para hindi ko magawang lumipad...makalayo.

I was the first one they lost control of...the first one to awaken what they fear the most; losing control.

"You need to be safe, Diane. At maghintay. Kailangan nating lahat na maghintay dahil nararamdaman ko...hindi magtatagal lahat tayo magiging malaya na mula sa kanila."

Tumango siya at muling ngumiti. "Wag ka ng mag-alala sakin. Your client made sure that I will be alright."

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa tinawag niya kay Gaige. Not long ago that the world 'client' always bring a familiar nausea in me as if someone just kick me in the stomach. Pero ngayon parang nakakatawa ng pakinggan 'yon para ipantukoy sa lalaki. Dahil tama si Gaige. Our contract stopped being a contract ages ago.

He stopped being my client ages ago.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti nang maalala ang naging proposal niya ilang araw pa lang ang nakakalipas. Hindi ko alam kung paano niya nagawang hanapin lahat ng mga artist na kilala ko na kabilang ang mga obra sa inilalagay ko sa gallery at nagawa niyang isingit sa schedule ng mga iyon ang mga painting na ipinagawa niya.