In Vein

In Vein (06)

Joaquin's Point Of View:

Anim na taon pa lang ako noong nakadama ako ng selos sa aking kapatid. In the first place I thought it was so fun having a little brother but ain't no.

Grade 1 ako at siya ay kinder pa lamang noon. Nakitaan na siya ng galing sa lahat ng bagay. Nakuha niya palagi ang atensyon nina Mom and Dad na siyang lubusang kinagagalit at kinaiinggit ko.

Isang paaralan lang ang pinapasukan namin. Kaya minsan hindi ko mapigilan na hindi siya mapansin sapagkat kalat yung pangalan niya sa paaralan namin.

Sa tuwing umuuwi at pumupunta ako sa school ay palagi ko siyang buntot. Kung naghahanap siya ng dahilan kung bakit ang sama ko sa kanya, ay yung inggit ko.

My jealous!

《▪♧Flashback♧▪》
...

Nag birthday yung kapatid ko noong grade 4 siya.

Nasa hapagkainan kami at apat lang kami nakaupo habang may handaan na tanging kami lang ang makakaubos.

Wala pa kaming kilalang kapitbahay kung kaya'y konti lang ang handa. Kakalipat lang namin sa tahimik na subdivisiong ito. Kaya kami lang naman ang makakaubos nito. It's just simple celebration for my fcking brother tsk.

Bakas sa mukha nina Mom at Dad ang saya habang palakpak ngiti nilang galaw.

"Happy birthday to you, Happy birthday to you, Happy Birthday, Happy Birthday... Happy Birthday Kendrix" Awit nina Mom at Dad na may galak sa mga labi. Sinindihan nila yung cake.

Malamig kong tinignan sila, kibit balikat, at tahimik.

"Make a wish, bunso" Ani Mom.

Pumikit siya "Sana, Nahihiya man akong sabihin ito sa kaniya p-pero I-I just want let him to know that Im so very happy if kuya's there, always. Doesn't ignore me at all. I hope he would change for me and the way he manage his little brother. Hoping this wish will gurantee" Napamulat siya at agad na inihipan ang kandila.

Ngiting salubong niya sakin. Kunot nuo ko siyang tiningnan at napalungo tsk Ang drama amp.

"Ahh, b-bakit anong nangyari?" Mom suddenly asked.

"Nonsense"

"By the way, kain na tayo" Putol ng nagmamagaling kong kapatid.

May binigay ang magulang ko sa kanya, isang regalo.

Agad niya itong dinampot at binuksan. Walang modo kong tiningnan siya habang siya'y nakangiti. Tsk

"Ikaw quin, may regalo kaba sa kapatid mo?" Tanong ni Dad sakin.

"Regalo? Wala" Malamig na saad ko at nagpatuloy na kumain.

Nabaling yung tingin ko sa kanya. Ang ngiting mukha niya ay napalitan ng pagkadismaya.

Tiningnan ko siya sa mata at agad na napaismid at bumalik ng kumain.

***

Papunta na ako sa school. Kahit hindi pa sikat ng araw at hindi pa dinig ang tilaok ng manok ay umalis na ako.

Dahan-dahan kong binuksan ang gate sa labas.

Kasi, alam kong susunod na naman siya. Nakakairita kaya. Parang nang-iinis. Ayaw kong may taong panay dikit sakin.

Palakad ako sa hardin. Masaya dahil hindi ko siya nasilayan.

Tahimik lang ng buong paligid, kasabay nun ang halimuyak ng mga bulaklak, lamig ng hangin at tahimik.

Nang biglang may narinig na naman akong yapak. Lumingon ako sa likod at nakita siyang lumalakad habang yung dalwang kamay hawak ang strip ng bag.

Tiningnan ko siya ng masama.

"Bakit mo ko sinusundan? Please leave me alone!"

"I-its just a coincidence"

"Argh!" Nagpatuloy akong lumakad.

Nauuna ako kaya mas binilisan ko. Nang makita ko ang malaking bush pakanan ay agad akong nagtago.

Naghintay ako ng isang minuto bago lumabas.

Kumurba ang ngiti sa aking labi ng mapagtanto na wala na siya.

"Waah!" Parang lumabas ang aking kaluluwa nang bigla siyang sumulpot.

My jaw clenched a bit and suddenly walked away.

Bakit niya ba ako sinusundan kainis naman eh. Ayoko talaga ay yung palaging may nagbubuntot sa akin.

Simula nun ay dun na nagsimula ang nakakairitang bagay na ginagawa niya.

Palagi, araw araw.